'EPD niet op tijd klaar'

De doelstelling van de regering om het Elektronisch Patiënten Dossier (EPD) in 2009 ingevoerd te hebben, zal niet gehaald worden. Dat concluderen Ernst & Young en Doxis Informatiemanagers op basis van een onderzoek waaraan bijna 1200 huisartsen, specialisten, apothekers en andere medici meededen. De focus van dit onderzoek ligt op het Elektronisch Medicatie Dossier (EMD) en het Waarneem Dossier Huisartsen (WDH). Deze twee onderwerpen zijn door het ministerie van VWS als eerste pijlers van een landelijk EPD aangewezen.

Een rondgang langs de medici toont aan dat de minister
van Volksgezondheid nog een lange weg heeft te gaan om die doelstelling te halen, aldus de onderzoekers. Er zijn veel hobbels te nemen. Het is bijvoorbeeld nog niet volledig duidelijk welke informatie in het EMD wordt opgenomen. Het percentage zorgverleners dat antwoordt dat het EMD in hun regio is geïmplementeerd, is in ons onderzoek minimaal, ook in de koploperregio’s. Minder huisartsen en specialisten weten in vergelijking met 2005 op welke manier men in de regio bezig is met het EMD. Een grote meerderheid van de zorgverleners in de pilotregio’s verwacht zich niet nog in 2007 aan te sluiten op het EMD of het WDH.

Verder blijft er volgens Nico Huizing, partner bij Ernst & Young, gesteggel over wie bij het project betrokken wordt en wie welke gegevens mag zien. “Uit ons onderzoek blijkt dat de volledigheid van het WDH niet gegarandeerd wordt, omdat GGD- en bedrijfsartsen niet betrokken worden bij de ontwikkeling. Bovendien is het overgrote deel van de huisartsen niet bereid toegang te geven tot het WDH aan GGD- en bedrijfsartsen. Ook is er weinig vooruitgang geboekt in de betrokkenheid van de zorgverleners bij de invoering van het EMD.”

Ten slotte somt het rapport een aantal ontwikkelingen op dat van invloed is op het niet (tijdig) halen van de EPD-doelen. In de pilotregio Rijnmond hebben bijvoorbeeld drie ziekenhuizen besloten niet langer te wachten op het landelijk EPD. Zij zijn een eigen regionaal EPD begonnen. De ziekenhuizen namen dit besluit omdat zij concludeerden dat de invoering van het EMD forse vertraging opliep.

Verder blijkt dat het zogenoemde Burger Service Nummer nog niet kan worden gebruikt, omdat de benodigde wetgeving daarvoor nog niet beschikbaar is. Maar het belangrijkste is dat de standaard voor gegevensuitwisseling inmiddels totaal veranderd wordt binnen Europa. Daarmee is de Nederlandse aanpak misschien al verouderd voor ze begonnen is.’