Weg met woonwagens

Boven verkeersplein Oudenrijn, ingeklemd tussen de A2, de spoorlijn Utrecht-Den Haag en het Amsterdam Rijnkanaal, ligt een terrein met zes woonwagens. In 1998 besluit de gemeenteraad van Utrecht dit woonwagenkamp op te heffen, met het oog op de ontwikkeling van Vinex-locatie Leidsche Rijn en de verbreding van de A2. Die verbreding en de geplande komst van een tweede stadscentrum betekent voor de bestaande standplaatsen letterlijk 'zand erover'. Een andere reden om de woonwagenlocatie te sluiten is het spreidingsbeleid, dat bepaalt dat er hooguit vier woonwagens op een terrein mogen staan.

Na het besluit van de gemeenteraad treffen B en W een 'statusquo-regeling' met de bewoners. De woonwagens met aanbouw mogen blijven staan, totdat de gemeente een vervangende standplaats heeft ingericht. Over de andere bouwsels - zoals hekjes en berging, waarvoor nooit een bouwvergunning is afgegeven - zal nog worden overlegd.

In februari en juni 2006 biedt de gemeente de bewoners nieuwe standplaatsen aan op twee verschillende locaties in de wijk Leidsche Rijn. De verhuizing zal 'kostenneutraal' zijn. De bewoners kunnen een vergoeding krijgen van maximaal 7.500 euro als de gemeente de woonwagens moet verplaatsen. Als de bewoners er zelf heen gaan, valt die vergoeding hoger uit. De illegale bouwsels mogen niet mee.

De bewoners van vijf woonwagens zijn familie van elkaar. Deels letterlijk via bloedband en huwelijk, deels in culturele zin. Zij willen graag bij elkaar blijven en zien de noodzaak van de verplaatsing niet in. Het is het begin van een juridische ontruimingsprocedure.

In die procedure voeren de bewoners onder meer aan dat een termijn van twee weken om het aanbod te aanvaarden te kort is. Verder willen zij de losse bouwsels meenemen. En één van de bewoners wil zijn - dertig centimeter te hoge - woonwagen niet verlagen. Die hoogte is toch geen probleem als de wagen 'verdiept wordt geplaatst'?

De Raad van State geeft vier bewoners - één is er inmiddels overleden - uiteindelijk ongelijk. De verdiepte plaatsing is niet opgenomen in de statusquo-regeling. Bovendien kun je een woonwagen niet verplaatsen als die een kuil staat, zo meent de Raad. Dat de illegale bouwsels niet meemogen, is niet onterecht. De bewoners hebben daarvoor nooit een bouwvergunning gehad. De aanvaardingstermijn van twee weken was inderdaad te ' bezwarend'. De gemeente heeft deze termijn tijdens de procedure echter verlengd tot zes weken. Dat de bewoners nu tot 1 maart aanstaande de tijd hebben om te verhuizen, vindt de Raad redelijk.

Als de bewoners dan niet uit eigen beweging zijn vertrokken, zal de gemeente de woonwagens ergens 'in depot' stallen. 'Zonder bewoners. Terwijl wij de kosten zullen verhalen,' zegt Jos de Vries van de gemeente Utrecht.

Advocaat Joost-Joris van Doleweerd overweegt naar het Europese mensenrechtenhof in Straatsburg te gaan, omdat het grondrecht op familieleven wellicht is geschonden. Daarmee kan hij de gedwongen verhuizing echter niet uitstellen.