Gemeente: bouwen mag, na storting in sloopfonds
Kleine ontwikkelaars of particulieren kunnen niet voldoen aan de voorwaarde dat zij voor elke nieuwe woning een ander slopen. Door 40.000 euro in een sloopfonds te storten, kunnen ze hun huis toch bouwen.
De gemeente Sittard-Geleen maakt het toch mogelijk voor kleine initiatiefnemers om nieuwe woningen te bouwen. Deze kleine ontwikkelaars of particulieren kunnen niet voldoen aan de voorwaarde dat zij voor elke nieuwe woning een ander slopen. Door 40.000 euro in een sloopfonds te storten, kunnen ze hun huis toch bouwen.
Ontmoedigingsbeleid of verkiezingsretoriek?
Deze oplossing van het college van burgemeester en wethouders leidde tot heftige discussie in de gemeenteraad vorige week. “Ontmoedigingsbeleid”, vonden oppositiepartijen. Maar daartegen verweert wethouder Ruud Guyt (volkshuisvesting) zich met een vergelijkbaar ferm oordeel: “verkiezingsretoriek”. Volgens Guyt creëert de maatregel juist kansen die er eerst niet waren.
“1 erbij is 1 eraf”
Dat heeft alles te maken met afspraken binnen de regio over woningen. ‘Er is structureel meer aanbod van dan vraag naar woningen. We hebben hier dus geen behoefte aan meer, maar wel aan betere woningen. Daarom is de stelregel “1 erbij is 1 eraf” vastgelegd: voor elke woning die je toevoegt, moet een slechte, oude woning worden gesloopt.’
Lastig voor kleine bouwinitiatieven
Voor ontwikkelaars en woningcorporaties is die afspraak uitvoerbaar, zij kunnen wel wat schuiven binnen hun plannen en hun bezit, zegt Guyt. Lastiger blijkt het voor mensen met kleinschalige plannen: particulieren die in collectief opdrachtgeverschap wat willen neerzetten, kleine bouwers die op een lapje verpauperde bedrijfsgrond in een woonwijk een paar huizen willen bouwen. Als zij alleen mogen bouwen wanneer ze elders iets slopen, komen die plannen niet van de grond, terwijl ze vaak juist kwaliteit bieden.
Verschil tussen prijs voor bouwkavel en weiland
Guyt: ‘We hebben toen gezegd dat initiatieven tot maximaal vijf woningen bespreekbaar zijn, mits de bouwer een bijdrage levert aan het sloopfonds van 40.000 euro per woning.’ Dat bedrag is in feite de prijs die men betaalt voor het verkrijgen van een bouwbestemming op grond die daar oorspronkelijk niet voor was bestemd. Het is, aldus Guyt, het verschil tussen de prijs van een bouwkavel bij een projectontwikkelaar en een stuk weiland van een boer. Heel reëel dus, meent het college, dat afgaat op berekeningen van Piet Eichholtz, hoogleraar vastgoedfinanciering van de universiteit van Maastricht. Hij becijferde de gemiddelde gewogen bedrijfswaarde van corporatiewoningen op 40.000 euro.
Balans niet verstoren
‘De gemeente heeft de plicht om vraag en aanbod op de woningmarkt in evenwicht te houden’, voegt Guyt toe. ‘We willen niet dat mensen die over goedkope bouwgrond beschikken woningen bouwen die de balans verstoren. Dat zou waardedaling van het hele woningbestand betekenen en daarvoor krijgt uiteindelijk de eigenwoningbezitter en de samenleving de rekening gepresenteerd.’
Moet wel een echt oud krot zijn dan.....