Advertentie

Het panacee van lokale munten

Arjo Klamer, wethouder Sociale Zaken en Participatie te Hilversum en Hoogleraar Culturele Economie aan de Erasmus Universiteit, ziet lokale punten als een panacee.

19 mei 2015

Het zou wel eens een rage kunnen worden: de introductie van lokaal geld. In Hilversum en Bussum zijn een aantal mensen bezig met het ontwikkelen van de Gooise gulden. Zowel als wethouder sociale zaken en als econoom ben ik geinteresseerd.

Laat ik eerst als econoom spreken om te reageren op de gebruikelijke reactie: ´we hebben de euro toch al, dus waarom een andere munt.?´  In mijn boek De Euro Valt: Wat Dan? (2014) laat ik zien dat geld opereert in een sfeer van vertrouwen. Wat spreekt voor de euro is het gemak van betalen en rekenen. Straks op vakantie merken we weer hoe gemakkelijk die euro is, tenminste zolang we in de eurolanden reizen. Je hoeft niet te wisselen en je weet direct hoe duur, of goedkoop, een restaurant is. Het is in de sfeer van vertrouwen dat de problemen zich voordoen.

Het gedoe met Griekenland is één van de symptomen dat dat niet goed gaat. Geld is ook een bindmiddel. Werkt het, dan brengt het gemeenschappelijk gebruik van een munt mensen dichter bij elkaar. Werkt het niet, dan werkt geld als een splijtzwam. Zoals jammer genoeg nu het geval is in Europa (met niet alleen een tegenstelling tussen noord en zuid maar ook het afdrijven van landen die niet met de euro meedoen, zoals het Verenigd Koninkrijk.)
 

Nu blijkt dat behalve meer verbinding op globaal gebied wenselijk is, vooral de verbinding op regionaal niveau urgent is. Wij wethouders beleven die urgentie dagelijks. Terwijl de economie aan de ene kant globaler wordt, worden de regio’s steeds belangrijker. Als wethouder ben ik vooral geïnteresseerd in de banen die in mijn regio gegeneerd worden, in sterke buurten ook, in sociale samenhang. Ik word vrolijk als ik merk dat mensen van alles en nog wat met elkaar en voor elkaar doen buiten de bemoeienis van de gemeente om. En ik maak me zorgen over eenzaamheid, over talentvolle mensen die werkloos thuis zitten, over het sociale isolement waarin sommige inwoners vast zitten. Mijn collega wethouder die over de economie gaat, zou wel eens wat impulsen willen geven aan het lokale bedrijfsleven. Ik ook, zeker als die banen voor mensen met een beperking opleveren.
 

Gezien al deze belangen ben ik als wethouder geïnteresseerd in het initiatief voor de Gooise gulden. Dat lokale bedrijven in de gulden een middel zien om de lokale circulatie te bevorderen, vind ik best. Gelijk hebben ze. Krijgen mensen Gooise guldens in hun handen dan zullen ze die kwijt moeten raken in het Gooi en dus niet in Amsterdam of Utrecht. Dat is mooi voor de lokale bedrijven. Maar als gemeente zullen wij alleen mee doen als de Gooise gulden ook een sociale impact heeft. Dat is bijvoorbeeld het geval als ik een  eindejaarsuitkering in Gooise guldens doe die dankzij een overeenkomst met het lokale bedrijfsleven een meerwaarde hebben vergeleken met de euro’s die ik anders zou uitkeren.
 

Gooise guldens kunnen ook gebruikt worden om transacties te stimuleren die anders niet zouden plaats vinden. Ze kunnen verdiend worden in vrijwilligers werk, ze kunnen besteed worden aan culturele activiteiten, voor contributies aan sportclubs, en voor specifieke zorg of ondersteuning, woningcorporaties kunnen trouwe betalers belonen met Gooise guldens, en de guldens kunnen het betaalmiddel zijn op festivals.  Het zou mooi zijn als de gemeente Gooise guldens accepteert als betaling van parkeerboetes en een deel van de gemeente belasting. Dat zou de inwoners van het Gooi het signaal geven dat de Gooise gulden serieus is. Dat is belangrijk want zo’n gulden gaat alleen werken als mensen haar ook gebruiken.
 

Met de digitale techniek wordt de invoering en het wisselen van de Gooise gulden een fluitje van een cent; ook het betalen wordt eenvoudig. Een deel van de guldens zal in papieren vorm circuleren voor de  emotionele betekenis van zulk papier - en omdat mensen geneigd zijn de biljetten te verzamelen wat geld oplevert -, maar voor een belangrijk deel zal het geld terecht komen  op chips in bijvoorbeeld de dorpspas die we van plan zijn in te voeren. De digitale techniek maakt van alles mogelijk, dus ook het creëren van meerwaarde voor mensen met een kleine portemonnee.
 

Het is nu vooral spannend om  te zien hoe een goed idee werkelijkheid kan worden. Een aantal partijen reageren enthousiast waaronder lokale horeca ondernemers en een zorg organisatie. Ik heb Qoins, de organisatie met veel kennis over lokale munten, gevraagd om een advies uit te brengen. 22 juni organiseert het Sustainable Lab, waar ik lid van ben, een bijeenkomst over lokale munten voor lokale bestuurders. Wie weet, worden straks regionale munten de normaalste zaak van de wereld.

Arjo Klamer is wethouder Sociale Zaken en Participatie te Hilversum en Hoogleraar Culturele Economie aan de Erasmus Universiteit

Reacties: 4

U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.

Edgar Kampers | Qoin / Directeur
Doel van winkeldering was arbeiders te dwingen om een deel van het loon te besteden bij het winkeltje van de werkgever of door de werkgever aangewezen winkelbedrijven. Dit werd bijvoorbeeld gerealiseerd door het loon uit te betalen in bonnen die alleen in bepaalde winkels konden worden besteed. De prijzen waren daar hoger dan in andere winkels.



Doel van gemeenschapsmunten is het stimuleren van de participatiemaatschappij, ondersteunen van het midden- en kleinbedrijf en het vergroenen van de economie.



Gemeenschapsmunten zijn geen wettig betaalmiddel. Ieder kan dus kiezen om de gemeenschapsmunten te accepteren of niet. Deze acceptatie wordt gemakkelijker indien de voordelen voor de ontvanger groot genoeg zijn. Dit kan door een bonus te geven.



Bij de gedwongen-winkelnering-bonnen had de werkgever het eigendom, de zeggenschap en het vruchtgebruik. Gemeenschapsmunten ontstaan in samenwerking van publieke spelers, bedrijven en burgers. De zeggenschap is vaak democratisch. Het vruchtgebruik is voor de hele gemeenschap.
Edgar Kampers | Qoin / Directeur
Beste Logica,

Het is ook geen vrijwilligerswerk. Vrijwilligerswerk is zonder financiële vergoeding (buiten eventuele onkostenvergoedingen), in georganiseerd verband voor een maatschappelijke organisatie.

Binnen gemeenschapsmunten doe je klussen voor de gemeente, zorg en welzijnsinstellingen, lokale clubs en je buren. Deze kunnen regulier, campagnematig of eenmalig zijn.

criticus
Als gooise guldens kunnen worden verdiend met vrijwilligers werk en daadwerkelijk kunnen worden uitgegeven, is het geen vrijwilligerswerk meer.

Sterker nog: de verdiensten moeten worden opgegeven als men een uitkering krijgt...
John van Otterloo / In een grijs verleden raadslid voor de SP in Hilversum
Het is opmerkelijk dat juist een Socialistische wethouder pleit voor het invoeren van een systeem dat de eerste socialist in de tweede kamer eind 1800 nou juist wilde afschaffen.

Lokale geld is namelijk niks anders dan een vorm van gedwongen winkelnering.



''Het eigenaardigste was hier alweer dat niemand ontkende dat 1. de gedwongen winkelnering bestond en 2. dat deze een schromelijk misbruik was.''



Zeker omdat de wethouder de munt ook wil gebruiken om lokale uitkeringen te doen, voorspel ik dat dat gaat leiden tot tweedeling en beperking van keuzevrijheid voor mensen die in meer of mindere mate afhankelijk zijn van dat soort gemeentelijke uitkeringen.

Slimme ondernemers zullen al snel winkels opzetten waar je met je GooischeGulden goedkopere producten kunt kopen. Producten die nog net niet over de datum zijn bijvoorbeeld. Of leuke spijkerbroeken met een klein weeffoutje.



GooischeGuldens zijn niet veel meer dan zegeltjes bij de buurtsuper. Beste leuk, maar lagere prijzen en lagere belastingen zijn beter, dan maken de Hilversummers zelf we uit wat ze met hun geld doen.
Advertentie