Dik maar vaag menu
Een beetje meer scepsis over nieuwe technologieën zou lekker zijn. Te vaak zijn de kansen en niet de risico’s leidend. Niet alleen ik denk er zo over – ook het Rathenau Instituut betoogde dat afgelopen zomer. Dus toen vorige week de I-Strategie van het rijk voor de komende vier jaar verscheen, zocht ik naar de scepsis. 128 pagina’s later ben ik nog steeds zoekende.
Een beetje meer scepsis over nieuwe technologieën zou lekker zijn. Te vaak zijn de kansen en niet de risico’s leidend. Niet alleen ik denk er zo over – ook het Rathenau Instituut betoogde dat afgelopen zomer. Dus toen vorige week de I-Strategie van het rijk voor de komende vier jaar verscheen, zocht ik naar de scepsis. 128 pagina’s later ben ik nog steeds zoekende.
Het begint met de ondertitel ‘Doorpakken op digitale transformatie’ op de eerste pagina. Ik vertrouw het woord ‘doorpakken’ niet.
‘We leven in uitdagende tijden’, begint de inleiding. Ik weet niet of die zin sceptisch is, maar hij is in ieder geval niet enthousiast te noemen. Mooi. De situatie is duidelijk. De problemen worden aangepakt: privacyrisico’s, internationale digitale wereldoorlogen, ongekend onrecht door toeslagen.
Met deze strategie ‘pakken de CIO’s van het rijk samen de handschoen op om de veranderkracht van digitalisering verder te benutten’. Ondanks mijn scepsis kan ik niet ontkennen dat dat een goed idee is. Er volgen actielijnen, figuren, aandachtspunten, risico’s, scans, I-speerpunten en veel overleg. Er zijn tien thema’s en het eerste (overkoepelende) thema is ‘I in ‘t hart’: datamogelijkheden moeten geen sluitstuk zijn van beleid, maar een vertrekpunt.
Bij ‘I in ’t hart’ hoort een ‘menu van maatregelen’ dat wordt samengevat in een figuur: een groot blok bestaand uit twee delen (beleid maken en uitvoeren) die naar elkaar verwijzen, vanwaar een grote pijl loopt naar het blok ‘Beleid (met I) evalueren’ vanwaar weer een pijl terugloopt naar het grote blok, met daaromheen kleine vierkantjes met teksten als ‘Gezamenlijk informatieplan’. U denkt misschien dat dit duidelijker wordt als u dit voor u ziet, maar dat is niet zo.
Mijn aandacht begon te verslappen op pagina 32 bij de zin ‘Tussen de I-speerpunten en hun doelstellingen zitten relaties’. Tijdens het lezen bekroop mij vooral het gevoel: voor wie is dit? Misschien dat er beleidsmakers zijn die bij elke kans deze pagina’s gaan doornemen. Hopelijk zijn zij sceptisch.
Plaats als eerste een reactie
U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.