Hersteld na ziekte? Direct beter melden

Een Haagse ambtenaar was meer dan drie jaar deels arbeidsongeschikt. Omdat er geen passend ander werk voor haar was, werd zij ontslagen. Zelf vond ze dat ze inmiddels was hersteld. Wie moet de Centrale Raad van Beroep geloven?

'In de clinch' is een rubriek waarin jurist/columnist Michel Knapen actuele zaken in het ambtenarenrecht belicht. 

Die vervelende knie ook. Twintig jaar werkt Liesbeth Groeneburg* bij de gemeente Den Haag als haar knieklachten dusdanig opspelen dat ze haar werk (25 uur per week) niet meer kan doen. Na enkele jaren concludeert een arbeidsdeskundige dat haar werk niet (meer) passend is en ook dat er bij de gemeente geen ander passend werk is. Er moeten externe re-integratiemogelijkheden (bij een andere werkgever) worden onderzocht. Als het college constateert dat er voor Groeneburg geen structurele, passende functie is te vinden, wordt ze ontslagen. Daartegen gaat ze in bezwaar.

De bezwaarschriftencommissie personeelsbesluiten verklaart dat bezwaar gegrond, omdat het Haagse college tekort is geschoten bij het zorgvuldig onderzoek naar haar gezondheid op het moment van het ontslagbesluit.

Het Haagse college is het niet eens met de bezwaarschriftencommissie en verklaart het bezwaar van Groeneburg tegen het ontslagbesluit ongegrond. Immers, op basis van alle informatie ten tijde van het ontslagbesluit en na ontvangst van de beslissing van het UWV – de afwijzing van de WIA-uitkering – hoefde het college niet te twijfelen aan de juistheid van het ontslag. Nader onderzoek naar de arbeidsongeschiktheid van Groeneburg was dan ook niet nodig. Groeneburg stapt naar de hoogste ambtenarenrechter.

Ze lijkt steun te krijgen van de bezwaarverzekeringsarts van het UWV, waar een bezwaarprocedure loopt tegen de afwijzing van een door haar aangevraagde WIAuitkering. Die komt met nieuwe inzichten.

Kort gezegd: het valt wel mee met de arbeidsongeschiktheid. Terugkijkend kan worden gesteld dat de inschatting van de primaire verzekeringsarts – die de arbeidsongeschiktheid had bepaald op 30,82 procent – over de prognose van haar belastbaarheid te pessimistisch is geweest. De Centrale Raad van Beroep leest in de Arbeidsvoorwaardenregeling gemeente Den Haag dat aan een ambtenaar ontslag kan worden verleend op grond van gedeeltelijke ongeschiktheid, als die ongeschiktheid minstens 36 maanden heeft geduurd, én dat het na zorgvuldig onderzoek niet mogelijk is gebleken de ambtenaar binnen de gemeente passende arbeid op te dragen. Bij die beoordeling moet het college bekijken of de ambtenaar recht heeft op een WIA-uitkering en naar de resultaten van een mogelijke herbeoordeling.

Volgens Groeneburg mocht het college haar niet ontslaan omdat zij ten tijde van het ontslag zodanig was hersteld dat niet langer sprake was van arbeidsongeschiktheid. Het college had het oordeel van de bezwaarverzekeringsarts moeten volgen of, naar aanleiding daarvan, nader moeten onderzoeken of ze alsnog haar werkzaamheden zou kunnen hervatten.

De Raad is het daar niet mee eens, zo blijkt uit zijn uitspraak van 23 juli 2020. Het college heeft gewoon volgens het boekje gehandeld. De opmerkingen van de bezwaarverzekeringsarts hebben geen verandering gebracht in zijn conclusie en hebben evenmin geleid tot een ander oordeel van het UWV over de arbeidsongeschiktheid van Groeneburg.

Groeneburg mag dan wel in haar zienswijze op het ontslagvoornemen en in bezwaar hebben aangegeven dat zij geen knieklachten meer ondervindt en in staat is haar eigen werkzaamheden te verrichten, maar zij had dit concreet moeten maken en haar stelling met medische stukken moeten onderbouwen. Dat heeft zij niet gedaan. Ook heeft zij zich niet hersteld gemeld. Nu zij dit heeft nagelaten mocht het college haar ontslaan.

* De naam is gefingeerd.
ECLI:NL:CRVB:2020:1588