Drie gemeenten in Overijssel blijven in verzet tegen turbines

Drie gemeenten in Overijssel blijven volharden in hun verzet tegen de plannen van het provinciebestuur voor de plaatsing van grote windturbines. Het gaat om de gemeenten Enschede, Dinkelland en Wierden. Zij wilden met de provincie Overijssel geen programmeringsafspraken maken, die daar om had gevraagd.

Dat betekent dat de provincie deze week daarom eigenhandig formele ruimte voor windturbines in de drie gemeenten heeft vastgesteld. Alledrie de gemeenten lopen de kans dat er tegen hun wil vier grote windturbines op hun grond komen. Het gaat om 80 GWh per gemeente. Enschede en Wierden hebben laten weten dat ze juridische stappen overwegen. Eén andere gemeente die evenmin een programmeringsafspraak maakte, Oldenzaal, krijgt geen turbines opgelegd.

Clusters van windturbines

De provincie wil binnen de Regionale Energie Strategie, die loopt tot en met 2030, nog twee TWh aan windenergie realiseren. Om vaart te maken wees het college van gedeputeerden eerder vier grote voorkeurslocaties aan en nam het het besluit om buiten die locaties clusters van minimaal vier turbines te plaatsen. Zo wil de provincie de komst van windmolens ordenen. Daarnaast wil de provincie met behulp van de afspraken, met de in totaal 27 gemeenten, plafonds vastleggen voor de plaatsing van de windmolens. Zo kan de provincie makkelijker voorwaarden stellen aan vergunningaanvragen van energiebedrijven en windcoöperaties.

Op de onderstaande kaart van de provincie Overijssel staat aangegeven hoeveel extra turbines de gemeenten maximaal geplaatst krijgen tot en met 2030. 

Voelt niet lekker

Het bestuur van een gemeente als Olst-Wijhe had eigenlijk ‘de pauzeknop’ ingedrukt ten aanzien van windenergie. Dat staat in het huidige bestuursakkoord. Maar uit angst geen invloed meer op de plaatsing van turbines te hebben en door de provincie, die voor grote turbines het bevoegd gezag is, voor een voldongen feit te worden geplaatst, besloot de gemeente een programmeringsafspraak te maken. De gemeente krijgt nu maximaal vier windturbines.

Alsnog zit het de gemeente niet helemaal lekker. ‘Een belangrijke pijler in ons beleid is dat inwoners zoveel mogelijk beslisruimte hebben bij het invullen van initiatieven’, stond te lezen in een recent ambtelijk advies aan het college van B&W. ‘Het aangepaste windenergiebeleid van de provincie beperkt juist deze beslisruimte door de clustereis van minimaal vier windturbines en beïnvloedt daarmee mogelijk de acceptatie van windenergie-initiatieven in onze gemeente.’

Ook de gemeente Hof van Twente was kortgeleden kritisch op de plannen van de provincie. Toch heeft de gemeente wel een programmeringsafspraak gemaakt, in samenspraak met de gemeenten Borne, Haaksbergen en Hengelo.

Met hand en tand

Maar de gemeenten Enschede, Wierden en Dinkelland houden hun verzet vol. Vooral de eerste twee staan er geharnast in. De Enschedese wethouder Niels van den Berg houdt vol dat hij wil wachten tot volgend jaar de nieuwe landelijke turbinenormen zijn vastgesteld, die regels opleggen voor de afstand tot bebouwing, slagschaduwen en geluid. Voor deze nieuwe normen is al een landelijk conceptbesluit vastgesteld. Op basis daarvan heeft Enschede opnieuw naar de mogelijkheden gekeken. ‘Daaruit blijkt dat er in heel Enschede geen enkele plek is waar een windturbine van 280 meter hoog kan worden geplaatst. Kleiner kan wel, maar beperkter dan tot dusverre aangenomen. In het gebied bij de N18 zou één turbine van 200 en één van 230 meter hoog kunnen komen.’

Ook wethouder Kortenhoeven in de gemeente Wierden wil zich met hand en tand verzetten. ‘Mag een provincie dit zo opleggen? Dat is een vraag die bij ons leeft’, zei hij half mei tijdens een raadsvergadering. Hij is in gesprek met een jurist. Zijn bezwaar tegen de plaatsing van windturbines baseert de wethouder op een verkennend onderzoek door adviesbureau Witteveen + Bos. ‘Uit dat onderzoek blijkt dat het niet kan. Het college vertrouwt daar volledig op.’

Toch haalbaar

Maar juist dit onderzoek concludeert dat er wel ruimte voor windmolens is, vooral rondom het Wierdense Veld. Gekeken is naar de plaatsing van turbines van minimaal 210 en maximaal 270 meter hoog. Ondanks de aanwezigheid van beschermde diersoorten stellen de onderzoekers: ‘Het voornemen tot het realiseren van windturbines wordt vooralsnog ecologisch gezien haalbaar geacht binnen de zoekgebieden uit de technische verkenning.’ En: ‘Vanuit de landschappelijke analyse komen geen knelpunten naar voren die gebieden op voorhand uitsluiten.’