Slapen in de burgemeesterskamer
Het is de gemeente Peel en Maas niet per definitie om pecunia te doen, legt hoofd omgevingsontwikkeling Wil Krause uit: ‘We streven bij de verkoop van vastgoed evengoed maatschappelijke doelen na. Bovendien: met een andere bestemming zul je een hogere opbrengst halen, maar die geniet je maar één keer. Elke gast van het B&B draagt iets bij aan de lokale economie; tel dat eens op.’
Het oude gemeentehuis van het Noord-Limburgse Kessel werd ver onder de vraagprijs verkocht. Nu is het een ‘design bed and breakfast’.
Oud-wethouder Roland van Kessel staat in bed and breakfast Het Raadhuys in zijn oude kamer, die hij met de andere wethouder deelde, op de plek waar zijn bureau stond. Hij is na een tussenpoos van vier jaar wéér wethouder, nu van fusiegemeente Peel en Maas, met Kessel als een van de vier contribuanten. Hij stelt vast dat er op de bovenverdieping, in tegenstelling tot de begane grond, weinig veranderd is aan de indeling van het voormalige gemeentehuis. Daar hadden burgemeester, gemeentesecretaris en secretarie hun vertrekken; nu zijn er in een compleet andere indeling een living en vier gastenverblijven: de ‘burgemeesters’-, ‘bode’-, ‘secretarie’- en ‘archiefkamer.’
Recreatief-toeristisch
B&B-eigenaar Theo Peeters kocht het pand voor drie ton van de gemeente, minder dan wat de gemeente er eigenlijk voor wilde hebben: vijf ton en dat was al minder dan normaal. De gemeente meende niet ‘de hoofdprijs’ te kunnen vragen, gegeven haar eis: er moest aan dit kleine dorpsplein, aan de voet ook van het kasteel van Kessel, iets recreatief-toeristisch komen. Wethouder Van Kessel spreekt van een bewuste keuze. ‘Het had misschien wel voor het dubbele verkocht kunnen worden als appartementen waren toegestaan. Maar Kessel wil de Markt levendig houden.’
De nieuwe gemeente besloot eind 2011 tot een ‘prijsvraag’: geïnteresseerden konden binnen de nieuwe bestemming een plan indienen. Er kwamen er twee, waaronder het plan van Peeters, maar geen van beide inzenders wilde vijf ton voor het pand neertellen, waarop de gemeente voor de zomer van 2012 twee ton van de prijs afdeed en de prijsvraag opnieuw uitriep.
Het bleef bij de twee inzendingen die er al waren en de familie Peeters won, naar verluidt vooral omdat de andere kandidaat bovenin appartementen had bedacht, hetgeen minder strookte met de uitgangspunten.
Lokale economie
Het is de gemeente Peel en Maas niet per definitie om pecunia te doen, legt hoofd omgevingsontwikkeling Wil Krause uit: ‘We streven bij de verkoop van vastgoed evengoed maatschappelijke doelen na. Bovendien: met een andere bestemming zul je een hogere opbrengst halen, maar die geniet je maar één keer. Elke gast van het B&B draagt iets bij aan de lokale economie; tel dat eens op.’
Peel en Maas is lerende. ‘In Kessel heeft het goed uitgepakt, maar in Meijel is het de winnaar van de prijsvraag niet gelukt om een bankgarantie te krijgen. We gaan het voormalige gemeentehuis daar nu alsnog tegen het hoogste bod verkopen, binnen de nieuwe bestemming, dat wel. Bij volgende prijsvragen vragen we inzenders hun bod met een garantie gestand te doen.’
Ondernemer ruimte gunnen
B&B-eigenaar Theo Peeters heeft een tip voor gemeenten die iets vergelijkbaars overwegen: betrek al in je uitgangspunten de expertise van belangenorganisaties in toerisme en horeca. Hoe is volgens hén het beste in te spelen op de markt, al dan niet in aanvulling op het bestaande aanbod. En, zegt Peeters: gun de ondernemer binnen de uitgangspunten de ruimte. Het element hotel bijvoorbeeld, dat in het plan zat, is ingevuld met een B&B. ‘Je moet een gemeentelijk projectleider hebben die snapt dat je misschien naar plan-B moet uitwijken, mogelijk zelfs naar plan-C. Gelukkig hadden wij er zo één.’
Lees het hele artikel in Binnenlands Bestuur nr. 7 van deze week.(inlog)
Plaats als eerste een reactie
U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.