Gemeentelijke jaarverslagen steeds dikker

De gemeentelijke jaarverslagen zijn in zo’n tien jaar tijd ruim vier keer zo dik geworden. Telden ze in 2001 gemiddeld nog 20.000 woorden, in 2013 stond de laatste punt doorgaans pas na 90.000 woorden.

Dat blijkt uit onderzoek van de Vrije Universiteit in Amsterdam. Hoofddocent accounting Tjerk Budding bracht daarin de trends in verslaglegging in beeld bij de publieke en non-profit sector sinds 1994.

Digitaal bekijken
De gemeentelijke jaarverslagen zijn wel het dikst van allemaal. Waar een gemiddeld jaarverslag zo’n 20.000 woorden telt, is dat van een gemeente intussen al gauw 90.000 woorden. In de loop der jaren zijn ze eigenlijk alleen maar dikker geworden. De gemeente Amersfoort heeft het geprobeerd terug te dringen. Ze zaten op 250 pagina’s en veel fractievoorzitters vonden dat te dik en ontoegankelijk. Het jaarverslag 2010 werd de omvang van het papieren verslag teruggebracht tot 45 pagina’s. De rest kon digitaal worden bekeken. Het bleek een eenmalige actie. Het jaar erop zijn ze weer teruggegaan naar ‘normaal.’

Relatief best leesbaar
Qua leesbaarheid van jaarverslagen scoren gemeenten stukken overigens stukken beter dan onderwijsinstellingen, ziekenhuizen en goede doelen. De mate van leesbaarheid wordt onder andere gemeenten met de zogeheten Flesch-Douma-formule, een tool waarmee je de gemiddelde zinslengte en het aantal lettergrepen kan berekenen. Als verklaring voor de relatief goede score geeft Tjerk Budding het argument dat de gemeentelijke jaarverslagen zijn geschreven voor raadsleden, die uit de bevolking zijn geselecteerd. ‘Dat is toch een andere doelgroep dan specialisten of toezichthoudende organen’, zegt hij.

Het hele artikel is te lezen in Binnenlands Bestuur nummer 5, 13 maart 2015 (inlog)