Overheid maakt geld op om niet te worden gekort
De overheid kan veel zuiniger werken. Nu heerst er bij veel overheidsdiensten een cultuur waarin het geld wordt opgemaakt, uit vrees om het volgende jaar op de begroting te worden gekort. Dat stelt de Raad voor Maatschappelijke Ontwikkeling maandag in een advies aan premier Jan Peter Balkenende en aan minister André Rouvoet van Jeugd en Gezin.
Prikkel om zuinig te zijn
Volgens de RMO kan een 'cultuur van zuinigheid' een forse besparing op de overheidsuitgaven opleveren. De prikkel om zuinig te zijn, is nu structureel afwezig. Eerder is het zo dat het opmaken van het budget wordt beloond.
20 procent bezuiniging
Het advies van de Raad is geschreven in het kader van de 'brede heroverwegingen', waarbij ambtenaren op twintig beleidsterreinen zoeken naar mogelijkheden om 20 procent te bezuinigen op de overheidsuitgaven. De Raad waarschuwt voor generieke bezuinigingen waarvan mensen soms de dupe worden. Dat moet dan later weer worden gecorrigeerd, wat weer extra geld kost.
Coördinatielagen schrappen
Bovendien, zo stelt de RMO, leidden bezuinigingen vaak tot reorganisaties die uiteindelijk ook weer meer geld kosten. De overheid zou veel geld kunnen besparen door allerlei coördinatielagen te schrappen. 'Dit komt bovendien de kwaliteit en de nabijheid van de dienstverlening ten goede', aldus de RMO.
Samenleving moet zelf dingen doen
De Raad vindt dat de overheid ook meer ruimte moet geven aan de samenleving om dingen zelf te doen. Het beleid van risicopreventie en monitoring van de jeugd heeft bijvoorbeeld een aanzuigende werking op de wachtlijsten.
Meer betrokkenheid
'Eigenlijk springt de overheid in een gat dat de sociale omgeving laat liggen en waardoor diezelfde omgeving ook steeds minder haar verantwoordelijkheid kan nemen. Door de kringen rondom gezinnen zelf meer aan zet te laten zijn, kan een dubbele doelstelling worden behaald: zowel besparing als meer betrokkenheid', aldus de RMO.
Volgens de RMO kan een 'cultuur van zuinigheid' een forse besparing op de overheidsuitgaven opleveren. De prikkel om zuinig te zijn, is nu structureel afwezig. Eerder is het zo dat het opmaken van het budget wordt beloond.
20 procent bezuiniging
Het advies van de Raad is geschreven in het kader van de 'brede heroverwegingen', waarbij ambtenaren op twintig beleidsterreinen zoeken naar mogelijkheden om 20 procent te bezuinigen op de overheidsuitgaven. De Raad waarschuwt voor generieke bezuinigingen waarvan mensen soms de dupe worden. Dat moet dan later weer worden gecorrigeerd, wat weer extra geld kost.
Coördinatielagen schrappen
Bovendien, zo stelt de RMO, leidden bezuinigingen vaak tot reorganisaties die uiteindelijk ook weer meer geld kosten. De overheid zou veel geld kunnen besparen door allerlei coördinatielagen te schrappen. 'Dit komt bovendien de kwaliteit en de nabijheid van de dienstverlening ten goede', aldus de RMO.
Samenleving moet zelf dingen doen
De Raad vindt dat de overheid ook meer ruimte moet geven aan de samenleving om dingen zelf te doen. Het beleid van risicopreventie en monitoring van de jeugd heeft bijvoorbeeld een aanzuigende werking op de wachtlijsten.
Meer betrokkenheid
'Eigenlijk springt de overheid in een gat dat de sociale omgeving laat liggen en waardoor diezelfde omgeving ook steeds minder haar verantwoordelijkheid kan nemen. Door de kringen rondom gezinnen zelf meer aan zet te laten zijn, kan een dubbele doelstelling worden behaald: zowel besparing als meer betrokkenheid', aldus de RMO.
Geachte 'overheid'. Kunt u zich voorstellen, dat de gemiddelde burger zo ongeveer elke dag onwel wordt van dit soort dit-weten-we-al-lang-maar-we-moeten-dit-door-een-onderzoeksbureau-laten-bevestigen-anders-kunnen-we-er-geen-beleid-op-afstemmen onderzoeken.
Laten we nu toch eens stoppen met dat onzinnige rondpompen van overheidsgelden en verkapte manier van mensen aan de slag houden.
Elk iemand die enige dagen binnen het overheidsapparaat rondloopt, getuige ook de vorige opmerkingen, weet dat het zo werkt. Beter gezegd elk bestuursapparaat dat met een budgettair systeem werkt.
Inkopen is een vak, uitgeven kan iedereen.
De inkoper, die ik voor ogen heb is iemand die kijkt naar de behoefte, omschrijft deze en gaat dan winkelen naar de beste prijs/kwaliteitsverhouding.
Deze omschrijving is het raamwerk. Als de leverancier moet afwijken van het raamwerk omdat zijn aanbieding hier niet in past, moet de leverancier specifiek omschrijven waarin hij, op welke punten afwijkt. Appels met appels vergelijken.
Als meerdere leveranciers niet binnen het raamwerk kunnen aanbieden moet de inkoper naar de kwaliteit van zijn raamwerk kijken of bekijken of de leveranciers zich niet kunstmatig buiten het raamwerk wringen om zo ondoorzichtigheid te bewerkstelligen.
Als de prijzen dicht bij elkaar liggen, dan ruikt dit naar prijsafspraken.
Op basis van de drie beste aanbiedingen wordt er geld vrijgemaakt.