Spies tikt raad Nijmegen op vingers

Minister Spies heeft in een brief aan de gemeenteraad van Nijmegen haar zorg over hoe de procedure voor de burgemeestersbenoeming daar verlopen is naar voren gebracht.

Schadelijk
De minister betreurt de berichtgeving in de media over mogelijke kandidaten en vindt deze niet alleen schadelijk voor het aanzien van Nijmegen, maar ook schadelijk voor het openbaar bestuur in het algemeen en schadelijk voor de personen zelf. Ze hecht eraan nog eens naar de Nijmeegse gemeenteraad naar voren te brengen dat de wettelijke eis van geheimhouding erop gericht is om sollicitanten en kandidaten te beschermen. De brief staat als hamerstuk op de agenda van de aanstaande raadsvergadering.

Zwartepieten
VVD-fractievoorzitter Hayke Veldman vindt de brief niet bijzonder en dat deze niets toevoegt. ‘De procedure verdiende niet de schoonheidsprijs. Spies heeft de brief naar de gemeenteraad gestuurd, maar kunnen wij er iets aan doen? De rijksrecherche heeft een onderzoek gedaan en er is niets onoorbaars vastgesteld. Dan kun je wel gaan zwartepieten, maar wat schiet je daarmee op?’

Nijmegen niet uniek
Veldman is het eens met de minister dat de zaak schadelijk is, met name voor de mensen die zijn genoemd. ‘Maar ze kan beter naar de procedure zelf kijken. Nijmegen is niet uniek. Ook niet in een onderzoek naar lekken. Misschien moeten we op een andere wijze met procedure voor de burgemeestersbenoeming omgaan. De VVD had de gekozen burgemeester in haar verkiezingsprogramma staan. Kijk eens wat dat betekent voor de inrichting van het openbaar bestuur. Dat heeft meer zin dan een brief naar de gemeenteraad.’

Persoonlijk onderhoud
GroenLinks-fractievoorzitter Noël Vergunst was als lid van de grootste partij voorzitter van de vertrouwenscommissie. Hij heeft ook niet zoveel te zeggen over de brief. ‘Als de suggestie is gewekt dat wij niet zorgvuldig hebben gehandeld, spreek ik dat tegen. Wij hebben wel zorgvuldig gehandeld.’ Hij wijst ook op het onderzoek van de rijksrecherche die geen aanknopingspunten tot nader onderzoek zag. Vergunst zou best nog een persoonlijk onderhoud willen met de minister over de kwestie. Hij had al een gesprek gepland met de direct verantwoordelijke, de Commissaris van de Koningin, maar die moest de afspraak afzeggen wegens ziekte. ‘Maar de publiciteit rondom de procedure was niet goed voor Nijmegen en niet goed voor de vertrouwenscommissie.’

Eerste wethouder
Vergunst wijst op de gespannen relatie tussen persvrijheid en de geheimhouding in de procedure. ‘Dat gaat mank.’ Hij beschouwt verschillende varianten waarmee je meer openheid in de procedure zou kunnen betrachten. ‘Je ziet het aan de verkiezing voor het CDA-lijsttrekkerschap. Vroeger was het schadelijk als je werd genoemd, maar dat kan nu prima.’ Vergunst pleit voor meer openbaarheid en een fundamentele discussie over de benoeming of verkiezing van de burgemeester. ‘De gemeenteraad heeft nu een verregaande bevoegdheid. Onze invloed is groter dan ooit. We gaan in stapjes naar een steeds meer democratische en transparante procedure. Misschien wordt over 20 jaar de burgemeester in alle openheid gekozen door de gemeenteraad of het volk. Zelf vind ik het meest democratisch dat de eerste wethouder burgemeester wordt. Wie de grootste partij wordt, levert dan automatisch de burgemeester.’