Standpunt ongewijzigd: asielzoekers komen naar Tubbergen
In het hotel in Albergen komen asielzoekers, bezwoer staatssecretaris Van der Burg tijdens een emotionele raadsvergadering in Tubbergen.
Staatssecretaris Eric van der Burg (Asielzaken) houdt vast aan zijn besluit om in Albergen een asielzoekerscentrum te vestigen. Hij heeft ‘nadrukkelijk aangegeven’ dat het Centraal Orgaan opvang asielzoekers (COA) het hotel in Albergen heeft gekocht om er asielzoekers te gaan huisvesten en ‘dat gaat ook gebeuren’. ‘Over hoe je dat doet, daar ga ik het met het gemeentebestuur over hebben.’
Klotebesluit
Dat zei de staatssecretaris na afloop van de ingelaste raadsvergadering over de komst van een asielzoekerscentrum. Hij had van tevoren ook aangekondigd geen toezeggingen te doen, maar vooral te luisteren naar omwonenden, het gemeentebestuur en vragen te beantwoorden. ‘Als je een klotebesluit neemt voor mensen moet je zelf ook de ballen hebben om het te komen uitleggen’, zei Van der Burg. De boodschap van de raad en insprekers was unaniem, constateert de staatssecretaris na afloop: ‘Dit is niet wat ze willen.’
Vrijwillige basis
De bewindsman herhaalde dat hij hoopt dat hij niet een tweede keer een gemeente tot asielopvang hoeft te dwingen. ‘Ik hoop dat ik met heel veel gemeenten de komende tijd op vrijwillige basis kan zeggen: “we doen een paar honderd plekken daar en een paar honderd plekken daar”, afhankelijk van de grootte van de gemeente.’ Van der Burg vindt het nog steeds gerechtvaardigd om dit ‘zeer zware middel’ in te zetten. De asielcrisis is te groot om dit instrument niet te gebruiken, als gemeenten niet vrijwillig aan de komst van een azc willen meewerken, benadrukt de bewindsman. Hij stelde de - retorische - vraag of aan herstel van het vertrouwen kon worden gewerkt. Een luid ‘nee’ was het antwoord vanuit de publieke tribune.
Ophokken
‘U wilt ze gaan ophokken.’ Dat verwijt kreeg Van der Burg van een inspreker. De geëmotioneerde man wilde van de staatssecretaris klip en klaar weten hoeveel asielzoekers er straks komen. Als er driehonderd asielzoekers komen, krijgt elk van hen een leefruimte van slechts 30 vierkante meter, had de man uitgerekend. Daarnaast zijn er geen voorzieningen - zoals huisartsenzorg, sport -, is er maar ‘één politieagent’ en gaat de geloofsovertuiging botsen, vreest de man. Ook de veiligheid van vrouwen, kinderen en ondernemers komt volgens hem in het geding; hoe gaat de staatssecretaris die borgen, wilde hij weten.
Asielzoekers zijn geen dieven en plunderaars
Geen plunderaars
‘Asielzoekers zijn geen dieven en plunderaars’, zei Van der Burg op hoge toon. Al eerder op de avond werden regelmatig, ook vanaf de publieke tribune, opmerkingen gemaakt over het wangedrag van asielzoekers. Keer op keer zei de staatssecretaris dat asielzoekers niet zo mogen worden weggezet en dat slechts een beperkte groep voor overlast zorgt. In het huidige hotel kunnen straks tweehonderd asielzoekers worden opgevangen, zei Van der Burg. Voor de komst van nog eens honderd asielzoekers moet worden bijgebouwd, waarvoor een aparte vergunning nodig is. Van der Burg erkende ruiterlijk dat er ‘heel veel mensen op een kleine ruimte’ moeten worden opgevangen. ‘Helaas.’ Dat is volgens hem het gevolg van een tekort aan asielzoekerscentra, het stokken van de doorstroming van statushouders vanuit azc's naar een reguliere woning en de blijvende instroom van asielzoekers.
Om tafel
Tijdens de extra raadsvergadering diende de voltallige gemeenteraad een motie in die ertoe oproept dat het college van Tubbergen, staatssecretaris Van der Burg en het COA binnen vijf werkdagen met elkaar om tafel moeten om op een ‘zorgvuldige manier’ een gesprek te voeren over de opvang van asielzoekers in Tubbergen. Het proces moet samen worden doorlopen. De negentien raadsleden betreuren het dat Tubbergen de afgelopen week te boek is komen te staan als gemeente die geen asielzoekers wil opvangen. De raad staat voor humane asielopvang, waarbij ook bijvoorbeeld de zorg en onderwijs geregeld worden, zei CDA-fractievoorzitter Christel Luttikhuis namens de hele raad. De staatssecretaris wordt in de motie expliciet opgeroepen om het gemeentebestuur van Tubbergen in staat te stellen zijn democratische rol te vervullen.
Geen ‘weigergemeente’ meer
In de tweede termijn van de raad werden flink wat kritische vragen afgevoerd op de staatssecretaris. De raad betwijfelt de juridische houdbaarheid van het dwangmiddel dat Van der Burg inzet. Maar de staatssecretaris wil vooralsnog niet van wijken weten. ‘Ik neem u bloedserieus, maar ik doe niet alles wat u wilt.’ Wel zal Van der Burg nooit meer het woord 'weigergemeente' in de mond nemen. Hij kan zich niet herinneren dat hij dat de afgelopen twee weken heeft gedaan, maar wil ‘geen gedoe’ over woorden. ‘Ik neem het woord terug en zal dat nooit meer gebruiken.’
Veel emotie
De Tubbergse burgemeester Wilmien Haverkamp typeerde de extra raadsvergadering als een avond met ‘veel emotie en met veel vragen’. Ze zag ‘vele uitgestoken handen’. De raadsvergadering verliep over het algemeen rustig, met af en toe wat hoongelach richting de staatssecretaris, uitingen van onvrede over de gang van zaken en applaus voor de insprekers vanaf de publieke tribune. Een heel enkele keer maande de burgemeester de aanwezigen tot rust. Uiteindelijk is afgesproken dat Van der Burg en het college op korte termijn met elkaar in gesprek gaan. (Redactie/ANP)
Reacties: 4
U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.
In juni schatten het Wereldvoedselprogramma van de VN en de Voedsel- en Landbouworganisatie (FAO) al dat 750.000 mensen in ‘hunger hotspots’ als Ethiopië, Jemen, Zuid-Soedan, Somalië en Afghanistan van de honger dreigen te sterven. En dan blijven landen als Congo, Haïti, Myanmar, de Sahel-regio en Syrië nog buiten beschouwing.
Dus waar is Nederland in vredesnaam mee bezig? Het huisvesten van enkelingen die door de barricades in Libie, Oost Europa, Turkije, Griekenland etc? heen zijn gebroken en Ter Apel hebben bereikt? Om hun “asielrecht” te toetsen? Wat een flauwekul. Nederland, stop met deze procedure en doe iets aan hongersnood, ook om nieuwe conflicten en dus “asielaanvragen” te voorkomen. Het asielrecht is niet te handhaven, niet toekomstbestendig. Het is moreel niet te verantwoorden om de halve wereld te laten creperen en bakken met geld in een asielprocedure te stoppen.
Verder zou men als gemeente de huisvestingsverordening eens kunnen bestuderen of per direct aanpassen om het aantal bewoners tot normale proporties te reduceren. Er zijn m.i. nog wat juridische hobbels te gaan voor het COA.