Katholieke oplossing

De verbetenheid waarmee en de toon waarop voor- en tegenstanders hun argumenten wisselen, verbaast daarbij iedere keer weer. Alsof die ene halsstarrige ‘weigerambtenaar’ in Spakenburg in zijn eentje in staat moet worden geacht het proces van succesvolle homo-emancipatie compleet terug te draaien. Alsof de gelijkberechtiging van homo’s en lesbo’s steeds opnieuw voor de poorten van de hel moet worden weggesleept. En, vooral, alsof de PvdA in Amsterdam geen andere problemen aan te pakken heeft.

Begrijp me goed, ook ik vind dat ambtenaren gehouden zijn de wet uit te voeren. Als in die wet is vastgelegd dat mannen met mannen en vrouwen met vrouwen kunnen trouwen, verleent iedere ambtenaar van de burgerlijke stand daaraan gewoon medewerking. Dat hoort nu eenmaal bij de risico’s van het vak. (En ook al omdat die risico’s voor het overige niet al te groot zijn, is dat niet te veel gevraagd.) Het argument dat nu juist de weigerambtenaar wordt gediscrimineerd omdat geen rekening wordt gehouden met diens persoonlijke levensovertuiging, lijkt me de wereld op zijn kop.

Tot zoverre de principes. Maar draai het nu eens om. Stel, je bereidt je als homo- of lesbisch stel voor op wat de mooiste dag in je leven zou moeten worden. Alles is geregeld: van de bruidstaart tot de limousine, van de jacquets en de trouwjaponnen tot de feestavond met optreden van Willeke Alberti. Ik kan me indenken dat je als bruidspaar dan ook een ambtenaar van de burgerlijke stand wilt met wie je op zijn minst een begin van een klik hebt. Zodat die man of vrouw op de grote dag zelf ook meehelpt aan het verhogen van de feestvreugde.

In het geval van homostellen betekent dit dat je je er van tevoren van kunt vergewissen dat je niet in de echt wordt verbonden door een ambtenaar die met merkbare tegenzin en continu bevreesd voor de Wrake Gods je huwelijk gaat sluiten. Nog beter zou het natuurlijk zijn als jouw gemeente – toppunt van dienstverlening en servicegerichtheid – daarmee in de selectie van de ambtenaar van de burgerlijke stand op voorhand al rekening zou hebben gehouden. Praktische problemen zijn daarbij nauwelijks te voorzien: zelfs op de Veluwe en de Zuid-Hollandse eilanden moet er bij iedere gemeente toch minstens één zo’n ambtenaar rondlopen.

Ria Logtenborg zal het principieel met me oneens blijven, maar volgens mij moet je het als homostel gewoon niet willen om je trouwdag te gebruiken om een politiek-maatschappelijk statement af te leggen. En ik ben de eerste om te beamen dat het op deze manier ondergraven van de principiële discussie een wel erg katholieke oplossing is. Maar misschien is dat wel hét probleem van deze samenleving. We hebben een kabinet, waarvan de meeste leden zijn afgestudeerd aan de VU. Er zitten gewoon te weinig katholieken in.

Ad Burger