De burger als ondermijner
Maar minstens zo zorgelijk is dat burgers zich kennelijk van dezelfde middelen bedienen als criminelen om hun eigenbelang te beschermen: het bedreigen van bestuurders. En dat gaat niet slechts om een boze tweet: doodsbedreigingen op de deurmat, een bijl in de voordeur, het van de fiets rijden van een kind of aanbellen en de wethouder een mes op de keel zetten. Let wel: dit zijn burgers.
‘De boze burger lijkt een grotere bedreiging voor het openbaar bestuur dan de gemiddelde crimineel’, blijkt uit promotieonderzoek van Diana Marijnissen aan de Open Universiteit.
Eigenlijk was het nieuws dat bedreigingen van wethouders ingrijpende gevolgen hebben in de privé sfeer en op hun denken en handelen, maar geen invloed op bestuurlijke besluitvorming. Er zijn voldoende checks and balances in de gemeentelijke organisatie. Een geruststellende conclusie: zoveel invloed hebben criminelen niet op uiteindelijke besluitvorming.
Maar wat blijkt: het gaat vrijwel niet om ondermijnende activiteiten van de georganiseerde misdaad. Bedreigingen komen bijna allemaal (85 procent) voor rekening van eenlingen met een persoonlijk doel: een vergunning, aanleg van een verkeersdrempel voorkomen, hele praktische dingen. Dat staat haaks op het geluid dat vaker te horen is vanuit kabinet en Tweede Kamer, van de gemeentelijke ombudsman van Amsterdam en van korpschef Erik Akerboom. Het publiek moet volgens hem ondermijning, de vermenging van de onder- en bovenwereld, veel belangrijker gaan vinden. ‘We vinden het niet erg genoeg.’
Gebruikers van drugs in het uitgaansleven zouden zich meer bewust moeten zijn van de wereld die zij in stand houden. Afgezien van het feit dat het aanmatigend is om als bestuurder te vertellen wat mensen moeten vinden, is andersom ook te verdedigen dat bestuurders de illegaliteit zelf in stand houden en dus net zo schuldig zijn.
Maar minstens zo zorgelijk is dat burgers zich kennelijk van dezelfde middelen bedienen als criminelen om hun eigenbelang te beschermen: het bedreigen van bestuurders. En dat gaat niet slechts om een boze tweet: doodsbedreigingen op de deurmat, een bijl in de voordeur, het van de fiets rijden van een kind of aanbellen en de wethouder een mes op de keel zetten. Let wel: dit zijn burgers.
Marijnissen concludeert dat bedreigingen niet lonen, maar dat de relatie tussen burger en gemeente wel verandert. Meer public governance kan uitkomst bieden. Er zijn dan minder checks and balances, maar mensen zijn wel meer bij de voorkant van de besluitvorming betrokken. Dat is beter dan mensen vertellen wat ze moeten vinden.
Reacties: 12
U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.
Op de site van het Brabants Dagblad nu een serie artikelen over ondermijning.
Zelf heb ik altijd al gedacht dat dit zwaar overdreven was. Dat wordt nu door dit onderzoek bevestigd.
Hoe naïef kun je zijn, hoe blind, hoe bleu?
En kan dan ook onderzocht worden waardoor dit komt dat burgers zich als aso/crimineel/terrorist gedragen?
Georganiseerde criminaliteit is het enige verdienmodel waarvan de zelfzucht voor iedereen helder, min of meer logisch verklaarbaar is.
En die criminaliteit zit overal, dus is het wonderlijk dat een onderzoek uitwijst dat ze maar weinig tentakels uitsteekt naar de overheid. Ik zou wat dieper graven...
Als ik als crimineel de lokale voetbalclub sponsor bedreig ik niet de wethouder, maar ondermijn ik wel wat, nietwaar?