Advertentie

Remkes: ‘politici moeten stoppen met zelfkastijding’

De zelfkastijding in politiek en openbaar bestuur moet stoppen. Bij fouten moet politiek dan wel strafrechtelijk worden opgetreden. Politici moeten echter niet alles over hun kant laten gaan en opkomen voor hun rechten. Dit betoogde Johan Remkes, Commissaris van de Koning (CvK) van Noord-Holland tijdens zijn nieuwjaarsspeech.

10 januari 2014

Het moet afgelopen zijn met de zelfkastijding in politiek en openbaar bestuur. Als er fouten worden gemaakt, moet daar politiek dan wel strafrechtelijk tegen worden opgetreden. Politici moeten echter niet alles over hun kant laten gaan en opkomen voor hun rechten. Dat vindt Johan Remkes, Commissaris van de Koning (CvK) van Noord-Holland.

Publieke schandpaal

Excessief declaratiegedrag is uit den boze en soberheid is geboden, maar bestuurders en politici moeten ook niet meegaan in ‘gemakkelijke kritiek’, aldus Remkes tijdens zijn nieuwjaarstoespraak vrijdagmiddag. Transparantie, controleerbaarheid en declareren binnen de regels zijn de trefwoorden, betoogde de CvK. De sterk versoberde wachtgeldregeling – ‘als parachute, niet als hangmat’ − is er volgens Remkes niet voor niks. Het is absurd dat burgemeesters uit vrees voor de publieke schandpaal niets meer declareren, ‘ook al gaat het om kosten die direct voor het uitoefenen van het publieke ambt zijn gemaakt’, vindt Remkes.

Snellere doorstroming

De CvK uitte in zijn toespraak ook zijn zorgen over de steeds snellere doorstroming in de politiek, de tanende belangstelling voor het raadslidmaatschap en het tekortschieten van de democratische controle bij gemeenschappelijke regelingen.

Maatschappelijke geworteldheid

‘De gemiddelde zittingsduur wordt steeds korter, de ervaring en het geheugen steeds minder.’ Dat ligt niet alleen aan het stemgedrag van de kiezers, maar volgens Remkes vooral ook aan de opstelling van de kandidatenlijsten door de politieke partijen en interne regels over maximale zittingstermijnen. Remkes − ‘volksvertegenwoordiger is een ambacht’ − sprak de hoop uit dat de politieke partijen in Noord-Holland die volgend jaar aan de Statenverkiezingen meedoen ‘kwaliteit, integriteit, ervaring, parlementair geheugen, maatschappelijke geworteldheid en onafhankelijkheid een zware rol zullen laten spelen bij de opstelling van de kandidatenlijsten’.

Afnemend animo

Het afnemende animo voor het werk als volksvertegenwoordiger leidt volgens Remkes soms − zeker in kleinere gemeenten − tot problemen en komt niet ten goede aan de kwaliteit van het lokaal bestuur.

Niet alles dichtregelen

Remkes deelt de zorgen raadsleden, burgemeesters, wetenschappers en rekenkamers over het tekortschieten van de democratische controle, zeker met de decentralisaties jeugdzorg, arbeidsparticipatie en langdurige zorg in het zicht. ‘De vrees is dat de democratische controle tekort schiet en dat in het kader van de nieuwe gemeentelijke sociale taken weliswaar op papier verantwoordelijkheden zijn belegd, op papier iedereen wel controleert, maar in de praktijk niemand meer verantwoordelijk is of zich voelt en controleert. Waardoor de zorgvragende burger verweest achter dreigt te blijven’, aldus  Remkes. De Tweede Kamer kan de problemen enigszins verzachten door ‘de neiging te onderdrukken alles op een voor alle gemeenten uniforme wijze dicht te regelen’.

Reacties: 9

U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.

Sjoerd Visser
Zolang men aangiftes tegen de burgemeester van Almelo nog steeds niet behandeld en het er zeer sterk op lijkt dat dit onder de pet wordt gehouden....zolang geloof ik niet in die zogenaamde overheidssprookjes over eerlijkheid, openheid, transparantie etc. De politieke praatjes blijken over het algemeen te positief zoals ook dit praatje van Remkes. Inmiddels is het normale leven door de politiek helemaal verziekt en de levensvreugde bij vele mensen daardoor afgenomen.
Hans / afdelingsmanager
Bestuurders blijken helemaal niet zo happig op transparantie en openheid. Een voorbeeld uit de omgeving van Remkes zelf: het was weer een krant (meen de Telegraaf) die via de WOB moest achterhalen dat Noord-Holland nog steeds wachtgeld betaalt aan een ex-gedeputeerde (Hooymayers) die nota bene wegens ambtsmisdrijven door de rechtbank is veroordeeld tot 3 jaar gevangenisstraf. Na de massale verontwaardiging daarover komt er een halfhartig antwoord van de provincie: 'als men het anders wil, moet men in Den Haag zijn'. De provincie had natuurlijk ook het initiatief kunnen nemen door zelf de publiciteit hierover te zoeken en in Den Haag aan te dringen op uitsluiting van wachtgeld bij bijv. ambtsmisdrijven. En zo gaat het bij veel zaken: het is de pers die via de WOB dingen moet achterhalen. Men moet dan ook niet vreemd opkijken dat het er dan soms wild aan toe gaat. De bestuurders kunnen m.i. zelf ook veel meer doen en laten zien.
Fritz
Inderdaad, wachtgeldregeling als parachute en niet als hangmat. Maar zolang er bestuurders bestaan als een Rehwinkel die met behoud van wachtgeld een of andere mistige vrijwilligersfunctie in Spanje gaat invullen en zolang er Bertjes van Roest zijn die recht menen te hebben op wachtgeld terwijl ze door eigen schuld (het verduisteren van gelden voor de Daklozenkrant) zal wachtgeld eerder gezien worden als een hangmat, dan als parachute. En meneer Remkes moet eerlijk zijn. Het baantjescircuit voor bestuurders en gewezen bestuurders is de uitermate zachte landing voor veel bestuurders binnen dat kleine griezelige ons-kent-ons kringetje.
huzaar
Als Dhe Remkes aangeeft welke burgemeesters en niet DURVEN te declareren waar ze wel recht op hebben, geef ik burgemeesters namen op, die declareren waar ze geen recht op hebben.
Jan
Elke burgemeester en elke wethouder krijgt een flinke belastingvrije vaste onkostenvergoeding, elk maand weer. Daar moeten ze hun kosten maar van betalen in plaats van die vergoeding te zien als inkomen. Niets meer declareren dus. En ook niet de truc uithalen om de rekening rechtstreeks naar de gemeente te laten sturen, zodat er zogenaamd niets wordt gedeclareerd. Dat wordt nl. ook steeds meer de gewoonte.
H. Wiersma / sr. beleidsadviseur (gepens.)
De doorstroming in de politiek verschilt niet van de wijze waarop de meeste werknemers tegenwoordig in het bedrijfsleven opereren. Tegenwoordig draait alles om flexibiliteit en een zo breed mogelijke ervaring voor diverse taken.

T.o.v. van andere werknemers kent de wachtgeldregeling (APPA) nog héél veel voordelen en de meest recente wijzigingen (van vóór het Sociale Akkoord) steken te gunstig af tegenover de aderlating die de regelingen van normale werknemers hebben ondergaan. Bovendien is het helemaal niet zo slecht gesteld met de aanwas van nieuwe raadsleden. Kortom, de CdK slaat hier de plank duidelijk mis.
H.Rijs / ambulant werker
dhr. J. Remkes was een politicus en is nu CvdK.



Het liegen is dan ook volledig geïnternaliseerd bij deze heer.
Herman
Eerder zullen de media eens moeten stoppen met sensatieverhalen over zgn. Graaipraktijken. Zoals deze week De Telegraaf berichtte over declaratiefraude door de burgemeester van Noordwijk. Uiteindelijk bleek dat zijn staf een fout had gemaakt, waardoor de man 260 euro te veel kreeg uitbetaald. Een bedrag dat alweer is terug gestort. Het ging dus helemaal nergens over. Maar wel een volle pagina aan gewijd !
Hilde van Heusen - Smulders / Managementondersteuner Communicatie
"‘kwaliteit, integriteit, ervaring, parlementair geheugen, maatschappelijke geworteldheid en onafhankelijkheid"; klinkt helemaal goed en komt voort uit oude waarden, ECHTER!!!, veel minder als vroeger wordt echt vanuit deze waarden gehandeld. Bewezen feitenmateriaal (niet alles wat wordt geschreven) laat gewoon zien dat we niet meer de bestuurders van vroeger hebben; die het maatschappelijk belang boven het eigen belang (ego) stellen. We hebben ondernemers, korte termijnmanagers, ingehuurde via-via-adviseurs (veel meer dan vroeger). Ik hoop - met Remkes - dat bij de verkiezingsstellingen, weer met nadruk gekeken wordt naar welke waarden men echt heeft. Daarnaast een punt, parlementair geheugen en geworteldheid, niet om het even, maar heeft de politiek niet juist gestuurd op management en personeel die vooral in de roulatie moet (Management Development-trajecten etc.) onder het mom van flexibel?!!? Daarnaast het zogenaamde graaien geldt niet enkel voor de declaraties, wat te denken van alle opleidingen (masteropleidingen van zo'n 25.000 euro per persoon, waaraan de persoon zelf niets hoeft bij te dragen)/trainingen/werkconferenties die de maatschappij mag betalen, terwijl de werkvloermedewerker die ook graag zou doorgroeien moet smeken om een training te mogen volgen. Het is diep- en breedgeworteld meneer Remkes.
Advertentie