Gerd Leers
Door Hans WiegelVrijdag aanstaande, neemt Gerd Leers afscheid van Maastricht. De inwoners van die prachtige stad zullen er een groots gebeuren van respect en waardering van maken. Leers trad af als burgemeester, nadat de meerderheid van de raad het vertrouwen in hem had opgezegd. Hij vroeg de raad in bijna een smeekbede om compassie. Maar de meerderheid van de raad weigerde dat en Gerd Leers hield – in een ontroerend slotwoord – de eer aan zich: “Maastricht is het mooiste wat mij is overkomen”.
Huichelachtig brachten de brutussen hem daarna een staande ovatie. Waarom, dat opzeggen van het vertrouwen door de gemeenteraad? Aangrijppunt was het opereren van de burgemeester rond de aankoop van een vakantiehuis in Bulgarije. De oorzaak lag natuurlijk elders en dieper.
Leers is een krachtig en eigenzinnig bestuurder.
Het keiharde optreden tegen de woonwagenbewoners in het kamp Vinkenslag. Het weigeren nog langer geld te steken in MVV. Zijn standpunt dat Zuid-Limburg één gemeente moest worden. Ook het verplaatsen van coffeeshops, zijn afstand nemen van het drugsbeleid van zijn eigen partij. Net als zijn pleidooi voor een ruimhartiger pardon voor asielzoekers.
Zo maak je in de politiek niet alleen maar vrienden. In Nederland loopt degeen, die z’n kop boven het maaiveld durft uit te steken, de zekere kans dat velen klaar staan die kop af te hakken. Als Gerd Leers niet zelf ontslag had genomen, is het overigens de vraag wat er dan gebeurd zou zijn. Met name ook omdat de minister van Binnenlandse Zaken liet weten dat zij het betreurde dat Leers is vertrokken.
Door toedoen van een raad die in zijn huidige samenstelling trouwens begin maart verdwijnt. Het is een automatisme geworden dat – als de gemeenteraad het vertrouwen in de burgemeester opzegt – deze dan vertrekt. Maar de Kroon benoemt en ontslaat de burgemeester. Die bepalingen moeten ook echt inhoudelijk door de minister van Binnenlandse Zaken worden gehanteerd.
Ik ben zelf minister op dat departement geweest. Ik zou vóór het raadsdebat Leers hebben gezegd dat hij zelf geen ontslag moest nemen. De zaak in handen van de minister moest leggen. En ik zou daarna een goed gesprek met de op 3 maart nieuw gekozen raadsleden hebben gevoerd. Afkoelen en een nieuwe start met elkaar maken. Mij benieuwt het zeer hoe op 3 maart inwoners van Maastricht bij hun stem het gedwongen vertrek van hun burgemeester zullen beoordelen.
Leers is een krachtig en eigenzinnig bestuurder.
Het keiharde optreden tegen de woonwagenbewoners in het kamp Vinkenslag. Het weigeren nog langer geld te steken in MVV. Zijn standpunt dat Zuid-Limburg één gemeente moest worden. Ook het verplaatsen van coffeeshops, zijn afstand nemen van het drugsbeleid van zijn eigen partij. Net als zijn pleidooi voor een ruimhartiger pardon voor asielzoekers.
Zo maak je in de politiek niet alleen maar vrienden. In Nederland loopt degeen, die z’n kop boven het maaiveld durft uit te steken, de zekere kans dat velen klaar staan die kop af te hakken. Als Gerd Leers niet zelf ontslag had genomen, is het overigens de vraag wat er dan gebeurd zou zijn. Met name ook omdat de minister van Binnenlandse Zaken liet weten dat zij het betreurde dat Leers is vertrokken.
Door toedoen van een raad die in zijn huidige samenstelling trouwens begin maart verdwijnt. Het is een automatisme geworden dat – als de gemeenteraad het vertrouwen in de burgemeester opzegt – deze dan vertrekt. Maar de Kroon benoemt en ontslaat de burgemeester. Die bepalingen moeten ook echt inhoudelijk door de minister van Binnenlandse Zaken worden gehanteerd.
Ik ben zelf minister op dat departement geweest. Ik zou vóór het raadsdebat Leers hebben gezegd dat hij zelf geen ontslag moest nemen. De zaak in handen van de minister moest leggen. En ik zou daarna een goed gesprek met de op 3 maart nieuw gekozen raadsleden hebben gevoerd. Afkoelen en een nieuwe start met elkaar maken. Mij benieuwt het zeer hoe op 3 maart inwoners van Maastricht bij hun stem het gedwongen vertrek van hun burgemeester zullen beoordelen.
Mensen van een absoluut ander niveau sturen een dergelijke bekwame en moedige persoonlijkheid naar huis.
Leers deugt roept een van hen ook nog voor de camera, nadat ze hem uitgerangeerd hebben.
Deze indrukwekkende volksvertegenwoordigers hadden gewoon naar de burgers in Maastricht moeten luisteren.
Helaas was het toen nog geen verkiezingscampagne.
Je moet als burger bijpakken in die periode als je wat op je lever hebt, want dan heb je nog een kansje een oor te vangen!
Wat er verder van terecht komt is weliswaar dan vraag 2.
Onzinnig die toestanden met foldertjes en bloemen, of weet ik niet wat uitdelen een keer in de 4 jaar, om effe een mandaat op te halen en "in contact komen" met de kiezers.
Dat moet je regelmatig doen en vooral laten zien in de PRAKTIJK wat je als partij of politicus waard bent.
In Maastricht zullen de burgers de wegstuurders van Leers dat nu wel laten blijken. Afscheidsfeestje is goed getimed zo vlak voor 3 maart.
Hij had liever in Maastricht gebleven, maar het zou een zegen zijn als het CDA deze man een prominente plaats binnen de fractie geeft. De fractie kan wel wat krachtvoer gebruiken! Helaas is CDA niet de enige fractie met merkbare ondervoeding.
Of Leers bij succesvolle verkiezingen een ministerpost gunnen. Het zou een zegen zijn als het CDA Leers visie overneemt t.a.v. coffeeshops. Wat een kortzichtig beleid hanteert het CDA op dat punt. Recentelijk zo fantastisch verdedigt in aanwezigheid van Cohen door mevrouw Joldersma.
Cohen gaat niet toevallig nu met datgene strijken wat Leers zo propageerde en zijn nek voor uit stak. Cohen is alleen niet handig om die shops niet wat weg te willen houden bij scholen. De kat op het spek binden gaat nou ook wat te ver. Maar ineens is de PvdA wat regulering betreft pragmatisch en daarop kunnen we de PvdA meestal niet betrappen...