Klimaatbeleid is onrechtvaardig

Hoewel het even minder in de picture is door de gas- en inflatie explosie blijft één van de heilige gralen het klimaat. Groene keuzes worden gemaakt. Na het beroemde Parijsakkoord wordt Nederland rücksichtslos verbouwd. Misschien rechtmatig maar zeker niet rechtvaardig.

Klimaataandacht is niet voor niks. Oprukkende woestijnen in Afrika, China, Midden Oosten, Verenigde Staten en Zuid Europa. Ecosystemen vervliegen, biodiversiteit met schone lucht, insecten, vogels en bodemkwaliteit nemen met sprongen af. Intussen stijgt de zeespiegel. Grillig weer waardoor de grond uitdroogt wordt afgewisseld met heftige stormen en regen dat de planeet teistert. Van Limburg tot Pakistan zijn overstromingen. Alles bij elkaar staan hierdoor wereldwijd hongersnoden voor de deur.

De maatregelen liegen er niet om. Vrijstellingen op energie en waterbelastingen worden afgeschaft, geen subsidies meer op fossiele projecten, benzine en diesel wordt extra duur gemaakt, forse belasting op het eten van vlees. Kortom, werkelijke kosten voor milieu, luchtkwaliteit en natuur worden aan de consument doorberekend. Kolencentrales dicht, energiebesparing, landbouw uitkopen, meer met de trein, overal windmolens, daken vol zonnepanelen, meer openbaar vervoer, massaal fietsen, huizen isoleren, klimaatneutraal en circulair bouwen en uiteraard elektrische auto’s.

De overheid betaalt mee om de risico’s van investeringen in energietransformatie af te dekken. Hoewel risico’s nu eenmaal bij ondernemerschap past weten juist zij wel raad met de subsidies. Op papier mogen ook inwoners over maatregelen meepraten en meebeslissen. Politiek correct maar in werkelijkheid een hypocriete praktijk waarbij eenzijdig wordt beslist over een grote groep kwetsbare inwoners. Door deze mensen die compleet buitenspel staan wordt de keuze voor klimaatdoelen gevoeld als Haagse superioriteit.

Onrechtvaardigheid zit verstopt. Afsluiten van de binnenstad voor oude diesels en extra belasting op dieselbrandstof klinkt sympathiek. Daar stijgende brandstofprijzen bij een laag inkomen harder aantikken zijn zij die nog net een oud volkswagendieseltje kunnen rijden de klos. Nu middeninkomens het ook voelen morrelen ook zij over discriminatie. Als automobilist worden parkeerplaatsen afgenomen voor een elektrische auto oplaadplek en krijgt een kleine elite subsidie om een peperdure Tesla aan te schaffen.

Dan het gasonrecht. Bij hoge gasprijzen gaat iedereen minder gas gebruiken. Dat lukt beter bij mensen die het kunnen betalen. De proletiseerde middenklasse hoeft misschien niet in de kou te zitten maar al het overige moet fors worden ingekrompen. Of subsidies op zonnepanelen. Het eigen deel kan slechts worden betaald door hen die geld hebben. Daarna hebben deze ook nog alle energievoordelen. Windmolens brommen en geven slagschaduwen met alle ellende voor de gezondheid. Toevallig staan deze vooral op plekken met een minder weerbare bevolking.

Klimaatmaatregelen worden uiteraard genomen als om de aantasting van natuur en milieu terug te dringen. Hard nodig en terecht maar de morele correctheid gaat gepaard met averechts werkende perverse maatregelen. Met de beste bedoelingen worden inwoners systematisch gediscrimineerd en geminacht als tweederangsburgers. Gevestigde politieke partijen snappen dat deze rechtsongelijkheid op buurt- en zelfs straatniveau uitwerkt in onrechtvaardigheidsgevoel van bewoners. Toch weten ze er geen raad mee. En zo wordt ongewild bijgedragen aan de bouwstenen voor doorstijgende afkeer van de overheid.