Help, mijn man is klusser!

Niets werkt, niets doet wat het moet doen. Mooie plannen voor allerlei handige systeempjes, maar de vrouw in huis weet niet hoe ze werken, en heeft er alleen maar last van. Zij baalt enorm van de ellende en roept de programmamakers erbij om alles in orde te maken. Fantastische televisie vind ik dat. Wat mij altijd het meest treft, is dat die man het helemaal niet erg vindt dat het huis een chaos is. Alleen de vrouw heeft last van de chaos die ontstaat door de man die aan allerlei klusjes begint, maar niets goed afmaakt.

Zo werkt het ook met de financiële verhoudingen in Nederland. De inkomsten van de gemeenten zijn een chaos, en dat komt door het Rijk. Drie voorbeelden: het eerste voorbeeld is het bedrag dat de gemeenten krijgen voor de huishoudelijke hulp. Minister Donner van Binnenlandse Zaken kondigt elk halfjaar een andere formule aan. In juni 2010 meldt hij dat de gemeenten dit jaar 7,58 euro per inwoner krijgen, in september 2010 kondigt hij 7,99 euro aan, en in mei dit jaar 8,47 euro. Aankomende september komt er weer een ander bedrag. Daarbij is het totale budget nauwelijks gestegen. Uitleg waarom de bedragen stijgen is er niet. En wat de gemeenten uit eindelijk dit jaar krijgen voor huishoudelijke hulp wordt pas in mei 2013 bekend. Kortom: chaos alom, een systeem dat totaal niet functioneert.

Het tweede voorbeeld zijn de bijdragen voor emancipatie. CDA-minister Van Bijsterveldt-Vliegenthart van Onderwijs heeft zes emancipatiesubsidieregelingen voor gemeenten, namelijk een voor emancipatie van allochtonen, een voor emancipatie van allochtone vrouwen, een voor emancipatie van vaders, een voor emancipatie van werkende vaders, een voor emancipatie van homo’s en een voor algemene emancipatie. Elke subsidieregeling bevat minder dan een miljoen euro. Gemeenten krijgen uit de ene regeling 10 duizend euro, dan weer 8 duizend, soms 15 duizend. En krijgen verplichtingen opgelegd bij al die regelingen. Vindt u het gek dat het gemeentelijke emancipatiebeleid een chaos is?

Het derde voorbeeld is de precariobelasting op ondergrondse leidingen voor nutsvoorzieningen. Al 5 jaar praat het Rijk over een verbod op die precario. Maar een definitief besluit zit er niet in. Een discussie starten, daar is het Rijk goed in. Maar een discussie afmaken, dat is te veel gevraagd. Al 5 jaar leven de gemeenten dus in onzekerheid over deze belasting. Door prutswerk van het Rijk. Het wordt tijd dat de chaos eens wordt opgeruimd. Weg met de detaillering. Weg met het gepruts. Weg met de klusjesmannen! Help!