Een op vijf vragen aan gemeente onbeantwoord
Ondanks mooie ambities rondom dienstverlening is het daarmee in ruim de helft van de gemeenten nog droevig gesteld, concludeert bestuurskundige Lemaire.
Stel als burger een vraag aan de gemeente en de kans is een op vijf dat de vraag nooit wordt beantwoord. Ondanks mooie ambities rondom dienstverlening is het daarmee in ruim de helft van de gemeenten nog droevig gesteld, concludeert bestuurskundige Basile Lemaire na onderzoek.
Mystery shopper
Hij stuurde voor het onderzoek als mystery shopper alle Nederlandse gemeenten dezelfde e-mail met een verzoek om informatie. Lemaire deed zich voor als bemiddelde werknemer, die zich vanwege een nieuwe baan met zijn gezin in de gemeente wil vestigen en op zoek is naar een bouwkavel. Hij vroeg naar de mogelijkheden daarvoor, maar ook naar de hoogte van de gemeentelijke lasten en om informatie over kindvriendelijke wijken.
Dienstverlening vraagt extra stap
De reacties van de gemeenten beoordeelde hij via achttien criteria op bereikbaarheid, informatievoorziening en dienstverlening. ‘Bij dienstverlening gaat het om meedenken; hoe kan ik deze burger van dienst zijn. Dat vraagt net een stap extra: betrokkenheid tonen, aanvullende informatie geven, de burger uitnodigen voor een gesprek.’ Dat doet in de benchmark niet meer dan 15 tot 20 procent van de gemeenten die antwoord geeft.
Helft gemeenten onvoldoende servicegericht
Uiteindelijk scoren elf gemeenten, 3 procent van het totaal, ‘cum laude’ in de eindbeoordeling voor servicegerichtheid: Zij zijn goed bereikbaar, volledig in hun antwoorden en doen net dat stapje extra om de burger te betrekken. 13% van de gemeenten doet het goed en 28% doet het voldoende. Daarmee blijft 56 procent van de gemeenten dus achter, met onvoldoende servicegerichtheid.
Burger als klant?
Lemaire vindt dat een ‘schrikbarend’ cijfer. ‘Gemeenten zeggen allemaal dat ze ‘de burger als klant’ willen benaderen. Dat is lastig, want als je eenmaal in een gemeente woont, ben je als burger veroordeeld tot gedwongen winkelnering bij de gemeente. In deze casus konden gemeenten de mystery burger echt als klant proberen binnen te halen. En dan laat de helft het afweten.’
20 procent reageert niet
Het meest verontrustende resultaat uit zijn onderzoek vindt Lemaire dat in 20 procent van de gevallen de gemeente helemaal niet reageerde op de e-mail. ‘Of er kwam alleen een ontvangstbevestiging met de boodschap dat er binnen vijf dagen antwoord zou komen en dan hoorden we alsnog niets meer.’
Vriendelijk is niet hetzelfde als klantgericht
Ook zorgwekkend noemt Lemaire de reactie van gemeenten als ze naderhand met de benchmark worden geconfronteerd. ‘Veel gemeenten vinden dat ze het toch goed hebben gedaan, met een keurig en vriendelijk antwoord. Ze lijken niet open te staan voor de boodschap dat de burger dat anders ervaart. Dat een vriendelijk antwoord niet gelijk staat aan een klantgericht antwoord. De burger wil de juiste informatie, to the point en betrokken. Wat dat betreft is er een heleboel ruimte voor verbetering.’
Informatie organiseren
In het rapport van de benchmark staat van elke gemeente de score per onderdeel. Ook doet Lemaire diverse aanbevelingen, bijvoorbeeld over het organiseren van informatie voor medewerkers die klantcontacten hebben. De bestuurskundige, die zich bezig houdt met veranderprocessen bij de overheid met betrekking tot dienstverlening, voerde het onderzoek op persoonlijk initiatief uit. Lemaire wil de studie volgend jaar herhalen met een casus over een bedrijf dat de gemeente een vraag stelt. Hij schrijft een boek over veranderprocessen bij de overheid met betrekking tot dienstverlening.
Reacties: 22
U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.
Het is ene misverstand om te denken dat ambtenaren die spreken over burger niet vinden dat die burger goed, correct, vriendelijk en adequaat te woord gestaan moet worden en indien mogelijk geholpen moet worden.
Echter, de burger is niet gelijk aan een burger, en daarom is de burger dus niet gelijk aan de klant.
In tegenstelling tot het bedrijfsleven moet de overheid zich rekenschap geven van alle burgers tegelijkertijd en voiortdurend belangenafwegingen maken.
Of had u liever een overheid die burgers inderdaad als klant ging behandelen zoals het bedrijfsleven, oftewel degene met de meeste poen krijgt het eerste zijn zin?
Het 'onderzoek' is gebaseerd op het sturen van één mailtje naar iedere gemeente. Ik vind dat wel erg dun. Was dit met 10 of 20 verschillende mails per gemeente gedaan, dan was er ongetwijfeld een veel genuanceerder beeld ontstaan.
Ik spreek overigens niet uit rancune. Mijn gemeente staat bij de bovenste twintig. (Dus ook gebaseerd op het redelijk correct en snel benatwoorden van één mailtje)
U trapt er allemaal in als er met cijfers wordt gegooid.
Er zijn meer bureaus die dit zo op dit moment doen. Het is slim, maar ik zou weinig tot geen waarde hechten aan het cijfer en de plek die uw gemeente in dit ‘onafhankelijke’ warenonderzoek heeft gescoord.
En daar is ie weer: "Ik betaal jouw salaris, dus jij moet doen wat ik wil." Daar wordt altijd voor het gemak even vergeten dat dus alle buren ook meebetalen die misschien iets anders willen. Een gemeente en dus ook een ambtenaar is altijd bezig met een belangenafweging. U stelt dat de klant compleet machteloos staat tegen deze afweging, om vervolgens af te geven op bezwaarprocedures omdat die tijd en geld kosten.
Oftewel de gemeente moet iedereen maar geven wat ze willen en dat mag de burger vooral geen tijd en geld kosten. Ik hoop van harte dat mijn gemeente u niet aanneemt om te helpen met de communicatie, want het zou een puinhoop worden.
Ik run geen commercieel bureau. In tegenstelling tot Bellekoms bewering is "succesgericht veranderen" ook geen bureau, maar een veranderconcept op basis van praktijkervaring. Dit concept en de kennis wordt (gratis) gedeeld, bijvoorbeeld door de publicatie in vakbladen of online magazines. Daarnaast zijn er discussiefora op Facebook en LinkedIn.
Het onderzoek is onafhankelijk. Er hebben geen marketingactiviteiten met, rondom of naar aanleiding van het onderzoek plaatsgevonden. Er zijn inderdaad gemeenten geweest die mij op basis van het rapport voor hulp hebben benaderd. Deze gemeenten zijn daarop onbezoldigd geholpen met nadere analyses en tips & tricks.
Ja meneer Bellekom, dat komt voor.
Communicatie is en blijft belangrijk, in eerste plaats de directe communicatie, zoals in dit onderzoek onder de loep genomen is. Daarnaast, en misschien nog wel belangrijker: de communicatie over wat mag de burger van de gemeente verwachten en welke vragen kan hij wel of niet bij de gemeente kwijt. Welke service kan en mag hij van d egemeente verwachten?
Oftewel verwachtingenmanagement.
Ook de gemeentelijke ombudsman van de gemeente Den Haag laat mails onbeantwoordt...
Dus goed dat dit soort onderzoeken gepleegd worden, zeker wanneer het een gemeente is die prat gaat op het feit dat ze zo integer is
Dit kan en anders en dit moet anders! Er is een omslag in denken en in houding nodig. Ik wil en kan daarbij behulpzaam zijn.
Burger 1 wil breeduit geinformeerd worden, terwijl burger 2 wil dta de overheid niet zoveel tijd aan informatiegeven besteed. etc etc etc.
Ben trots dat wij het in Rotterdam wel heel aardig doen. Maar kijk ik naar Hendrik-Ido-Ambacht dan kunnen wij ook nog wel verder verbeteren.