Inkoopbeheer gaat Justitie beter af
Het ministerie van Veiligheid en Justitie is er na aanhoudende kritiek van de Algemene Rekenkamer in geslaagd het inkoopbeheer te verbeteren.
Tweehonderd fouten
Maar zo ver is het niet gekomen, blijkt uit het dinsdag gepubliceerde rapport van de Algemene Rekenkamer over het jaarverslag 2010 van het ministerie. Dat wil niet zeggen dat het inkoopbeheer nu vlekkeloos is. Vorig jaar maakte het ministerie nog meer dan tweehonderd fouten met Europese aanbestedingsregels. Het bedrag dat met die fouten gepaard ging, liep met 20 miljoen euro terug tot 34 miljoen. De bedoeling is dat het bedrag aan fouten in 2011 op 10 miljoen blijft steken.
Te lang salaris
Verder heeft de Rekenkamer kritiek op personeelsdossiers die niet op orde zijn. Ontslagen zijn soms te laat verwerkt. Daardoor kreeg het ontslagen personeel nog te lang salaris. In terugvordering van deze bedragen gaat veel extra werk zitten.
Declaraties
Ook is onzeker of vergoeding van reis- en verblijfskosten en beloning in uren of natura altijd terecht waren. Dat komt omdat controle op declaraties niet altijd goed mogelijk was.
Binnenlandse zaken
Over het ministerie van Binnenlandse Zaken heeft de Algemene Rekenkamer nauwelijks te klagen. Wel bestaat er ook hier een onvolkomendheid met de personeels- en salarisadministrie. Bij de centrale administratie van de Rijksoverheid, waarvoor Binnenlandse Zaken verantwoordelijk is, wordt het resterend verlofsaldo bijvoorbeeld direct uitbetaald na ontslag, zonder dat te controleren.
Verder vind ik het jammer dat instanties als een Rekenkamer door het publiek vaak geassocieerd wordt met klachten over functioneren.
Terwijl Rekenkamers de ambassadeurs zijn van 'Best practise' door audits en dus eigenlijk een hulpmiddel zijn voor het overheidsmanagement om beter te presteren.
Opvallend vind ik daarom hoe weinig de bevindingen van de rekenkamer aangehaald worden om verbeteringen tot stand te brengen.
Maar ik begrijp dat gevoelig kan liggen bij dit ministerie omdat het naleven van regels het thema is'.
In mijn hoedanigheid zie ik regelmatig dat overheden worstelen met de eigen regels. Werk aan de winkel dus voor de Eerste en Tweede kamer, en in dit geval ook het EU parlement om de kans op naleving te vergroten. Misschien is het wetgevend systeem daar zelf ook wat aan een verbetering toe?