Een zaal vol ongenoegen

Onder de bombastische klanken van Stand by me betreedt Geert Wilders de zaal in de kelder van het Haagse Atlantic Hotel. De naar schatting 250 aanwezigen begroeten hem met een donderend applaus.

‘Wij zijn de partij voor de gewone man. Wij komen ook op voor ouderen, voor zwakkeren, en zelfs voor de dieren’, zo steekt de PVV-leider van wal. ‘Links ziet ook dat wij de grootste worden. Ze raken in paniek. En ik heb nieuws voor Balkenende, voor Bos, voor Halsema en voor mannetje Pechtold: de kiezer is de baas!’

Die kiezer, zo blijkt op deze PVV-bijeenkomst, is van zeer divers pluimage. De overgrote meerderheid van de bezoekers is blank. Een vermoedelijk Antilliaanse dame valt in dit gezelschap nogal op. Alle leeftijden zijn vertegenwoordigd, van pukkelige pubers tot moeizaam lopende bejaarden.

Alle rangen en standen ook: krijtstreeppakken, zó uit de bankierswereld weggelopen; snelle yuppen; een paar schilders met getatoeëerde armen. Studenten, winkeliers, huismoeders, grijze ambtenaren, deftige dames, een enkele alternativo met lange haren en wijdzittende broek. Menig VVD-stemmer die overweegt over te stappen, blijkt uit gesprekjes bij de koffie. Niet aanwezig: skinheads, bomberjacks, ongure rechtsextremisten of louche LPF-vastgoedbaronnen. Op het oog is hier een dwarsdoorsnee van gemiddeld Nederland aanwezig.

Den Haag is alweer de vierde bijeenkomst waar de PVV kennis maakt met haar achterban en vice versa - volgens de PVV het doel van de avonden. Bij de eerste vergadering, op 16 februari in Waddinxveen, stonden demonstranten en pers in rotten van drie voor de deur. Daarna volgden Venlo en Den Helder. Deze maandagavond in Den Haag is het rustig rond het hotel. Wel tientallen beveiligers, zowel buiten als binnen.

De avond is opgebouwd uit vier blokken. Eerst spreekt Wilders, daarna is er gelegenheid voor vragen. Na de pauze interviewt Wilders zelf de leden van zijn fractie over hun eigen portefeuille, waarna het publiek wederom mag losbranden.

‘Stop met het geld geven aan de linkse hobby’s!’, begint Wilders met een opsomming van zijn standpunten. ‘De Europese Unie, ontwikkelingssamenwerking, die corrupte Antillen. Gratis inburgering, massa-immigratie, twee-onder-één-kapwoningen voor asielzoekers, de export van kinderbijslag, stóp ermee!’

De economische crisis is vooral een kwestie van vraaguitval, betoogt Wilders. ‘Stop al dat geld in de economie en stimuleer de koopkracht’, luidt het PVV-recept. ‘Dat geld moet terug naar de burger!’ De zaal klapt, en hard ook.

Stokpaardjes

De toon is gezet. In de loop van de avond keren de welbekende PVV-stokpaardjes diverse malen terug. ‘Islamisering: genoeg is genoeg. Meer islam betekent minder vrijheid. We hebben niets tegen moslims, maar wel tegen de islamitische ideologie want die is een gevaar voor de democratie’, aldus Wilders.

‘Overal ter wereld waar moslims domineren zijn vrouwen, homo’s en niet-moslims in gevaar. Iedereen die zich hier houdt aan de regels en aan datgene waar Nederland voor staat, is gelijk en welkom, waar hij ook vandaan komt. Maar als je ook maar dénkt aan invoeren van de sharia, het meppen van homo’s, als je ook maar één millimeter over de schreef gaat, dan pakken we je op en gooien je het land uit!’ Wederom: klaterend geklap.

Het ongenoegen van Nederland is allesoverheersend in de zaal. Klein, alledaags leed. Ergernis over bankiersbonussen (PVV-standpunt: ‘honderd procent belasten!’), over criminaliteit (‘keihard aanpakken, minimumstraffen invoeren’) en de wantoestanden in de zorg (‘Ook in de zomermaanden heeft oma recht op een warme prak’). ‘Wij zeggen wat iedereen denkt’, verkondigt de PVV.

Een man loopt naar de microfoon. ‘Ik vind het geweldig! Ik hoor hier dingen die ik altijd op verjaardagen hoor maar die je nooit hardop mag zeggen’. ‘Ik wil niet wonen in Hufterstan of Eurabië’, reageert een ander. ‘Ik heb een uitzendbedrijf met twee Indonesische werknemers, goede mensen, ze hebben de taal geleerd en alles, maar ze krijgen geen verblijfsvergunning. Hoe kan dat, terwijl al die Ali’s en Fatima’s wel mogen blijven?’, vraagt een derde.

De vragen gaan ook over veel meer dan alleen maar ‘buitenlanders’. ‘Hoe zit het met slachtoffers van roof?’, vraagt iemand. ‘Mag ik een inbreker aanpakken zonder meteen zelf in het verdachtenbankje te belanden?’ Ja, vindt de PVV. Kernenergie? De PVV is voorlopig voorstander. De jacht? ‘Tegen plezierjacht, vóór beheersjacht’, vertelt Kamerlid Dion Graus.

Het referendum over zelfstandigheid van de Antillen komt aan bod. ‘Eigenlijk hadden wíj moeten gaan stemmen. Het gaat over óns belastinggeld’, zegt Kamerlid Hero Brinkman. Waarna hij suggereert dat de Antillen dusdanig corrupt zijn dat de stemuitslag wel zou zijn gemanipuleerd als het op een ‘nee’ dreigde uit te draaien. De vragenstellers beginnen over de euro en de rentevoet, ze willen weten wat de PVV vindt van de Verenigde Naties, van Israël, van de ‘christelijk-humanistische wortels van Nederland’. Maar ook: de files, het milieu en het rookverbod.

Tijdens de beantwoording komen de kroonjuwelen van de PVV telkenmale ruimschoots aan bod. ‘Links’ moet het voortdurend ontgelden, evenals de publieke omroep (‘de linkse kerk afdeling Mediapark’). Geen geld naar JSF, naar boeren in Roemenië of naar wegen in Portugal. ‘Wij willen ons geld terug, het moet naar de zorg en de criminaliteitsbestrijding in Nederland’, verklaart Wilders.

Een man vraagt of het niet verstandiger is om op televisie eens in debat te gaan om een verwijt van lafheid te pareren. ‘Wie is er hier nu eigenlijk laf?’, pakt Wilders de handschoen op. ‘Dat is links Nederland. Wij gaan het debat telkens opnieuw aan in de Kamer, maar links helpt ons vrijwel nooit aan de vereiste meerderheid als we een spoeddebat willen of een motie indienen. Bos en Balkenende zijn bang om politiek incorrect gevonden te worden.’

Dan gaat Wilders in op een vraag over een eventuele coalitie. ‘Wij zijn volwassen genoeg om regeringsverantwoordelijkheid te dragen. We sluiten niemand bij voorbaat uit, al zal het met GroenLinks heel moeilijk worden. Wij zijn bereid om compromissen te sluiten. Als we voldoende voor elkaar krijgen ten aanzien van immigratie, harder straffen en betere zorg, dan doen we mee.’

En met geestverwante partijen elders in Europa zijn contacten, zo vertelt hij, om ‘de krachten te bundelen’ tegen de oprukkende islam. ‘Want’, doceert Wilders, ‘het is een probleem voor het héle vrije Westen.’ Aan het einde van de rit trakteren de aanwezigen de fractie op een staande ovatie.

Er is deze avond niets gebeurd dat het daglicht niet kan verdragen. Waarom mag er dan toch geen pers bij zijn? Fractielid Van Dijck legt het uit - niet wetend dat hij met een journalist praat: ‘We wilden geen incidenten, geen show. Niet iedereen praat vrijuit als er een camera bij staat. We wilden eerst eens rustig kijken hoe het zou lopen. Binnenkort mag de pers wél binnen.’ Op weg naar de uitgang zijn twee bezoekers druk in gesprek: ‘Is dit nou populistisch, wat we hier hebben gehoord...?’

De PVV is volgens sommige peilingen inmiddels de grootste partij van Nederland. Binnenlands Bestuur wilde weten wat er achter de schermen bij de PVV-bijeenkomsten wordt gezegd en vroeg toestemming om een bijeenkomst bij te mogen wonen. Dat werd geweigerd.

Verslaggever Sjors van Beek schreef zich vervolgens via de PVV-site in als gewone belangstellende, onder eigen naam maar zonder te melden dat hij journalist is. Ook ter plekke maakte hij zich niet als zodanig bekend. De foto’s zijn gemaakt door bezoeker Nathanael van der Toorn.