Brievenbussen

De Oude Rijksweg door Rouveen - tussen Lichtmis en Staphorst - oogt van boven als een lange wervelkolom met aan weerszijden ruim tweehonderd visgraten en één grote vin. Aan die honderd tot tweehonderd meter lange graten - 'stegen' - staan huizen. Op nummer 304 wonen Anita Hulst en haar man. Samen met de andere bewoners van deze steeg heeft zij een brievenbus in de tuin van de buurman die aan de doorgaande weg woont. Hij is zo vriendelijk zes brievenbussen op zijn terrein te gedogen. 'Maar wat als hij verhuist? Ik vind het principieel onjuist dat de brievenbussen op andermans grond moeten staan', zegt Anita Hulst. Vijf jaar geleden schrijft TNT Post (toen nog TPG Post) Hulst en haar buren dat de brievenbus op grond van de Postwet niet verder dan tien meter van de openbare weg mag staan. Brievenbussen die verder liggen, mag de postbode negeren.

Een bewoner vraagt daarop een vergunning aan om zijn brievenbus in de berm van de doorgaande weg te zetten. Het college van B en W van Staphorst wijst die vergunning af, want het is onveilig en ontsierend. Hulst en haar buren plaatsen daarop hun brievenbus in de voortuin van de genoemde buurman. Maar omdat zij dat principieel onjuist vinden, vragen zij de gemeenteraad om hun steeg aan te wijzen als openbare weg. Dan moet TNT de post gewoon aan huis bezorgen en zijn de problemen opgelost.

TNT voelt hier weinig voor, omdat de stegen langs de Oude Rijksweg in Rouveen bij elkaar twaalf kilometer zijn en postbodes dan veel meer moeten fietsen en lopen. Bovendien schept dit een precedent voor andere plaatsen in Nederland. Ook de gemeenteraad is tegen. 'Als dat allemaal in beheer bij de gemeente komt, helpen wij onszelf in de problemen', zegt Frans Bakker van de gemeente Staphorst.

De bewoners beginnen een procedure tegen de afwijzing door de gemeenteraad. Zij zetten die procedure door als een mediation onder leiding van een provincieambtenaar mislukt. De rechtbank zegt dan dat de steeg geen openbare weg is, omdat de vuilnisman er niet komt en de bewoners hun vuilniszakken aan de doorgaande weg moeten zetten.

Ook de Raad van State vindt dat de steeg geen openbare weg is. Doodlopende stegen zijn namelijk geen verkeersbanen die een functie vervullen voor het afwikkelen van het openbaar verkeer. Zij vormen geen doorgaande verbinding en moeten gezien worden als uitweg voor de aanwonenden - ook al zijn zij voor iedereen toegankelijk.

Hoe het nu verder moet, is voor iedereen onduidelijk. 'Er zijn ideeën genoeg, maar niet iedereen zit op één lijn. Er is een creatieve oplossing nodig of de Postwet moet worden veranderd,' zegt advocaat Emile Franssen van de bewoners. Frans Bakker: 'Welke kant het opgaat, is een verrassing. Het kan per steeg verschillen.'