Less is more
Het stimuleren van duurzaam gedrag is niet altijd even makkelijk. De huidige praktijk lijkt soms op een klassieke Western. Met politieke cowboys op stokpaardjes die wild om zich heen twitteren in hun strijd om de reeds lang verloren koppositie in de milieurevolutie weer te heroveren.
Het stimuleren van duurzaam gedrag is niet altijd even makkelijk. De huidige praktijk lijkt soms op een klassieke Western. Met politieke cowboys op stokpaardjes die wild om zich heen twitteren in hun strijd om de reeds lang verloren koppositie in de milieurevolutie weer te heroveren.
Er moet veel en alles moet nú. Maar pas op: een groeiende groep mensen ziet de milieustrijder als vijand die verbaal ontwapend moet worden. Want met een overdaad aan prikkels groeit de weerstand en wordt duurzaam gaandeweg een scheldwoord. Hoe blijf je als overheid effectief enthousiasmeren en stimuleren? Dat vergt - naast bestuurlijk lef - een lange termijnvisie en consistent beleid. Geen echte quickwins in opportunistische tijden. Maar begin eens met het laaghangend fruit en stroomlijn je communicatie.
Overheden scoren in hun dagelijkse berichtgeving goed in de duurzaamheidsbingo: energietransitie, klimaatadaptatie, peer-to-peer, circulair, CO2-neutraal, smartgrid, geothermie, biomassa, warmtenet, energieneutraal, ecologische voetafdruk. En ga zo maar door. Soms zeer complexe begrippen die smeken om een uitleg. Als je ondanks de stortvloed aan vakjargon nog groene dromen hebt, waar begin je dan als Jan Modaal? Gemeenten bieden inwoners hulp en lanceren zoveel mogelijk duurzaamheidsinitiatieven: websites, evenementen, loketten. Vaak ieder met een eigen stijl en eigen boodschap. Projecten die met elkaar wedijveren om aandacht. En tevens concurreren met alle overige - al dan niet commerciële - initiatieven. Goed bedoeld, maar soms zien we door de bomen het bos niet meer. Het is too much. En wat doe je dan als overprikkelde ingezetene? Juist, helemaal niets.
Zou het niet fijn zijn om in je eigen regio één groensociaal startpunt te hebben? Een brede duurzaamheidsportaal waar inwoners welkom zijn voor zowel ideeën en advies als concrete actie? Met een herkenbare huisstijl en consistente boodschap, zowel online als fysiek? Dan hoef je niet langer te kiezen uit al die tientallen afzonderlijke sites en loketten. Als aanbieder hoef je nog maar één (virtuele) markthal te promoten. Clustering is daarmee niet alleen fijn voor ‘burgers’, maar ook voor impact-minnende ambtenaren. Eindelijk weer overzicht over alle initiatieven. Stel meteen een centrale redactieraad aan die zorgt voor een consistente boodschap. En verwijder alle overlappende content. Minder werk, meer kracht. Delete bovendien direct alle vakinformatie die niet relevant is voor mensen die willen vergroenen. Promotie van ambtelijke programma’s hoort niet thuis in je duurzaamheidsportaal. Geen afleiding, less is more.
En als je dan toch je communicatie optimaliseert, kies dan voor een presentatie die aansluit bij de denkwereld van je bezoekers. Waarom informatie indelen op basis van de interne structuur van jouw organisatie? Waarom versnipperen naar afdeling, programma of project? Het maakt mij als consument echt niet uit of een groen dak met zonnepanelen nu valt onder het programma klimaatadaptatie of energietransitie. Ik wil gewoon lekker met mijn woning aan de slag. Kies voor het klantperspectief en maak liever een onderscheid naar thema, zoals wonen, werken, reizen of eten. Met per thema een overzicht van mogelijkheden. Clustering, alleen relevante informatie en een klantgerichte indeling. Beter voor je inwoners, efficiënter voor jou en meer impact. Jouw eerste stap in het temmen van het Wilde Westen?
Plaats als eerste een reactie
U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.