Boy Scholtze: ‘Geen seconde overwogen om te stoppen’

Boy Scholtze is bijna een jaar ‘s lands jongste burgemeester en hij heeft al meer intimidatie en bedreigingen te verstouwen gekregen dan veel oudere collega’s. Maar de burgemeester van Drimmelen laat zich niet kisten. ‘Ik kruip niet in mijn schulp.’

Steen

‘Ik blijf wel Boy’, zei burgemeester in spe Boy Scholtze (32) eind vorig jaar. Hij was toch ook gewoon Boy? Jong en homoseksueel. Nou en? We zijn nu een jaar verder. ‘En ik ben nog steeds Boy’, zegt hij. Een stoeptegel door de ruit van zijn woning en een poging tot zware mishandeling – gecombineerd met belediging en discriminatie – ten spijt. ‘Ik ben nog steeds de open persoon die ik hoopte te blijven. Het klinkt gek, maar misschien ben ik wel nóg toegankelijker geworden.’

Dat zegt hij nadat een 76-jarige baas inreed op de nietsvermoedende burgemeester die naar zijn geparkeerde auto liep. Scholtze kreeg verwensingen en bedreigingen naar zijn hoofd en werd uitgescholden. ‘Ik vind het niet zo chic om te zeggen wat-ie van mijn homo-zijn vond.’ Dat gebeurde nadat in de nacht van 24 op 25 juni ook al een steen bij hem thuis door het raam vloog. Die steen staat nu op een houten sokkeltje op een kast in zijn werkkamer. ‘Die steen moet hier staan, niet als trofee maar als herinnering dat mensen die zich inzetten voor de publieke zaak, of ze nu in de buitendienst werken of in het gemeentehuis, nooit blootgesteld mogen worden aan geweld, intimidatie
of discriminatie.’

Huhu, homo’s

De burgemeester wordt na het steenincident platgebeld door de media. ‘Een verslaggever zei: “Burgemeester, u bent toch openlijk homoseksueel. Denkt u dat het daarmee te maken heeft?” Ik viel echt stil. Dat was geen seconde in mij opgekomen’, zegt hij. ‘Tuurlijk zijn er mensen die denken: moet dat? En natuurlijk hebben we weleens dronken jeugd voor de deur gehad die “Huhu, homo’s” riepen, maar ik heb hier altijd het leven kunnen leiden dat ik wil leiden. Ik ben inderdaad vijf jaar getrouwd, ik bén openlijk homoseksueel en mijn man gáát gewoon mee. Het is voor mij totaal geen issue, en ik ervaar dat het in het dagelijks leven, hier in het gemeentehuis en in ons dorp, ook geen issue is.”

Ouders

De Madenaar die Scholtze omver wilde rijden had er kennelijk wel een probleem mee. Nu moet gezegd dat de dit heerschap volgens zijn buurtgenoten in het AD de ‘Donald Trump van het platteland is die denkt dat de wereld van hem is’ en bekendstaat als kwaadaardig, intimiderend en bedreigend. Het gemeentehuis was voor hem niet voor niets al verboden terrein. Een bekende querulant, maar de schrik zat er goed in. Bij Boy én bij de mensen in zijn omgeving. Scholtze: ‘Daarom maak ik er ook zo’n punt van en wil ik dat we het erover hebben. Voor mijn ouders valt dat woordje burgemeester weg. Iemand heeft geprobeerd hún Boy aan te rijden. Afgelopen zomer zagen we de dochters van minister Kaag op televisie. Als bestuurder kun je incidenten misschien nog in perspectief plaatsen en denken: het overkomt de burgemeester. Voor jouw dierbaren is dat heel anders: jij wordt bedreigd, jij wordt aangevallen. Daarvoor moeten we aandacht hebben, want ik mag dan wel voor dit ambt hebben gekozen, mijn ouders hebben dat niet.’

Wrang

Hún Boy staat aan het begin van zijn bestuurlijke carrière. Burgemeester van een kleine gemeente (28.000 inwoners) buiten de Randstad. Scholtze: ‘Als jij mij een jaar geleden had voorspeld dat ik twee keer landelijk in het nieuws zou komen en van de week ook internationaal omdat er zomaar lelijke dingen zouden kunnen gebeuren, dan had ik gezegd: “Nou, nou, ik word burgemeester van Drimmelen, hè?” Als dat dan toch gebeurt, dan maakt mij dat strijdbaar en gebruik ik de media-aandacht die mij tegen wil en dank wordt geboden om in de bres te springen voor weerbaar bestuur. En dan schreeuw ik van de daken dat we intimidatie en bedreiging niet normaal moeten vinden.’

De maniak die hem op het parkeerterrein belaagde en bedreigde, had trouwens de smaak te pakken en stormde het gemeentehuis in om zijn dreigementen en beledigingen nog eens fijntjes te herhalen. Vijf dagen na zijn aanhouding komt hij op vrije voeten, maar dient wel uit de buurt van de burgemeester en het gemeentehuis te blijven.

Regenboog

Na het incident wapperen in Drimmelen op allerlei plekken regenboogvlaggen. ‘Ik ben helemaal geen activist, maar toch doet het mij wat. Dat zit ‘m vooral in mijn fundamentele zijn. Ik vind: leven en laten leven, ongeacht hoe je eruit ziet, waar je geboren bent, wat je mankeert en van wie je houdt. Daarom hebben we in Drimmelen een eigen vlag, waarin de regenboog is verwerkt. Ik wil niet in een hokje worden gepropt. Ik ben gewoon Boy en daar hoort toevallig bij dat ik getrouwd ben met een man.’ Een echtpaar dat in één jaar tijd meer ellende over zich heen kreeg dan verreweg de meeste burgemeesterskoppels in een hele bestuurderscarrière zullen krijgen. Scholtze: ‘Ik kan goed begrijpen dat bedreigingen en intimidatie mensen afschrikt om te kiezen voor burgemeesterschap, maar ik heb geen seconde overwogen om te stoppen.’

Lees het volledige interview in Binnenlands Bestuur nr. 22 van deze week. (inlog)