Rotterdamse coalitiepartijen redden Van Gils

Ook gisteren werd er weer gesproken over de verantwoording van de maximale ontslagvergoeding van 75.000 euro die de oud-gemeentesecretaris van Amsterdam en huidige wethouder in Rotterdam Arjan van Gils heeft ontvangen. Nu in de Rotterdamse raad. Van Gils kreeg een motie van afkeuring en een motie die opriep tot restitutie van zijn ontslagvergoeding aan zijn broek, maar hij werd twee keer nipt gered door de coalitiepartijen.

'Nieuwe zwaarwegende feiten'
De twee moties werden allebei met één stem meerderheid verworpen. De voltallige oppositie kon niet leven met de uitleg van Van Gils. Vooral Leefbaar Rotterdam en DENK richtten hun pijlen weer op de wethouder die begin dit jaar de afgetreden wethouder Adriaan Visser namens D66 verving en dus maar kort ‘in between jobs’ zat. Zijn dienstverband in Amsterdam eindigde op 1 januari van dit jaar met de omstreden maximale ontslagvergoeding. De Rotterdamse raad had hier al eerder over gedebatteerd, maar volgens de oppositie waren er in het laatste debat in de Amsterdamse gemeenteraad ‘nieuwe, zwaarwegende feiten’ aan het licht gekomen. Voor hen was dat voldoende om het debat te heropenen.

Tegenzin
Net als in Amsterdam begonnen de coalitiepartijen met grote tegenzin aan dit debat dat eigenlijk geen winnaars kent. Iedereen is het erover eens dat dergelijke ontslagvergoedingen niet meer van deze tijd zijn. Niettemin was alles volgens de regels gegaan en kon Van Gils niks worden verweten, was het verweer van de coalitiepartijen. Als er al fouten zijn gemaakt, dan komen die voor de rekening van de gemeente Amsterdam. En die is dus ook de aangewezen partij om eventuele schade te herstellen. Kort gezegd: het debat hoort niet thuis in de Rotterdamse raad.

Onjuist geïnformeerd
Maar daar denken DENK en Leefbaar Rotterdam anders over. Volgens Dylan van Baarle (DENK) heeft Van Gils de raad in het vorige debat onjuist geïnformeerd, geen enkele reflectie getoond, ondanks zijn voorbeeldfunctie als wethouder die onder meer verantwoordelijk is voor personeel en integriteit. Uit zijn aan Amsterdam overlegde ‘urenstaatje’, een ‘vod’ volgens Van Baarle, en opmerkingen van zijn woordvoerder in Het Parool blijkt dat hij zijn aantal uren niet heeft gehaald, terwijl Van Gils tegen de raad had verteld dat alles volgens de regels was gegaan. ‘Dat is niet waar. De Amsterdamse accountant concludeert anders.’

'Trap nageven'
Ook Michel van Elck van Leefbaar Rotterdam sprak over onjuist informeren, sjoemelen met uren en ‘een trap nageven aan de gemeente Amsterdam die zijn dure cursussen betaalde en een genereuze ontslagvergoeding gaf’. In Het Parool zei de woordvoerder van Van Gils namelijk dat de gemeente Amsterdam in gebreke is gebleven door hem geen werk meer aan te bieden, ondanks het feit dat Van Gils hen daar op wees. ‘Dat is ongepast, gênant en schandalig van deze Amsterdamse Johnny Graaikamp, verantwoordelijk voor personeel en organisatie en integriteit.’ Volgens Van Elck staat nu definitief vast dat er sprake was van non-activiteit in het laatste half jaar van Van Gils’ dienstverband, ‘dus is er ook geen sprake van een maximale ontslagvergoeding’. ‘Niet de gemeente Amsterdam is verantwoordelijk voor zijn reputatieschade, maar hijzelf.’

'Amsterdamse zaak'
D66-fractievoorzitter Chantal Zeegers sprak over een ‘gevoelige kwestie’. ‘Begrijpelijk dat men zeker wil weten dat er goed wordt gehandeld, maar dit is niet een zaak van deze gemeenteraad. Van Gils was ambtenaar in Amsterdam. De verantwoording erover ligt daar.’ Ze adviseerde terughoudend te zijn in zijn antwoorden over zaken rond zijn arbeidsrelatie met zijn voormalige werkgever. ‘In de gemeenteraad bespreken we geen personele kwesties. Het onkies om het hier te agenderen. Het is een Amsterdamse zaak.’ Van Baarle repliceerde dat de wethouder ‘onwaarheden’ heeft gesproken en het dus ook een Rotterdamse zaak is. Nida-fractievoorzitter Nourdin el Ouali was het daarmee eens. Tegen Zeegers: ‘U bedrijft geen dualisme, maar duo-isme door advies te geven aan wethouder.’

Van Gils: Beeld is niet fraai
Van Gils begon zijn beantwoording met de opmerking dat het hem spijt dat de raad opnieuw spreekt over zijn vertrek uit Amsterdam. ‘He beeld is niet fraai. Die voorbeeldfunctie raakt niet alleen mij als persoon, maar ook andere bestuurders in deze stad. Dat spijt me oprecht en het spijt me extra dat ik eerder zei dat deze regeling geheim was en zich dus niet leent voor het debat. Ook tegen de krant zei ik iets teveel, waardoor het opnieuw aan bod komt. Mijn oprechte excuses daarvoor.’ Volgens Van Gils is de regeling die hij is overeengekomen met het vorige Amsterdamse college juridisch getoetst en in orde bevonden. ‘De urenregistratie is een verantwoordelijkheid van de gemeente Amsterdam en die is daarin nalatig geweest. De betrokkene kan hierop niet worden aangesproken.’

'Per saldo voldoende gewerkt'
Volgens Van Gils moet voor de kwalificatie ‘non-activiteit’ naar de totale periode worden gekeken. ‘In de laatste twee maanden waren er minder werkzaamheden dan die 12 uur behelst. In mijn urenstaat staat dat ik ook werkzaamheden in de zomer verricht, waar eigenlijk verlof staat. Er is geen sprake van non-activiteit in de hele periode, maar daarvoor is geen sluitend bewijs door hun slechte registratie. Dat betreuren we beiden. Het zat hem in het spaarverlof dat een compensatie was voor eerder in het jaar. Ik heb alle jaren meer gewerkt dan ervoor stond. Ik hield me beschikbaar, maar daar is niet adequaat op gereageerd. Daarom heb ik aan het eind van de rit minder uren gedraaid dan voorzien, maar per saldo is het voldoende.’

'Geen geplande non-activiteit'
Mogelijk zijn er gebreken in de naleving van de Wet Normering Topinkomens, zegt Van Gils. ‘Als mocht blijken dat er aan mijn kant te weinig is gedaan, dan zal ik die gevolgen dragen. En als zij het niet goed hebben gedaan, dan respecteer ik dat ook. Amsterdam moet nu de volgende stap zetten.’ Er is volgens Van Gils nooit sprake geweest van geplande non-activiteit. ‘Een werkgever moet afspraken nakomen.’ De oud-gemeentesecretaris is er zelf van overtuigd dat hij alles wat uit de vaststellingsovereenkomst voortvloeit heeft gedaan. ‘Als zij het niet kunnen aantonen of herstellen, dan kan ik dat ook niet.’