‘Wethouders weten slecht wat ze kunnen’

Rond de kerst meldden zomaar twee wethouders dat ze er in het nieuwe jaar mee ophielden. Eén in Zutphen en één in Kaag en Braassem. Hoe moeilijk, of hoe makkelijk, is het om na zoveel jaren wethouderschap werk te vinden? Annelies de Jonge en Floris Schoonderwoerd vertellen.

Annelies de Jonge (44) is nog even wethouder in Zutphen, voor de PvdA. Dat is ze al acht jaar. Ze wilde in het nieuwe jaar iets anders gaan doen. ‘Maar ik wist helemaal niet wat; ik ben er ook maar achter gekomen’, lacht De Jonge. ‘Het begint ermee dat je je afvraagt of je door wilt als wethouder. Als je vervolgens vindt dat het genoeg is geweest, dan weet je óók dat het voor ex-wethouders lastig is om de arbeidsmarkt op te gaan. Eerst heb ik een paar proefsollicitaties geschreven, gewoon om te kijken wat er zou gebeuren. Niet om een baan in  de wacht te slepen, maar om ervan te leren.’ En wat leerde de Zutphense wethouder? ‘Bij het schrijven van de brieven en het opstellen van de CV had ik nauwelijks door wat mijn toegevoegde waarde op de arbeidsmarkt was. Wethouders weten slecht wat ze kunnen. Sta daar eens bij stil: Wat kan ik, wie ben ik?’

Enthousiast
Daarvoor ging De Jonge te rade bij een bevriende headhunter. ‘Wat zie je nou in mij?’, vroeg ik hem. De verkeerde vraag natuurlijk. Hij vroeg: “Wat denk je zelf?” We hebben gezocht naar wat ik leuk vind. Waar was ik als wethouder enthousiast over? En wat deed ik dan precies? Vervolgens heb ik een ontwikkelassessment gedaan. Dat kan ik iedere wethouder adviseren. Daar kwam uit dat ik een goede bestuurder ben. Kom je achter als je weggaat! Maar er kwam ook uit dat ik heel leuk vind om anderen te laten groeien en te bloeien, en dat dan in combinatie met mijn portefeuille jeugd en onderwijs. Ik ben mensen uit mijn netwerk gaan opzoeken om eerlijk over mijn bedoelingen te praten. In Utrecht ontmoette ik iemand die gelieerd is aan het onderwijsadviesbureau B&T in Amsterdam. “Zou je het leuk vinden om eens met ons bureau te praten?” Dat leek mij leuk. Het klikte gelijk.’ Annelies begint op 1 maart bij B&T.

Bananenschil
Floris Schoonderwoerd (42) is wethouder in Kaag en Braassem, namens PRO Kaag en Braassem. Zijn onorthodoxe visie op besturen leverde hem een paar nominaties voor Beste Bestuurder op. Hij werd het niet. Daarvoor was-ie net iets té onorthodox. Na 25 jaar in de lokale politiek te hebben gebivakkeerd, waarvan dertien jaar als wethouder, vond Schoonderwoerd het eind vorig jaar genoeg. ‘Het werd tijd dat ik mij weer ging strekken. Het was gemakkelijker geweest om voor een vierde periode te gaan. Dat kun je zelf leuk vinden en de mensen in de gemeenschap ook, maar binnen de politieke kaasstolp ontstaat dan toch weerstand. Voor je het weet struikel je over een bananenschil. Je kunt beter stoppen als dat mensen dat nog jammer vinden. En op je 43ste, dat is ook belangrijk. Ik mag nog 25 jaar werken.’

Kans
Wethouder Schoonderwoerd meldt zich bij het wervingsbureau POSG. ‘Als je stopt, word je verplicht gekoppeld aan een bureau. Er zijn ook bureaus die met je starten voordat je bent gestopt. We hebben wat testjes gedaan en vacatures bekeken en gesprekken gevoerd. Het lag voor de hand dat ik bij een gemeente in de regio wethouder van buiten zou worden, maar dan was ik meer van hetzelfde gaan doen. Ik wilde juist de vaardigheden ontwikkelen die ik als wethouder niet nodig had. Dat zeiden ze bij POSG ook: “Als wethouder zei je wat je wilde, het zou een grote aanvulling zijn op je CV als je ook iets zou kunnen bereiken door goed leiding te geven.” Schoonderwoerd verwachtte zo rond de zomer het stokje te kunnen overdragen, maar daar stak de buurgemeente Nieuwkoop een stokje voor. ‘Zij boden mij de kans die ik móest grijpen. Ik kan mij daar als afdelingsmanager maatschappelijke ontwikkeling bezighouden met de dingen die ik als wethouder deed, maar dan in een totaal andere rol.’ Floris begint op 7 februari in Nieuwkoop.