Yes we can: koninkrijkjes aanpakken
Het grote avontuur is begonnen: Barack Obama is de vierenveertigste president van de Verenigde Staten. De eerste week en de aanloop naar de inauguratie zijn zeer veelbelovend. Obama heeft een team van zeer capabele en krachtige mensen om zich heen verzameld. Zelden zag het Witte Huis zo'n mooie mix van kwaliteit, vernieuwingsdrang, ervaring en gematigdheid.
De besluiten die in week één de toon zetten zijn allemaal in de goede richting. Guatanamo Bay gaat dicht, Californië krijgt via een slimme juridische procedure hoogstwaarschijnlijk het recht om strengere emissie-eisen te stellen aan auto's, energie-onafhankelijkheid staat hoog op de agenda en de financiële marken gaan gereguleerd worden op een manier die past bij de 21ste eeuw.
Wat ik misschien nog wel het meest veelbelovend vind is dat de kersverse president vasthoudt aan zijn BlackBerry. De beveiliging van de BlackBerry was volgens de afdeling IT van de National Security Agency niet hoog genoeg om gebruikt te worden door de president. Alleen de Sectera Edge voldoet aan de eisen, een onooglijk en qua software volstrekt achterhaald apparaat. Obama, een fervent BlackBerry gebruiker, nam daar geen genoegen mee. Het is achter de schermen ongetwijfeld een hele toestand geweest, maar de kersverse president heeft zijn zin gekregen. Op het eerste gezicht misschien een klein ding, maar dat is het niet. Laat me uitleggen waarom.
Minstens eens per maand komt er iemand na een lezing naar me toe die begint over mijn Mac. Hoe mooi het apparaat is, dat hij/zij gehoord heeft dat het allemaal een stuk handiger werkt dan Windows en dat hij/zij het ook graag eens zou willen proberen. Mijn antwoord is dan altijd: 'nou, dan koop je er toch één?'. Op die simpele suggestie volgt altijd een stilte, een zucht, een slachtofferblik en een mantra. De mantra is:' dat mag niet van onze afdeling IT'. Het maakt niet of het een medewerker is of de directeur, de tekst is altijd hetzelfde.
Bij directeuren heb ik een tweede vraag: 'maar jij bent toch de directeur?'. 'Ze hebben het al druk genoeg om het systeem een beetje stabiel te houden'. Wat de directeur eigenlijk zegt is: 'mijn IT-afdeling is een volstrekt naar binnen gekeerd koninkrijk. Ze leveren slecht tot middelmatig werk, niemand in de organisatie is echt tevreden. Ik heb zelf de ballen verstand van IT, maar dat geef ik liever niet toe, en ik heb ook geen zin in het interne gevecht. Ik moet me bezighouden met echt belangrijke zaken'.
Managers die niet bereid zijn om de koninkrijkjes in hun organisatie aan te pakken hebben geen schijn van kans om echt iets voor elkaar te krijgen. Juist zoiets als IT is cruciaal. Matige computers en matige software leveren de hele dag voor alle medewerkers een ongemakkelijk, schurend gevoel op. Niet iets om met een boog omheen te lopen, maar juist iets om aan te pakken tot het goed op orde is. De directeur die dat voor elkaar krijgt laat aan zijn hele organisatie zien dat koninkrijkjes niet getolereerd worden. Laat je niet afschrikken door de ogenschijnlijk complexiteit van de materie, dat is grotendeels geconstrueerd. Dat is wat koninkrijkjes doen om hun machtsbasis te verstevigen. Gewoon doorvragen, na een middag snap je alles of is het tijd om een paar mensen te ontslaan. Er zijn genoeg werkeloze IT'ers die graag bij je aan de slag gaan. Obama tolereert geen koninkrijkjes. En jij?
Reacties: 2
U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.