‘De boeren dienen zichzelf’

‘De druk en de spanning die het werk met zich meebrengen, waren echt schadelijk voor mijn gezondheid. Dan komt er een moment waarop je de balans opmaakt en zegt: ik stop ermee. Dat moment kwam dit weekeinde.’

‘Er gebeurt constant wat. Maar ik wind er geen doekjes om: Hollandse Delta heeft een lastige bestuurlijke cultuur. Ik ben op 31 augustus met de kleinst denkbare meerderheid gekozen: één zetel – vijftien tegen veertien. Dan weet je dat je mandaat heel krap is. En tegen was ook echt tegen. Dat is ook gebleken. De economische en financiële uitdagingen zijn groot. De inflatie is nu acht procent, terwijl in de lopende begroting een inflatie van twee procent staat. Dat is voortdurend bijschakelen en keuzes maken. Dat doe je met de organisatie, maar óók met het algemeen bestuur.’

‘Eén van de zware dossiers, niet inhoudelijk maar wel politiek, is het vrijstellen van boeren van belastingheffing voor de wegen die door Hollandse Delta worden beheerd. Ik was daar als lid van het algemeen bestuur tegen. Als heemraad werd van mij verwacht dat ik die vrijstelling voor boeren zou effectueren. Dat heb ik gedaan, maar ik heb óók gezegd dat ik het gat van 1,2 miljoen euro dat door die vrijstelling zou ontstaan, eerlijk en geleidelijk wilde verdelen. Mensen met een huurwoning en mensen met woningen onder een WOZ-waarde van vier ton zouden worden ontzien. Het voordeel voor de boeren zou hierdoor met twintig procent afnemen. Een meerderheid in het algemeen bestuur accepteerde dat niet.’

‘Er knakte iets. Ik heb er twee nachten niet van geslapen. De collega’s heemraden hebben mij tot het laatst bewerkt om te blijven. Zij wilden rust, continuïteit en stabiliteit. Dat begrijp ik. Het is niet hun gezondheid die eronder leed, het was de mijne. Het is niet zo dat ik ben opgestapt omdat mijn voorstel het niet heeft gehaald. Het gaat echt om het effect dat die afwijzing op mijn gezondheid had. Het is het patroon, het was de druppel. Je kunt zeggen: maak je niet zo druk, maar zo ben ik nu eenmaal niet gestikt. Het was onder mijn huid gaat zitten en ik kon het niet meer van mij afzetten.'

‘De geborgde zetels moeten worden opgeheven. Hollandse Delta heeft er nu negen voor landbouw, bedrijfsleven en natuur. Dat worden er zeven; als de Eerste Kamer dat wil worden het er vier. Nog te veel. De geborgde zetels roepen om het hardst dat zij geen politiek bedrijven. Ze doen niet anders, dat doen we allemaal. De Waterschapswet zegt nadrukkelijk dat je als lid van het algemeen bestuur van een waterschap het algemeen belang behoort te dienen. De boeren dienen zichzelf en dat gaat ten koste van de ingezetenen. Kijk naar de trits belang, betaling en zeggenschap: de laatste vijftien jaar is het belastingpercentage van ingezetenen gestegen van 26 naar 41 procent. Het percentage van boeren is gedaald van 34 naar 9 procent.’

‘Nee hoor. Ik kom hoe dan ook niet terug als heemraad, maar tot het einde van deze periode blijf ik in het algemeen bestuur zitten. Ik ben door 19.000 mensen gekozen, en dat gooi ik niet zomaar overboord. Ik ben niet rancuneus. Ik hoop dat het bestuur bij de komende verkiezingen fors verjongt. In het algemeen bestuur zitten nu mensen die onvoldoende digitaal vaardig zijn. Die willen alles nog op papier krijgen! Zo kun je vandaag de dag geen waterschap besturen.’