Hoe wordt plastic gerecycled?

Recycling is een vanzelfsprekend onderdeel van onze manier van leven, vooral als het gaat om papier, glas en metaal. Van het plastic afval daarentegen gaat het grootste deel nog altijd rechtstreeks de verbrandingsoven in of naar de vuilnisstort. Bij TNO ontwikkelen we geavanceerde technologieën om plastic afval om te zetten in waardevolle grondstoffen. Maar welke verschillende recyclingtechnologieën zijn er en welke zijn het meest geschikt voor welke omstandigheden?

Wanneer moet welke recyclingtechnologie worden gebruikt?

Alles hangt af van het type en de kwaliteit (bijvoorbeeld de zuiverheid, mono- of multimateriaal) van het plastic dat in de recyclingstroom terechtkomt. Hoe hoger de kwaliteit van het gesorteerde afval (monomateriaal, vrij van verontreinigingen), des te rendabeler en gemakkelijker de recycling ervan. Daarnaast zijn er vanuit een systeemperspectief verschillende andere factoren van invloed, zoals toepassing, logistiek en regelgeving.

Start van recycling: inzameling en sortering

Recycling begint wanneer een plastic product het einde van zijn levensduur bereikt en als afval wordt weggegooid. Dit afval wordt ingezameld en gesorteerd om waardevolle materialen zoals plastic te scheiden van restafval. TNO richt zich op efficiënte en innovatieve detectie- en sorteertechnieken, om de kwaliteit en kwantiteit van recyclebaar afval te verbeteren.

Voorbehandeling: Upwash-systeem

Na sortering ondergaat plastic een voorbehandeling om onzuiverheden te verwijderen. TNO heeft het baanbrekende Upwash-systeem geïntroduceerd, dat gebruik maakt van hydrothermische technologie om meer recyclebaar materiaal van hogere kwaliteit te verkrijgen.

Recyclingtechnologieën: materiaal- en chemische recycling

Er zijn verschillende technologieën beschikbaar voor het recyclen van plastics, die grofweg in twee categorieën kunnen worden opgesplitst: materiaalrecycling en chemische recycling. Materiaalrecycling is de meest gebruikte methode en omvat mechanische recycling en dissolutie. Mechanische recycling maakt gebruik van processen zoals wassen, malen, sm elten en mengen, waarbij de chemische structuur van het materiaal nagenoeg onveranderd blijft. Dissolutie, een fysische recyclingmethode, lost alleen het gewenste polymeer op en verwijdert ongewenste polymeren en verontreinigingen. TNO’s Möbius-technologie heeft bewezen dat polymeren van hoge kwaliteit kunnen worden verkregen via dissolutie.

Chemische recycling is noodzakelijk wanneer mechanische en fysische recycling niet langer effectief zijn. Deze technieken, zoals depolymerisatie en thermochemische conversie, breken polymeren af tot hun oorspronkelijke bouwstenen. TNO ontwikkelt geavanceerde technologieën zoals de Milena-technologie, een thermische kraaktechnologie die hoogwaardige chemicaliën produceert uit complexe afvalstromen.

Vergassing en pyrolyse

Voor zeer complexe afvalstromen biedt vergassing een veelzijdige oplossing door afval om te zetten in syngas, een grondstof voor diverse chemicaliën en brandstoffen. Pyrolyse, waarbij plastics zonder zuurstof worden verhit, levert een mengsel van koolwaterstoffen op. TNO onderzoekt het gebruik van katalysatoren om mildere omstandigheden en selectievere producten te verkrijgen.

Duurzaamheid en kosteneffectiviteit

De keuze voor de meest geschikte recyclingmethode hangt af van het type en de kwaliteit van het afval. TNO’s Plastic Recycling Impact Scenario Model helpt bij het beoordelen van de impact van verschillende technieken op kwaliteit, kwantiteit, technische en financiële aspecten, en milieugevolgen.

De weg naar circulariteit

Een circulaire plastic-economie is technisch haalbaar tegen 2050, maar vereist inzet van zowel het bedrijfsleven als de politiek. Wet- en regelgeving, zoals het verplichte aandeel van 30 procent recyclaat in plastics, zijn cruciaal voor succes. Door voortdurende ontwikkeling en samenwerking met internationale partners, draagt TNO bij aan een circulaire economie en een duurzamere wereld.