Een goed gesprek

‘Nou, meneer Janssen, dat vind ik eigenlijk wel erg. U spreekt namelijk met Dieneke van Zanten van de BUC’.
‘De BUC?’
‘Ja, de BUC. Da’s van de gemeente. U gaat me toch niet vertellen dat u daarover helemaal niks gelezen hebt in de krant of op internet? Dat valt me toch een beetje tegen van iemand die de afgelopen zes jaar al twee keer geklaagd heeft over de gemeentelijke vuilnisophaaldienst. Nee, nee, meneer Janssen, wat dat betreft ben ik het helemaal eens met mijn minister: tegenover al die vragen van burgers mag best een stukje meer maatschappelijke betrokkenheid staan.
En het kon bovendien niet missen, want we hebben over de BUC namelijk net een hele leuke, aansprekende publiekscampagne gedraaid, met mupi’s met afbeeldingen van bekende role models uit onze samenleving. U gaat me toch niet vertellen dat u dat levensgrote portret van uw islamitische slager gemist hebt?’

‘Ik bel dus namens de BurgerUitlegCentrale. Dat is een hartstikke leuke club van frisse, enthousiaste ambtenaren die naar u toekomen deze winter. Om u uit te leggen waarom de gemeente besloten heeft wàt ze besloten heeft. Zodat u een beter begrip krijgt voor onze overwegingen en afziet van vervolgstappen. Iedereen blij: wij kunnen gewoon door met wat we van plan waren en u hoeft zich niet op kosten te jagen vanwege allerlei juridische procedures. Een win-win-situatie noemen wij dat op het stadhuis.’

‘U hebt dus een verzoek ingediend voor een verkeersspiegel in de bocht van uw straat’.
‘Maar dat was vijf jaar geleden!’
‘Tuttut, meneer Janssen, we gaan nu toch niet ineens de geborneerde klant uithangen? Ik vind uw attitude eerlijk gezegd een ontkenning van mijn oprechte en goede bedoelingen. Bovendien, vijf jaar geleden werkte ik nog helemaal niet bij de gemeente.’

‘Maar goed, u wilde die spiegel zodat de bewoners van het verzorgingstehuis veilig de straat over kunnen steken naar de dagopvang aan de andere kant van de weg.
Ik kan u, met complimenten namens de gemeente, mededelen dat uw verzoek is afgewezen, en wel – en nu citeer ik even uit het besluit – omdat de verkeersspiegel zich alsdan zou bevinden binnen dertig meter afstand van een vee-oo-pee, zijnde de afstand die, conform de bepalingen in het cee-er-oo-wee, in algemene zin wordt aangemerkt als de afstand waarbinnen voetgangers geacht worden, ingevolge de Wegenverkeerswet, gebruik te maken van eerdergenoemde voorziening. Derhalve zou honoreren van een dergelijk verzoek buitenproportioneel zijn en zou er bovendien ook een zekere precedentwerking van kunnen uitgaan.’
…
‘Bent u daar nog, meneer Janssen?’

Ad Burger