Vrouwen aan de tob

Met dank aan minister Guusje ter Horst, die zelf in hoogsteigen persoon de benoeming van een nieuwe korpschef in het politiedistrict Zuid-Holland-Zuid blokkeerde. De reden: het was de zoveelste benoeming van een blanke man in de top van de politie, terwijl Ter Horst toch zo met de korpsbeheerders had afgesproken dat ze werk zouden maken van de aanstelling van vrouwen en allochtonen.

De beslissing van Ter Horst viel de desbetreffende korpschef-in-spe overigens rauw op zijn dak: zodra de voordracht bekend was geworden, was de lokatie voor de feestelijke installatie van de nieuwe korpschef al afgehuurd. Een tikkie voorbarig, zo meldde Ter Horst enigszins zuinigjes in het televisieprogramma Buitenhof: een Kroonbenoeming is pas rond als èn de minister èn Hare Majesteit hun handtekening hebben gezet.

Een vrouwelijke kandidaat had dat ongetwijfeld beter begrepen. Die hebben namelijk niet zo veel last van ongebreidelde prestatiedrang dan wel behoefte aan ‘public exposure’. Vrouwen opereren veel omgevingsbewuster, vrouwen gaan, anders dan mannen, zich niet te pas en te onpas te buiten aan wedstrijdjes wie het verst kan plassen. (Nog even los van het feit dat hier ook enige fysieke beperkingen gelden, maar dit terzijde). Althans, dat dacht ik, totdat ik onlangs in De Volkskrant las dat vrouwen aan de top net zulke slechte gewoonten schijnen te ontwikkelen als mannen. Ook zij zijn te veel gericht op status, competitie en snel resultaat. Weer een wereldbeeld aan diggelen en dan nog wel aan de vooravond van Internationale Vrouwendag.

Neemt niet weg dat de actie van Ter Horst te begrijpen is. De diversiteit van de Nederlandse samenleving dient zich ook te weerspiegelen in de top van de politie. En waar achtereenvolgende campagnes er in hebben geresulteerd dat het blauw op straat nu alle kleuren van de regenboog kent, begrijp ik niet waarom dat voor de korpsleiding niet zou kunnen.

Snappen doe ik het inmiddels wel. Met dank aan de Amsterdamse oud-politiecommissaris Eric Nordholt, die onlangs bij Pauw en Witteman zijn licht liet schijnen over de kwestie. Wat hem betreft, mocht de korpsleiding voor de helft bestaan uit vrouwen en/of allochtonen, maar dan wel van voldoende kwaliteit èn met een politieachtergrond. En die zijn er nu eenmaal niet, want anders waren ze allang benoemd, redeneerde Northolt vervolgens vrolijk zijn cirkel rond.

Vrouwelijke leidinggevenden uit andere organisaties benoemen? Geen optie. Wie nooit van zijn leven een surveillancedienst heeft gedraaid, wordt nimmer een goede politiecommissaris. ‘Je maakt een gemeentesecretaris toch ook geen opperbevelhebber in Afghanistan’,  verwoordde hij zijn nauwelijks verholen afschuw over al die ‘dienaren’ die ineens ‘de diender’ willen gaan uithangen. Nee, politiemensen die Kamerlid worden, dat schiet op, denk ik dan.

Het is voor minister Ter Horst te hopen dat de uitlatingen van de oud-commissaris niet representatief zijn voor hoe in de politiewereld wordt gedacht. In dat geval zullen er in de toekomst namelijk nog veel meer feestzaaltjes op het laatste moment in naam van Hare Majesteit moeten worden afbesteld.

Ad Burger