Groningen lobbyt zich suf

Hij heeft er een hard hoofd in, zegt D66-wethouder Ton Schroor van Groningen, aan de vooravond van het debat. ‘Hoe lobby je bij een staatssecretaris die keer op keer laat zien dat hij ongevoelig is voor zo’n lobby? Die gewoon zijn plannen doorzet?’

Bovendien, zegt Schroor: het hele land is aan het lobbyen. Zo’n symfonieorkest dat in de open lucht een protestconcert verzorgt, daar kun je toch niet overheen? Ze blijven bezig hoor, benadrukt Schroor. ‘Maar ik hoor dat er cultuurwoordvoerders zijn die hun telefoon gewoon niet meer opnemen.’

Het noorden koos al maanden geleden voor samenwerking bij deze protestacties. Zeventien culturele instellingen uit Groningen, Drenthe en Friesland strijden als ‘G17’ samen tegen de plannen die er volgens hen voor zorgen dat de toch al ‘ijle culturele infrastructuur’ in het noorden, om zal vallen.

Esther Drijver van productiehuis Grand Theatre (straks waarschijnlijk niet meer in de basisinfrastructuur): ‘We willen ervoor waken dat we allemaal voor eigen parochie gaan preken.’ Elke week vergaderde een deel van de G17 daarom over de te volgen koers bij de acties. Wie in Groningen straks dans wil zien, is aangewezen op een tv-programma als dancing with the stars, waarschuwt striptekenares Barbara Stok in een protestcartoon die naar Zijlstra werd gestuurd. ‘Met zo’n cartoon val je misschien toch meer op in die stapel brieven die Zijlstra al op z’n bureau heeft’, hoopt de sector.

Hashtag

De afgelopen weken droeg iedereen op zijn eigen manier bij. Burgemeester Rehwinkel klopte nog eens aan bij z’n oude Haagse contacten. Schroor sloot al z’n tweets wekenlang af met de hashtag ‘#halbedoehetniet’ en hij probeerde VVD- Kamerlid Betty de Boer te overtuigen van de dreigende ramp: ‘Ik heb haar gezegd: hoe kún je het laten gebeuren, in jouw Groningen!’ Ook Piet de Vey-Mestdagh, gedeputeerde bij de provincie Groningen, zocht contact met het CDA in Den Haag. Daar valt mischien nog wat te winnen, hoopt het noorden. ‘Het CDA heeft in het regeerakkoord regionale spreiding belangrijk genoemd, maar het rijksbudget valt straks terug van 3,7 naar 2,5 procent, terwijl hier 10 procent van de bevolking woont. Het is echt alle ballen op de Randstad, dat beleid kún je toch niet verdedigen?’

Er zijn véél brieven richting Den Haag gegaan, iedereen die iemand kent die iets dichter bij het Haagse vuur zit, is benaderd. Een woordvoerster van gezelschap Club Guy & Roni: ‘We hebben met iedereen gepraat die ertoe doet in de danswereld. Iedereen die ook maar iemand kent die wat kan betekenen, schakelt dat netwerk in.’

Directeur Dago Houben van popfestival Noorderslag-Eurosonic (valt straks buiten de basisinfrastructuur): ‘Zelf ken ik geen Tweede Kamerleden, maar via via benaderen we iedereen. Alles voor de goede zaak.’

Idem bij het Noord Nederlands Orkest: de Raad van Toezicht, de directie, iedereen benut alle connecties. De culturele sector nam voorts een reclamespot op die tot en met dit weekend in het ster cultuurblok te zien is. Op Oerol werd ludiek actie gevoerd. En op de sites van de culturele instellingen verschenen steunbetuigingen van ondermeer het college van bestuur van de Hanzehogeschool en de raad van bestuur van het Universitair Medisch Centrum Groningen.

Lobby

Hij wordt wat cynisch van al het gelobby, zegt directeur Ton Broekhuis van fotomanifestatie Noorderlicht. ‘Elke club kan zo duizend handtekeningen bij elkaar krijgen, als je eerlijk bent stelt dat niks voor.’

Het gaat allemaal erg moeizaam, vinden de actievoerders. De grote afstand tot Den Haag maakt lobbyen moeilijk. Schroor: ‘We hebben hier geen regeringspartijen in het college, dat maakt het ook weer wat lastiger. Je kunt niet even op de koffie, je komt elkaar nergens tegen’.

De grote afstand werkt enorm in ons nadeel, zegt ook Broekhuis: ‘Van de 270 adviseurs die de Raad voor Cultuur heeft, wonen er 260 in de Randstad. Ze kénnen Noorderlicht helemaal niet. Ze hebben geen idee hoe belangrijk het Grand Theatre voor de stad is. Dat wij in Duitsland heel zichtbaar zijn, doet er helemaal niet toe. Je moet als culturele instelling in Amsterdam zichtbaar zijn.’

Op het secretariaat van wethouder Schroor ligt inmiddels een dikke stapel verzoeken: bijna iedereen uit de Groningse culturele sector wil zo snel mogelijk met hem in gesprek. Als het geld uit Den Haag weg valt, moeten stad en provincie hun bezuinigingsplannen herzien, is de inzet. Broekhuis: ‘Ik hoop dat de lokale bestuurders doen wat ze aan het Rijk vragen.’

Schroor: ‘Ik focus me eerst op Den Haag. Pas als ik weet hoe het er hier straks uit gaat zien, ga ik met iedereen praten. Het is duidelijk dat die vraag straks prominent op ons bordje komt: wat mag er absoluut niet omvallen, wat is onacceptabel, waar moeten we zelf ingrijpen?’