Advertentie
sociaal / Nieuws

De Krom verwerpt kritiek op Wwnv

Staatssecretaris Paul de Krom gelooft niet dat gemeenten geld tekort zullen komen na invoering van de Wet werken naar vermogen.

22 maart 2012

Staatssecretaris Paul de Krom (Sociale Zaken) is ervan overtuigd dat gemeenten kunnen toekomen met het geld dat beschikbaar is om werklozen met een handicap zo veel mogelijk aan een 'normale' baan te helpen.

Bezuinigen
De Krom wil vanaf volgend jaar de bijstand, sociale werkplaatsen en de regeling voor jonggehandicapten grotendeels samenvoegen in de nieuwe Wet werken naar vermogen en meteen 1,8 miljard euro bezuinigen.


Geen tekort
Donderdag meldde De Krom aan de Tweede Kamer de kritiek van de Vereniging Nederlandse Gemeenten (VNG) niet te delen dat de kosten voor gemeenten gelijk blijven en zij daardoor miljoenen tekort zullen komen. De staatssecretaris gaat er vanuit dat door efficiënter werken gemeenten geld kunnen besparen.

Overgangsperiode
Verder wijst De Krom er in de brief op dat ook een door de VNG ingestelde commissie eerder concludeerde dat in de toekomst het budget voldoende moet zijn. Voor een overgangsperiode heeft het kabinet 400 miljoen euro beschikbaar gesteld. Onlangs brachten uitvoerders van de nieuwe wet, met name gemeenten, hun zorgen over tijdens een hoorzitting in de Tweede Kamer. Behalve over de financiën maken zij zich zorgen over de complexiteit van de nieuwe regeling.

Protest

Juist donderdag was er op het Malieveld in Den Haag een protestactie van ongeveer 15.000 medewerkers van sociale werkplaatsen. Zij vrezen dat door de kabinetsplannen 70.000 van de 100.000 beschermde werkplekken zullen verdwijnen.

Reacties: 5

U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.

ww-er
Minister de Krom . Ik ben duidelijk van overtuigd van niet.

Binnen ISD/UWV zitten niet de juiste mensen op de juiste plek (zoganenaamde wewrkcoaches, reintergratiecoaches) om mensen aan een baan te helpen. Nog sterker ik heb nog 12.000 euro ter beschikking staat binnen een Gemeente in nederland. Ik heb geen handicap. Dus minister de krom wat is Uw tovermiddel ? Ik weet het wel. UWV/ISD reorganiseren en dan de juiste mensen op de juiste functie zetten. Dus reorganiseren die hap. Jammer voor velen die binnen dit UWV werken, maar ze zitten echt voor hun eigen baan behoud , maar echt niet voor ons. maar dit wist U eigen ook wel. Waarom denkt U nu echt waarom er zoveel werkloosheid heerst in nederland. het is in uw eigen handen hoor. Maar ja ik begrijp U , dit doet Uw eigen organisatie pijn. maar ja wat moeten wij dan als we net ontslagen zijn? emn al 3 jaar op de bank moeten blijven hangen o,mdat er geen doorstroming is op de arbeidsmarkt? Ik hoop minister de krom dat U eens wakker word in nederland. maar misschien bent U ook al een beetje te oud. Wij hebben als werkzoekenden een frisse blik jnodig. de meeste mensen blijven te veel vastgeroest binnen dat UWV/ISD van U.
John van Hal / Wethouder
Het is heel jammer dat door deze opstelling een wet die in intentie prima is en ook op termijn met minder geld kan zo om zeep wordt geholpen. De kosten van de gemeenten blijven in het kader van de oude SW hetzelfde. Heel logisch omdst oude rechten blijven gelden. Werkgevers willen best deze doelgroep inzetten echter dan niet in dienst maar opbasis van detachering. Di hebben alle actoren tijdens de hoorzittingen aangegeven. Ik stel dan ook voor dat het Rijk vanaf nu dus inderdaad ook deze doelgroep aan gaat nemen want momenteel is het deel van de doelgroep die zij in dienst hebben nihil en waarom is dat?

Dus nogmaals prima wet maar maak onderscheidt in het budget.
O. ten Hove
Een vvd'er valt niet te vertrouwen als het om sociale kwesties gaat. Obstakels als leeftijdsdiscriminatie daar doet hij niets aan en hij straft uitkeringsgerechtigden voor de 'sociale misdaden' van kapitalistische werkgevers die door egoïsme gedreven en door Paars (met vvd en d'66) een graaicultuur ontwikkelde.
Janske / Schaduwfractielid
De Krom doet maar weer eens bevestigen dat het recht wel krom is, en door de kromming moeilijk is om de situatie te over zien.
faber
Het Ministerie van Sociale Zaken is weer eens in geslaagd om een bezuiniging door te voeren waarbij het risico en de last doorgeschoven wordt naar gemeenten. Het gaat bovendien op een manier waarbij zonder dossierkennis bijna niet achterhalen valt wie gelijk heeft als het gaat om cijfers, tekorten en bezuinigingsmogelijkheden. Wie het uit wil leggen heeft meer dan 3 zinnen nodig en journalisten houden het dan meestal voor gezien. Een paar feiten:

a. het rijk kort veel en snel op de 'oude' rijksbijdrage voor de WSW. Meer en sneller dan de loonkosten kunnen dalen van de huidige populatie WSW-ers. Die loonkosten bestaan uit het aantal WSW-ers maal de CAO-gerelateerde loonkosten. De huidige WSW-ers mogen niet ontslagen worden dus het volume daalt alleen geleidelijk via natuurlijk verloop. De CAO wordt ook niet afgeschaft. Dus ontstaat een tekort; daar is iedereen het wel over eens.

b. dat tekort kan op twee manieren aangevuld worden. De VNG brengt een manier naar voren, namelijk aanvulling vanuit het oude re-integratiebudget (het Werkdeel). Dat gaat natuurlijk ten koste van andere bestedingsdoelen. Bovendien zijn er heel veel gemeenten die daar niet genoeg aan hebben: het tekort van hierboven is groter dan het (ook verlaagde) oude re-integratiebudget. De staatssecretaris brengt steeds een andere aanvulling naar voren: de winst die sommige sociale werkvoorzieningen nu al maken en de winst die ze allemaal volgens hem kunnen gaan maken na de herstructurering van de sector. Dit combineert hij soms met een verwijzing naar een daling van de kosten van de WSW (natuurlijk uitstroom van dure CAO-WSW-ers en instroom van minder, goedkope WSW-ers op minimumloon-niveau).



Bijna iedereen in WSW-land is er van overtuigd dat de staatssecretaris veel te optimistisch is als het om de winstkansen van (al dan geherstructureerde) sociale werkvoorzieningen gaat. Maar hard bewijs is er niet en dus kan de Krom blijven zeggen wat hij steeds zegt en blijven wijzen op sociale werkvoorzieningen die nu al winst maken. Hij vergeet daarbij gemakshalve dat die winstgevende sociale werkvoorzieningen vaak winst maken op aktiviteiten waar de gemeentelijke re-integratiebudgetten voor waren: arbeidsmarktreintegratie van WWB-ers. Of die winstmaker blijft is maar zeer de vraag omdat juist die budgetten opdrogen. De tijd zal het leren. Ondertussen ligt het risico en de bewijslast bij de gemeenten.
Advertentie