Mystery Burger: Politiek als rollenspel

‘Een commissievergadering gebruik je om vragen te stellen en politieke meningen te peilen,’ zegt Wil Rombouts (PvdA). ‘Meestal lukt dat heel goed, maar deze keer had ik ná de commissievergadering meer vragen dan ervoor.’

De gemeenteraad van Bergeijk bespreekt vanavond een rekenkamerrapport over de digitale dienstverlening. Zoals te doen gebruikelijk staat het rapport vol met aanbevelingen. ‘Zo’n rapport moet je ter harte nemen,’ vindt Mark Verhoeven (LPB) dan ook.

‘Ik herken veel verbeteringen voor het college en de gemeenteraad,’ constateert Frank Smit (Raadslid Frank Smit — dit is inderdaad de naam van deze eenmansfractie). ‘Is het college bereid de aanbevelingen met de gemeenteraad op te stellen en uit te voeren? Dat is mijn enige vraag.’ besluit hij zijn korte eerste termijn.

PvdA’er Rombouts memoreert aan een discussie in de commissie, die ging over wie nou verantwoordelijk is voor de verbeteringen van de digitale dienstverlening. ‘De eindverantwoordelijkheid ligt bij de raad,’ leest hij voor uit een van de aanbevelingen. ‘De gemeenteraad dient meer in positie te worden gebracht om die verantwoordelijkheid uit te kunnen voeren,’ leest hij verder. Als laatste vraagt hij zich af of het rapport niet door de raad moet worden vastgesteld — zodat het hoogste orgaan het college opdrachten over de uitvoering kan geven.

‘Wat ons betreft gaan we de aanbevelingen mét de raad uitvoeren,’ antwoord wethouder Thomas van Hulsel. Voor de aanbeveling over het communicatiebeleid wil hij wel een opmerking maken. ‘Dat is des colleges,’ vindt Van Hulsel. Hij wijst op een brief van VNG die hij daarover rondstuurde. Hetzelfde geldt voor het beveiligingsbeleid. Daarover krijgt de wethouder nog een rapport dat hij ter inzage beschikbaar wil stellen. ‘Dan kan de raad met het college meekijken.

‘Waarom laat de wethouder die rapporten niet vaststellen door de gemeenteraad?’ wil Rombouts weten. ‘Dat is geregeld in artikel 160 van de Grondwet,’ kaatst de wethouder direct terug. De wethouder bedoelt vast de Gemeentewet, want de Grondwet heeft niet eens 160 artikelen. Het Gemeentewetsartikel regelt inderdaad de taakverdeling tussen raad en college. ’Met name deze onderdelen worden daarin gemeld,’ meent de wethouder, al gaat het wetsartikel niet verder dan het noemen van ‘het dagelijks bestuur’ als college-taak.

‘Wij concluderen gewoon dat het college het rapport niet wil aanbieden,’ zegt Rombouts knorrig. ‘Zo is de uitleg van het college, en het is aan u om daar iets van te vinden!’ antwoord Van Hulsel bokkig.

‘Ik denk dat het heel goed mogelijk is dat het college een communicatienota ter kennis brengt aan de gemeenteraad,’ meent Smit. ‘Maar niet nadat het door hen is vastgesteld,’ voegt hij er licht verontwaardigd aan toe. ‘Het is toch buitengewoon vreemd dat het college een communicatienota laat vaststellen zonder dat ze de raad vraagt: jongens, wat vinden jullie belangrijk?’ vraagt hij retorisch.

‘Als het college het communicatieplan aan ons voorlegt, dan hebben wij hem indirect vastgesteld,’ merkt Verhoeven licht verwonderd op. ‘B&W is bevoegd, maar dan moeten wij wel wat kaders meegeven,’ verklaart Rombouts dan. Volgens de volksvertegenwoordiger is dat nooit gebeurd.

‘Wij gaan een aantal stukken aanleveren en daar mag u wat van vinden,’ besluit de wethouder dan maar. ‘En als het gaat om beveiliging en communicatie is het onze verantwoordelijkheid.’

Het enige wat dan nog rest, is de stemming. ‘Ik betreur het dat de wethouder de handschoen om het communicatiebeleid samen met de raad te doen niet heeft opgepakt,’ zegt Smit nog in een stemverklaring. Die treurnis wordt waarschijnlijk wel gedeeld door de rekenkamer. Die had met ‘de raad in positie brengen’ vast iets meer bedoeld dan een schimmengevecht over de gemeentewet. En vast ook gehoopt dat de raad zijn rol als politiek opdrachtgever zélf op zou pakken.

John Bijl