Mystery Burger: Debat zonder end

Dat de opvang van vluchtelingen de tongen losmaakt, is geen nieuws. Dat het debat erover uit de hand loopt, ook niet. De gemeenteraad van Purmerend spreekt vanavond over de opvang, nadat een eerder debat moest worden geschorst. Met een publieke tribune gesloten voor anderen dan commissieleden, pers en enkele uitgenodigde burgers. In een mooie, invoelbare en inzichtelijke vergadering, die tóch nog strandt in de zandbak.

Dat de druk en de emoties hoog zijn opgelopen, is aan de raad goed te merken. ‘We hebben een morele plicht de vluchtelingen te helpen,’ zegt Rob Duijker (CDA) zwaarwichtig.
‘Purmerend kan geen vluchtelingvrije gemeente blijven,’ vindt Bert Meulenberg (Stadspartij) eerder in het debat. ‘We moeten helpen,’ vindt ook D66’er Tom de Jong. ‘De vraag is hoe.’ Zijn partij stelt met een amendement voor de opvang niet op één plek maar in kleinere locaties over de gemeente te verdelen. Een inventarisatie moet veiligheid én draagvlak garanderen.
Niet iedereen ziet dat nieuwe proces zitten. ‘Weer een discussie erover starten, creëert onrust,’ vindt Jan Peter Dompeling (VVD). ‘Nu nee tegen opvang zeggen, geeft rust,’ beargumenteert hij. Arie-Wim Boer (Leefbaar Purmerend) is het daarmee eens. Daarnaast zijn de woningen waar de opvang in mogelijk moet worden gemaakt, voor iets anders nodig, vindt De Boer. ‘De wachtlijsten voor onze eigen burgers zijn al te lang.'
Dan moet er maar bijgebouwd worden, vindt Frank Alberts (PvdA). ‘Het is cynisch dat een vluchtelingenprobleem ons moet helpen de wachtlijsten voor een woning korter te maken,’ merkt hij op. ‘Maar we kunnen de vluchtelingen niet aan hun lot overlaten.’
Aan het eind van de vergadering staan de argumenten netjes op een rij. De rust die een ‘nee’ zou geven, verliest het van de morele plicht. En de vraag om veiligheid, beheersbaarheid en draagvlak wordt door het door D66 opgestelde amendement prima verwoord, meent de meerderheid.
‘Een inventarisatie onder Purmerenders voor opvang van maximaal dertig vluchtelingen,’ herhaalt burgemeester Don Bijl, als hij het wijzigingsvoorstel in stemming brengt. Het voorstel haalt het ruim. ‘Het collegevoorstel hoeft dan niet in stemming te worden gebracht,’ zegt Bijl — en snel gaat hij door naar het afsluiten van de vergadering.
Misser Opgelucht zakken de raadsleden in hun stoel. Ze hebben een heftig debat over een beladen onderwerp bekwaam gevoerd. Met één misser. Door alleen het tekstvoorstel aan te nemen is alleen het raadsvoorstel gewijzigd — en niet aangenomen. Doordat de voorzitter het voorstel niet eens in stemming heeft gebracht, is er in deze raadsvergadering niets over de noodopvang besloten. Dom van Don.
Nu zal de raad nog eens bijeen moeten komen om een stempel te zetten op het voorstel. Dat kan best zonder debat — en hopelijk zonder gesloten publieke tribune. ‘Ik voorspel dat we over deze kwestie nog niet uit gesproken zijn,’ zegt burgemeester Bijl net voor de sluiting. Dat hij zelf de veroorzaker daarvan zou zijn, had-ie vast en zeker niet verwacht.
Lees hier de eerdere columns van deze mystery burger.