Geen schadevergoeding voor miskramen schapen na wolvenaanval
Een Drentse schapenhouder krijgt na aanval door wolf geen schadevergoeding voor de vroeggeboortes bij vijf ooien.
Een schapenhouder uit Drenthe, van wie begin 2018 vier drachtige ooien door een wolf zijn gedood, krijgt geen extra schadevergoeding voor de miskramen van nog eens vijf andere ooien. Dat heeft de Raad van State bepaald. De schapenhouder was in bezwaar gegaan na eerdere besluiten van de Provincie Drenthe en de rechtbank Noord-Nederland.
Wolvenwelpen
De schapenhouder in het dorp Tiendeveen, vlakbij Hoogeveen in het zuiden van Drenthe, heeft een zorgboerderij en houdt ongeveer 2500 schapen en lammeren. Onder die kudde bevinden zich 750 fokooien, van het ras Boerentexelaar en het Drentse heiderschaap. De schapen worden geweid op het grasland van zo’n vijftig verschillende melkveehouders in de omtrek. Schapen- en geitenhouders maken zich toenemend zorgen over de aanwezigheid van wolven sinds 2018. Uitvoeringsorganisatie Bij12, die zich namens de provincies met het wolvendossier bezig houdt, meldde vorige maand dat dit jaar in Nederland minimaal zestien wolvenwelpen bij vier wolvenparen zijn geboren. Het is voor het eerst weer dat in Noord-Nederland zich een roedel wolven met jongen bevindt: in Zuidwest-Drenthe/Zuidoost-Fryslân.
Richtlijn
De provincies maken gebruik van de Richtlijn taxatie en prijzen bij wolvenschade, die is opgesteld met hulp van Wageningen University & Research. Hierin staat dat alleen directe wolvenschade vergoed wordt. Een uitzondering wordt gemaakt voor abortussen (vroeggeboortes). Dan moet de veehouder wel binnen twee weken kunnen bewijzen dat een ooi drachtig was en dat de ‘verwerping’ veroorzaakt is door een wolf.
Stress
De Drentse schapenhouder voert al vier jaar aan dat de wolf niet alleen vier drachtige ooien doodde, maar ook zoveel stress bij vijf andere ooien veroorzaakte dat deze hun ongeboren vrucht verloren. De bewijslast hiervoor ligt bij de schapenhouder. Omdat hij geen langjarige administratie van verwerpingen heeft bijgehouden, is niet te bepalen of het aantal verwerpingen significant afwijkt. Ook heeft de schapenhouder de ooien niet direct op stal gezet en door een dierenarts laten onderzoeken. Dat zou de schapen alleen maar meer stress hebben opgeleverd, is diens verweer. Daarnaast is het zo dat als een ooi haar vrucht verliest, wat niet ongewoon is, dat daar in de wei bijna nooit iets van terug te vinden doordat vossen en kraaien die opruimen.
Deugt niet
Wel bepaalde de Raad van State dat de Provincie Drenthe een tegemoetkoming moet betalen voor de negen uur die de schapenhouder kwijt was aan de wolvenschade. Dat is één van de redenen dat vakblad Het Schaap alsnog meldt dat de Drentse schapenhouder de zaak heeft ‘gewonnen’. Vakwebsite NieuweOogst.nl benadrukt dat de Raad van State heeft gezegd dat de Richtlijn taxatie en prijzen bij wolvenschade in de schapenhouderij ‘niet deugt’. Dat klopt in zoverre dat de Richtlijn niet onderbouwt waarom, zoals de Provincie Drenthe betoogt, de schapenhouder geen vergoeding zou moeten krijgen voor de negen uur die hij kwijt was aan de afhandeling van de schade.
De vraag is of je erf / bouwstede valt onder het "natuurlijke verspreidingsgebied". Is dat niet het geval dan geldt deze wet niet en mag je ze mijns inziens gewoon ter plekke afmaken. Ik mis in deze wet het woord lokken....
De rechter, ook maar een leek heeft verzuimt het wetenschappelijk bewijs in de uitspraak mee te nemen. Citaat van een wetenschappelijk meta-onderzoek: " In summary, the result of this systematic review and meta-analysis support the belief that psychological stress, including life events and occupational stress, in pregnancy is associated with an increased risk of miscarriage and indicates a critical need for further high quality research into the relationship between miscarriage and stress experienced prior to pregnancy and in the early gestational period. Zie: https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5431920/
The association between psychological stress and miscarriage: A systematic review and meta-analysis (2017) Dit geldt natuurlijk niet alleen voor mensen maar nog meer voor (prooi) dieren.