Windpark bedreiging voor supertelescoop
Plannen voor een groot windpark bij het Drentse Buinen vormen een bedreiging voor LOFAR, de grootste radiotelescoop ter wereld. Het ministerie van Economische Zaken kan het plan doordrukken.
Afstruinen
Twee organisaties willen circa 70 windmolens bouwen op een afstand van 1 kilometer van de telescoop. Daar zullen ze de antennes die het heelal afstruinen verstoren, vreest Astron, dat LOFAR heeft ontwikkeld. Astron wil dat de windmolens op een afstand van 4 tot 6 kilometer van de telescoop worden gebouwd. ‘Dat is een aanvaardbaar risico’, zegt Peter Bennema van Astron. LOFAR vangt zwakke signalen uit het heelal op. De kleinste storingen hebben al effect. Bennema: ‘We hebben op dit punt slechte ervaringen met de C2000-masten van Binnenlandse Zaken en gsm-masten.’
Doorzettingsmacht
De beslissing over het al dan niet doorgaan van het windmolenpark ligt vanwege de omvang van het project bij het ministerie van Economische Zaken, Landbouw & Innovatie (EL&I). Dat heeft op basis van de Crisis- en herstelwet en de Rijkscoördinatieregeling doorzettingsmacht, wat inhoudt dat de regie bij de minister van Economische Zaken ligt.
Speerpunt
Bennema: ‘De provincie Drenthe is het probleem niet, die is het geheel met ons eens.’ Gedeputeerde Anneke Haarsma heeft laten weten dat de bouw van het windpark op de beoogde plek tot kapitaalvernietiging zal leiden. ‘Dit kan absoluut niet doorgaan. LOFAR is niet alleen voor ons een speerpunt, maar ook nationaal en internationaal. Het is volstrekt onmogelijk om die plek een windpark te gaan realiseren.’
Hoofdpijndossier
Volgens Bennema ontstaat nu de vreemde situatie dat EL&I ‘erg zijn best heeft gedaan voor LOFAR en dat een andere afdeling binnen dat ministerie heel hard loopt voor windmolens op die locatie.’ Toch heeft Bennema vertrouwen in een goede afloop. ‘Ik merk dat EL&I geen zin heeft er een hoofdpijndossier van te maken. Maar we zullen met een heel goed verhaal moeten komen.’
Zorgvuldig
Harold Weerkamp van Raedthuys Windenergie, een van de twee indieners van het windparkplan, zegt dat er nog veel werk te verzetten is. ‘De omstandigheden op die locatie zijn goed, dus daar zullen we zorgvuldig mee omgaan. Maar eerst is nog veel onderzoek nodig, onder meer naar de effecten. Op grond daarvan nemen wij een beslissing.’
Lofar is een gedistribueerde telescoop, tientallen, honderden antennes verspreid over reen groot gebied. Op al die plekken staan telkens andere stoorzenders. Daar moeten Lofar antennes tegen kunnen, anders zijn ze waardeloos. Dus zit er een goede storings onderdrukking in alle Lofar antenne kastjes.
De precieze plek van een lofar antenne eenheid in het veld, is niet van belang, daar compenseert het Lofar systeem zelf voor.
Dus mocht een bepaalde plek onwerkbaar worden, dan vervalt dat stukje van Lofar. Geen probleem..
De mogelijke stoorbronnen in een windmolen zijn afgeschermd, dus komen niet naar buiten.
Een andere manier waarop een windmolen kan storen is reflectie op de molen zelf, ook daar onderscheid een windmolen zich niet van bijvoorbeeld bomen in het gebied.
Als Lofar vind dat de windmolens wat verder weg moeten, kunnen ze ook de lofar antennes ter plaatse wat hoger zetten.
Omdat er honderden van dergelijke lofar antennes zijn, verspreid over noord Europa, zullen er altijd antennes bij zitten die ergens op het spectrum andere signalen opvangen. Het is juist een kerntechniek van Lofar dat het dergelijke storingen van een enkele antenne uit filtert
Lofar moet maar eens geloofwaardig uitleggen waarom windmolens voor haar op 5 km afstand moeten terwijl Lofar antennevelden in Duitsland naast en onder een enorme stalen radio telescoop zijn aangelegd. Die duitse lofar antennes kunenn een deel van de hemel niet eens zien, en die radiotelescoop geef t natuurlijk heel veel reflecties van alles wat straalt ion de omgeving.
Lofar moet zich dus gewoon aanpassen aan windmolens die in de buurt komen.
Het windpark zelf kan we veel mooier ontworpen worden, met respect voor het landschap en de regio. Maar dat normbesef ontbreekt in den haag.
Het hele gebied van de Drentse grenszone met Groningen en Duitsland is zeer geschikt voor windmolens. Toch stimuleert de rijksoverheid dat vooral de middelste gemeente Borger Odoorn helemaal volgeplemd wordt met windmolens, terwijl met wat meer respect voor het landschap en de inwoners,ook een mooi windpark ontworpen kan worden.
Een lange rij windmolens, geen cluster, maar een enkelvoudige rij van Klazienaveen bij Emmen, tot Emmen tot Hoogezand bij Groningen. Dat geeft een mooier en toch duurzaam landschap.
http://www.duurzamebrabanders.nl/blog/2011/07/regionaal-windpark-grenslijn-drenthe-geeft-een-mooier-landschap-dan-alleen-drentse-monden/
Ook op deze manier wordt het rijksdoel 37% duurzame stroom in 2020 gerealiseerd.
Natuurlijk niet met het huidige haagse wanbeleid, maar dat is een ander verhaal