Toegankelijkheid websites opgave voor gemeenten
Een goede toegankelijkheid van de digitale dienstverlening voor mensen met beperkingen is vooral een kwestie van de gemeentelijke organisatie. Veel ambtenaren denken dat hun website voldoet aan de standaarden voor mensen met bijvoorbeeld visuele of auditieve beperkingen, terwijl dat maar zelden het geval is.
Een goede toegankelijkheid van de digitale dienstverlening voor mensen met beperkingen is vooral een kwestie van de gemeentelijke organisatie. Veel ambtenaren denken dat hun website voldoet aan de standaarden voor mensen met bijvoorbeeld visuele of auditieve beperkingen, terwijl dat maar zelden het geval is.
Proefschrift
Eric Velleman, wetenschappelijk directeur van de stichting Accessibility, promoveert donderdag bij de Universiteit Twente op een onderzoek naar de gemeentelijke processen die het navolgen van toegankelijkheidsstandaarden bevorderen. Hij onderzocht daarvoor de websites van 69 grote, middelgrote en kleine gemeenten en interviewde betrokkenen bij het beheer van de websites. Terwijl negentig procent van de respondenten gelooft dat hun website goed toegankelijk is voor mensen met een beperking, blijkt de realiteit anders. Van de 38 criteria bleek zelfs de best scorende gemeente er nog drie fout te hebben.
Standaarden
Ron Beenen, woordvoerder van de stichting Accessibility, legt uit. ‘Je ziet bijvoorbeeld wel eens dat een gemeentewebsite goed voldoet aan de toegankelijkheidsstandaarden, maar dan ineens een kalender voor het ophalen van het huisvuil moet opnemen. Die wordt dan door een derde partij gemaakt in opdracht van de reinigingsdienst die geen weet hebben van diezelfde standaarden en dus onleesbaar is op een reader voor blinden. Dat wordt dan van boven opgelegd aan de webmaster of manager dienstverlening met de mededeling: “zet dit ook nog effe op de site”. De webmaster is dan vaak niet in de positie om dat te weigeren.’
Organisatie
Toegankelijkheid is allang geen kwestie meer van techniek, stelt Beenen. ‘Het is een organisatorisch probleem. Veel van de organisatorische factoren die ervoor zorgen dat een website toegankelijk wordt gebouwd en vooral goed wordt beheerd, zijn bij gemeenten niet op orde.’ In dit proefschrift zet Velleman deze factoren op een rijtje en stelt hij dat er een duidelijke correlatie bestaat tussen het juist borgen van bepaalde processen en de mate van toegankelijkheid van websites. Het gaat daarbij onder andere om de betrokkenheid van het (top)management, de ontwikkeling van bewustwording en kennis onder ambtenaren en een goede monitoring van de site. Het voldoen aan standaarden voor de toegankelijkheid van overheidswebsites wordt geregeld in de wet Digitale Overheid. Tot 2021 moeten alle gemeentelijke websites ook bruikbaar worden gemaakt voor mensen met motorische, verstandelijke, auditieve of verstandelijke beperkingen.
Onwil om baantje te houden meer is het niet. Alles wat openbaar kan toch op internet? Doet men niet, de burger is al slimmer dan de meeste ambtenaren en dat is lastig. Als de haven van Rotterdam met een blockchain kan werken dan kan de overheid met haar repeterende werkzaamheden dit zeker. 35% van de banen zijn fictief en er kunnen er nog 40% naar huis.