Mystery Burger: Transparantie accomodaties

‘U heeft maar liefst zeven amendementen ingediend,’ begint burgemeester Roland van Schelven. Meestal is dat aantal even schrikken. Zeker bij zoiets als kadernota gemeentelijk vastgoed, zoals er vanavond in Culemborg op de agenda staat. Maar de burgervader wordt er niet nerveus van. ‘We hebben vanavond een korte vergadering,’ meent hij zelfs.

‘Ik stel voor dat we eerst beginnen met het commentaar van het college op de amendementen,’ oppert de vergadervoorzitter. Als wethouder Huub van Oorschot het woord neemt, wordt meteen duidelijk waar het vertrouwen van de burgemeester vandaan komt. ‘Het betreft hier een aanscherping van de oorspronkelijke tekst,’ concludeert Van Oorschot over de voorgestelde tekstuele aanpassing. Min of meer dezelfde bewoordingen heeft de wethouder voor vier volgende amendementen. Alleen over de laatste drie is hij minder enthousiast. ‘Het is meer een advies aan het college dan dat het hoort bij het accomodatiebeleid.’ De wethouder stelt voor om die drie amendementen, over de financiering uit andere middelen en de differentiatie van het vastgoed, tot moties om te vormen.

Als de raad haar termijn krijgt, wordt óók duidelijk dat de amendementen niet uit de lucht komen vallen. Geheel volgens de volgorde van de ondertekening wil de burgemeester eerst VVD-woordvoerder Heinrich van Doorn het woord geven, maar die slaat dat af. ‘Misschien is het goed als u eerst de schrijver van het amendement laat spreken,’ zegt Van Doorn. Hij wijst naar ChristenUnie-collega Daniël Jumelet. ‘Ik ben de penvoerder geweest,’ verklaart deze. Blijkbaar heeft Jumelet onderhandelingen en het bespreken van de amendementen getrokken en heeft nagenoeg iedere fractie aan de totstandkoming ervan meegewerkt.

Vastgoed ten dienste van gemeenschap
Natuurlijk omarmt Jumelet namens de indieners het enthousiasme van wethouder Van Oorschot. Maar ook dan niet zonder toelichting. ‘Het woordje gemeentelijk is “toegevoegd”. Vastgoed moet immers ten dienste komen van de gemeenschap,’ zegt hij bij het eerste amendement. 

Dat de laatste drie amendementen niet passen bij het kaderstellende stuk, wordt niet door Jumelet overgenomen. Volgens hem verscherpt het juist dat het maatschappelijk effect voorop moet komen te staan. CDA-collega Nicolien de Geus valt hem bij. ‘Het gaat erom dat we overschrijdingen dan binnen het begrotingsonderdeel oplossen en niet met budgetten gaan schuiven,’ geeft ze als extra argument. De rest van de raad, die dit argument natuurlijk ook al kende, knikt toch instemmend.

Het is wel duidelijk. In een mum van tijd later worden de zeven amendementen én de kadernota unaniem aangenomen. En in een halfuurtje tijd weet iedere inwoner precies dat bij het accommodatiebeleid door het college vooral naar maatschappelijk effect én binnen één begrotingsdeel wordt gekeken. Daar was het niet voor nodig ambtelijke nota’s vol raadstaal te lezen, ellenlange voorbereidende commissievergaderingen te zien of als vlieg op de muur bij onderhandelingen over amendementen in fractiekamers aanwezig te zijn. Maar gewoon, een halfuurtje met een bakkie koffie op de publieke tribune van een raad die haar rol goed kent. Ik weet wel wat ik liever doe.

Lees hier de eerdere columns van Mystery Burger John Bijl