Vuurwerkverbod is geen rocketscience

De vuurwerkdiscussie is inmiddels verworden tot een explosief debat. Steeds meer inwoners vragen de overheid om bescherming tegen de overlast.

Zelfs in de conservatieve landelijke politiek klinken nu stemmen om particulier vuurwerk aan banden te leggen. En dan met name het knalvuurwerk. Maar is dat wel zo verstandig? Voor mens en dier waarschijnlijk wel, maar voor het milieu is het een discutabele keuze.

De stad Groningen heeft China afgelopen oudjaarsnacht in één klap verslagen. De luchtvervuiling piekte tot offscale waarden. Na een kwartiertje wandelen met de hond had ik prikkende ogen en een merkwaardig rocheltje. Even op Buienradar kijken naar de actuele luchtverontreiniging: tien op de schaal van tien.

Vorig jaar was Utrecht de winnaar met een indrukwekkende score van 1.290 microgram fijnstof per kubieke meter lucht. Even nazoeken: al vanaf 125 microgram is er sprake van ernstige verontreiniging. Een beetje Chinese stad doet 200 en op een zeer slechte dag 500. Nederland wil graag milieukoploper zijn en is dat inmiddels ook op trieste wijze.

Maar kom, hoor ik u denken, het is maar voor één dag. Jazeker, de fijnstofconcentratie piekt maar een paar uur. Consumentenvuurwerk draagt ‘slechts’ voor één procent bij aan de jaarlijkse fijnstofuitstoot. Maar voor zware en giftige metalen is dat soms tientallen procenten. Die blijven achter in de bodem en in het water en vormen daarmee een veel groter probleem: die vervuiling is blijvend. En juist siervuurwerk bevat veel van die giftige troep, want die mooie kleuren van de ‘Meltdown’ of ‘Happiness’ ontstaan nu eenmaal niet door bio-muesli te mengen met yoghurt.   

Nu opperen sommige politici een verbod op knalvuurwerk om hupverlener, burger en dier veel overlast te besparen en straatmeubilair en oogbollen te beschermen. Een nobel streven, ik juich het toe. Maar het blijvende milieuprobleem zit vooral in het siervuurwerk. Naast de zware metalen stoten die bovendien driemaal meer fijnstof en tweemaal meer CO2 en zwaveldioxide uit. Om van al het plastic afval nog maar te zwijgen. De milieubelasting wordt vermoedelijk alleen meer erger als we van knalvuurwerk overschakelen op siervuurwerk.

De vrijheid om lekker te feesten is fijn. Het is goed om af en toe even stoom af te blazen. En eerlijk is eerlijk: vroeger kon ik ook genieten van vuurwerk. Maar is het niet zó 2019 om het nieuwe jaar in te luiden met een ongekende milieuvervuiling? Met de kennis van nu kunnen we toch ook een fuifje bedenken waar andere mensen, dieren en de planeet minder hinder van ondervinden? Nu vrouwen stemrecht hebben, zwarte piet langzaam grijs wordt en sushi naast stamppot gedijt kunnen we ons oud-en-nieuwfeest Dutch Style toch ook wel een beetje moderniseren? Dat lijkt me bepaald geen rocketscience.

René Notenbomer

Lees hier meer columns van René Notenbomer