Drimmelen krijgt met Boy Scholtze je/jij-burgemeester

Boy Scholtze wilde op zijn 31ste burgemeester van Drimmelen worden. 'Maar er waren zoveel redenen waarom ik het niet zou halen.' Hij wordt het toch, op woensdag 21 december. Boy vertelt het 'geheime' sollicitatieverhaal.

Doen

‘Ik zie iets aan jou. Er is iets’, zegt Loek tegen Boy. Als je tien jaar samen bent, weet je wanneer er iets aan de hand is. Ze zitten prinsheerlijk in het zonnetje bij More-Itz in Drimmelen en kijken uit over de Amer. Boy heeft Loek meegenomen voor een trip langs de Biesbosch. ‘Ja’, geeft Boy toe, ‘er is iets. Ik heb je hier mee naartoe genomen omdat Drimmelen een burgemeester zoekt.’ ‘Doen! Dat past helemaal bij je’, zegt Loek meteen. Boy Scholtze (31, Udenhout) doet het dus. Hij schrijft een sollicitatiebrief, voert een paar gesprekken en eindigt bij de laatste twee.

Gave plek

Boy Scholtze had zijn politieke boek wel zo’n beetje gesloten. Hij kwam op zijn 21ste voor de VVD in de gemeenteraad van het Brabantse Haaren. Toen die gemeenten in 2021 werd gevierendeeld en zijn dorp Biezenmortel werd opgenomen in Tilburg, was hij politiek gezien klaar, zo zegt hij. Scholtze stort zich op zijn werk als operationeel manager projectontwikkeling en vastgoedbeheer bij het vastgoedbedrijf van zijn oom en tante in Tilburg. ‘Maar het openbaar bestuur verdween niet uit mijn gedachten’, zegt hij. En dan kun je erop wachten. In juni van dit jaar ziet hij op de sociale media dat Drimmelen op zoek is naar een nieuwe burgemeester. De gemeente wil ‘een ‘je/jij’-persoon’, die ‘met een informele houding makkelijk contact legt met alle inwoners van de verschillende dorpen binnen de gemeente’. Scholtze las dat op zijn werk en reed onmiddellijk naar Drimmelen en dacht: ‘Dit is een gave plek.’

Vertrouwelijk

Hij schrijft een brief en bezorgt hem zelf in het provinciehuis in Den Bosch. ‘Ik ken daar mensen, dus ik ben er ‘s avonds naartoe gereden. Ik had nog net geen capuchon over mijn hoofd getrokken. Want hoe leg je uit dat je met een brief naar het provinciehuis komt? Het is een vertrouwelijke procedure, en dan moet je niet hebben dat bekend wordt dat Boy burgemeester van Drimmelen wil worden.’ Niemand mocht weten wat Boy had bekokstoofd. ‘Ook in de familie niet. En dat was best lastig. Je gaat vanuit Tilburg namelijk niet zo snel naar deze kant van Brabant’, zegt hij. ‘We gingen echt stiekem naar Drimmelen.’ Waarom nog steeds de familie erbuiten gelaten? ‘Daar had ik twee redenen voor’, zegt Scholtze. ‘Als iets vertrouwelijk is, dan is iets vertrouwelijk. De vertrouwenscommissie heet niet voor niets vertrouwenscommissie. Het was ook niet zo dat ik wegwilde uit het familiebedrijf. Het voelde niet goed om te zeggen dat ik misschien wel zou vertrekken.’

Jubelstemming

Donderdag 3 november. De raad vergadert van half acht tot half negen ’s avonds (besloten) over de nieuwe burgemeester. Boy heeft zes maanden in onzekerheid gezeten, maar nu is hij op van de zenuwen. ‘Dat was een verschrikkelijk uur. Ik wist niet waar ik het zoeken moest; zitten of staan. Dus dan maar weer eens onder de douche. Word ik het en ben ik in een jubelstemming, of word ik het niet. En dan kan ik het met niemand delen.’ Even na half negen krijgt Boy het verlossende telefoontje. ‘Wat was ik blij! Een half uur later zou de voordracht openbaar worden. Ik heb toen onmiddellijk mijn familie gebeld. Mijn oom en tante van het vastgoedbedrijf schrokken enorm van het nieuws, maar zeiden ook: “We gunnen het je en we wisten dat je ooit zou kunnen vertrekken”.

Lees het volledige interview in Binnenlands Bestuur nr. 22 van deze week.