Oudere ambtenaar heeft plan B nodig
Oudere ambtenaren moeten zelf bedenken hoe ze hun carrière willen afbouwen en desnoods gebruik willen maken van verrijkt doorwerken, oftewel demotie.
Wacht als 55-plusser niet dat ene gesprek af waarbij je jongere leidinggevende subtiel laat merken dat er eigenlijk geen plaats meer voor je is in het team. Maak zelf alvast een plan waarbij je desnoods een stapje terugdoet in functie en salaris, maar wel de touwtjes in handen houdt, bepleiten deskundigen. Uit onderzoek blijkt namelijk dat een meerderheid van oudere werknemers wel wat voelt voor verrijkt doorwerken, beter bekend als de minder stimulerende term demotie.
Arbeidsconflict
Wat zijn de kansen voor een laat-vijftiger of zestiger op de arbeidsmarkt? Nu vrijwel alle overheidsorganisaties de kaasschaaf hanteren, sneuvelen de veteranen vaak als eerste. Ze zijn immers duur, moeilijk te veranderen en lopen vaak wat achter als het gaat om innovatieve oplossingen. Regelmatig lopen functioneringsgesprekken met de oudere ambtenaren uit op een arbeidsconflict, met woede en frustratie als gevolg. Onnodig en verkwisting van geld en vooral ook van waardevolle kwaliteiten, vindt Gerard Kerkhof, loopbaanbegeleider bij personeelsmobiliteitsbureau POSG. Zijn specifieke doelgroep bestaat uit vijftigers en zestigers bij de overheid en hij ziet dagelijks hoe het beter kan voor alle partijen.
Biologische klok
‘Mijn ervaring is wanneer ik de oudere managers aan mijn tafel krijg, zij helemaal niet zo negatief zijn over de optie om een stapje terug te doen,’ vertelt de loopbaanbegeleider. ‘Natuurlijk is het aanvankelijk vaak gevoelig, soms zelfs een kwestie van gezichtsverlies. Maar als werkgevers daar op een respectvolle manier mee omgaan dan blijken de werknemers best open te staan voor een beetje minder. Het is ook een kwestie van de ‘interne biologische klok.’ De top van de loopbaan is al bereikt rond hun vijftigste. Kracht en energie nemen af. In plaats daarvan komt er veel meer behoefte aan het overdragen van kennis, reflectie, beschikbaar stellen van expertise. Als dat gesprek kan worden gevoerd, dan blijkt er veel meer mogelijk te zijn dan alleen maar in de vechthouding te staan.’
Taboe
De cijfers bevestigen deze veronderstelling. Alhoewel demotie, de tegenhanger van promotie, te maken heeft met een taboe is de realiteit anders is. Uit onderzoek onder 45-plussers blijkt dat de veelbesproken terugval in functie namelijk helemaal niet zo gevreesd. Volgens het demografisch onderzoeksinstituut NIDI bleek dat een meerderheid zich kan voorstellen dat men kiest voor demotie. Ook loopbaanbegeleider Gerard Kerkhof adviseert om het heft in eigen handen te nemen. ‘Zoals die algemeen directeur die op een zekere leeftijd aan het managementteam aangaf een andere rol voor zichzelf in de organisatie te zien. Hij wilde niet langer de eindverantwoordelijke zijn en heeft dit op een tactische manier bespreekbaar gemaakt,’ vertelt Kerkhof. ‘Vervolgens heeft hij een stap terug gedaan, maar droeg zijn steentje inhoudelijk nog wel degelijk bij. De voormalige directeur heeft een thema opgepakt waar binnen de organisatie nog een slag mee gemaakt moest worden en dit tot een goed einde gebracht. Hiermee is de waarde van zijn kennis en kunde voor de organisatie bewaard gebleven.’
Statusverlies
De afgelopen decennia is er binnen de overheidsorganisaties veel veranderd en de vernieuwingen gaan nog steeds als een razende door. ‘Je moet je misschien ook afvragen of je nog wel mee wilt met een hele nieuwe cyclus van ontwikkelingen,’ stelt Kerkhof. ‘Het afnemen van de mentale en fysieke druk zijn grote voordelen van een tandje minder werken.’ Maar uiteraard zijn er ook nadelen, buiten de juridische en financiële consequenties van demotie. ‘Het ligt heel erg aan de communicatie binnen een organisatie, maar een teruggang in functie kàn als een zwakte worden gezien,’ vertelt de loopbaanbegeleider. ‘Ook als je een baan hebt met veel verantwoordelijkheden en een sterke externe uitstraling is het lastig om te vertellen dat je geen directeur meer bent maar ‘slechts’ programmamanager of beleidsadviseur. Dat is voor diegene én vaak ook hun partner toch een kwestie van statusverlies.’
Reacties: 41
U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.
-Oh, jee er ligt daar een bananenschil op de stoep;
-Gunst... ik denk dat ik er op ga stappen;
-He, wat vervelend. Nu ben ik uitgegleden over een bananenschil!
Wat mij betreft is niet alleen de zin over dure, moeilijk te veranderen, achterlopende werknemers onzin, maar ook geloof ik er geen woord van dat de meerderheid van de huidige 55+ 'ers demotie eigenlijk wel acceptabel vindt. Misschien zijn ze alleen bij bosjes in de hogere loonschalen van de managers te vinden maar ik ken ze niet. De werk- en levenshouding zoals die hier gepresenteerd wordt, bevestigt alle vooroordelen over ouderen én jongeren die je maar kunt bedenken en is echt beneden alle peil. Eigenlijk duidelijk de taal van weer zo'n interim-bureau dat dikke granen mee wil pikken om 55+'ers de hoek in te sturen waar werkgevers ze graag willen hebben.
Wiens brood men eet, wiens woord men spreekt.
Gemeenten worden geacht generatie gerelateerd personeelsbeleid te voeren. Dat worden dan vertrek- of korter werken regelingen voor ouderen, zoekende naar meer jongere werknemers, alles vanuit het vooroordeel dat dan een "vitale" organisatie ontstaat.
Tegen zoveel vooringenomenheid kun je nooit op!
.
Als "oudere ambtenaar" ben ik niet minder flexibel, niet tegen vernieuwing, niet opeens dommer, dan jongere collega's. Sterker nog, mijn kinderen zijn de deur uit, ik heb bergen ervaring die ik graag inzet, en mijn partner is niet puur gericht op status en titels.
Wat mij betreft mag deze geïnterviewde eerst eens kennis maken met de werkelijkheid vóór hij nog eens zijn mond open doet.
Gelukkig ook niet mijn dagelijkse praktijk, 54-er, twee studerende kinderen, hardloopster, genietend van het leven en heerlijk fanatiek bezig in het werk! Oh ja, full-time!!
Zullen we het bombardement op Rotterdam voortaan maar gewoon 'een frisse kijk op stadsvernieuwing" noemen"? Bombardement klinkt immers niet zo stimulerend.
Als het echt zo erg met 55+-ers gesteld is, moeten we ons afvragen of we de pensioenleeftijd toch maar niet moeten verlagen, want de arbeidsproductiviteit is toch niks meer. Maar ja, dan gaat de ABP op de fles. Die maakt zich niet druk over arbeidsproductiviteit, maar heeft liever dat we in het harnas sterven. Dan hoeft er niets te worden uitgekeerd. Kunnen ze lekker doorgaan met beleggen in niet renderende fondsen en de bazen dikke salarissen betalen - die met hun lijfrenteregelingen hun pensioen wel kunnen "kopen."
Het is nu reeds komkommertijd bij BB.....
Maar met dit soort adviezen is het geen wonder dat de overheid soms niet meer serieus genomen wordt.
Misschien kan de loopbaanbegeleider zelf een stapje terugdoen?
Eerst de VUT schrappen en de pensioenleeftijd verhogen; de gemiddelde werknemer gaat tegenwoordig immers véél langer mee. Vervolgens dezelfde doelgroep met het nodige gezever en middels eufemistisch taalgebruik inprenten dat men beter tijdig zelf de biezen kan nemen dan dat men van hogerhand uit de functie wordt ontheven. Het past schitterend in een neo-liberale denkwereld, maar in een milieu waarin collegialiteit zó doorzichtig en gemakkelijk ondergeschikt wordt gemaakt aan het economisch belang, zal het op termijn heus niet zo prettig werken zijn. Het aantal medewerkers dat inmiddels, ONGEACHT de leeftijd, over de rand kiepert zou er zo maar eens op kunnen duiden dat er fundamenteel iets scheef zit.
Verder dit artikel vooral niet te serieus nemen, mensen !
Duidelijk eens met de vorige reacties.
Echte deskundigen lieten indertijd weten dat er niets aan de hand was met de nog steeds goed gevulde ABP-pensioenpot - dat het om de rekenmethode ging enz. enz.. Maar de verhalen over de tekorten en de noodzakelijke kortingen bleven doorgaan door het inzetten van het argument dat de jongeren straks de dupe zouden worden van de pensioenrechten van de huidige 50+' ers. En zie wat is gebeurd. Ik wantrouw daarom zulke terugkerende doorsijpelende berichtgeving, ook al stoelt het nergens op.
Dit artikel zou niet moeten slaan op oudere ambtenaren maar op ALLE ambtenaren die niet (meer) gemotiveerd zijn.
Ik ben nog niet toe aan het kerkhof en BB: wat dachten jullie van dit plan AA?
Tegen al die 40+'ers zeg ik van harte: trek het je niet zo aan, wees zelf een goede leeftijdsambassadeur en ga het gesprek aan!
Als je maar vaak genoeg roept dat oudere werknemers een stapje teug moeten/kunnen doen, faciliteer je de ongemotiveerden. Consequente aandacht voor de gemotiveerden werkt veel beter.
@L.m. Kelly-van Ort: stop met zeuren om een schaaltje meer. We hebben een middelloon pensioenstelsel! Gaat je nauwelijks extra pensioen opleveren.