Mystery Burger: Speelkwartier

Het moeten een dikke twintig extra agendapunten zijn geweest, die burgmeester Theo Weterings aan het begin van de vergadering opsomt. ‘Ik heb een aantal mededelingen — en dat aantal is veel,’ waarschuwde hij al.

Moties, amendementen en mondelinge vragen komen boven op de debatten over de najaarsrapportage en het tekort bij het honkbalstadion. Maar gelukkig kunnen ze in Haarlemmermeer vergaderen, toch?
  ‘We hebben spreektijd in de eerste termijn en daarna het vrije debat,’ legt burgemeester Weterings uit aan het begin van de behandeling van de najaarsrapportage. De ronde raadstafel geeft de voorzitter goed zicht op de leden. ‘Wie van u mag ik het woord geven?’
  ‘Een duidelijk en goed leesbaar stuk, maar wel saai,’ zegt Herman Koning (CDA) vanaf het spreekgestoelte naast de voorzitter. ‘Het bevat louter opsommingen van onomkeerbare feiten.’ De CDA’er hekelt vooral de pogingen van het college om het jaar sluitend te krijgen. ‘Met een paar matige en goedkope bezuinigingen,’ stelt Koning in een kort betoog.
  Ook de andere elf bijdragen zijn puntig. Chris Groothand (HAP) heeft slechts paar minuten spreektijd nodig om zijn zorgen over de afhankelijkheid van de grondprijzen en het strategisch personeelsbeleid te uiten. Rinus Beusenberg (Sociaal Rechts) wil een toelichting op de toeristenbelasting. D66’er Martin Meiland betreurt dat er uit de algemene reserve moest worden bijgesprongen, maar noemt de tegenslagen onvoorkoombaar. ‘De accountant kosten 300 duizend euro extra en we hadden 850 duizend euro stormschade,’ is zijn beknopte uitleg.
  In minder dan een half uur heeft iedere fractie een oordeel over de rapportage én een paar eigen punten weten te agenderen. Het betoog van Kees van der Linden (Onafhankelijk Liberaal) is zelfs samen te vatten in één vraag. ‘Waar zijn de ombuigingen zoals in de voorjaarsnota aangekondigd?’ wil hij weten. Overzichtelijk.
  Na een – toegegeven, iets langere – beantwoording en reflectie door het college is het in de tweede termijn tijd voor het ‘vrije debat’. Daar blijkt het spreekgestoelte niet meer nodig, want Kees van der Linden snelt naar de interruptiemicrofoon midden in de zaal.
  ‘Een prachtige imitatie uit Fawlty Towers,’ leest hij van een briefje. ‘Don’t mention de bezuinigingen,’ grapt hij — en de volgende spreker staat al klaar. ‘De balans is er door niks te doen,’ zegt Herman Koning met nasale stem. ‘Hier gaat u wel heel erg hard,’ valt VVD’er Jurgen Nobel hem al in de rede. ‘Moeten we onze ambities niet bijstellen?’ vraagt Els Berk (GroenLinks) al.  ‘Ziet u liever dan dat er geen winst op de grondexploitatie binnenkomt?’ prikt Rinus Beusenberg richting Berk. Inmiddels staan er al zes raadsleden klaar om plagerige interrupties te plegen. Getuige het gegniffel in de zaal zijn er meer mensen met dat idee. Het is alsof de raadsleden na in de eerste termijn zich lief aan de debatregels te hebben gehouden, zich in de tweede termijn effe uit kunnen laten. Ze moeten hun energie wél kwijt, nietwaar?
  Jammer. Misschien helpt het om de raadsleden ook in de tweede termijn achter het spreekgestoelte te vragen. Of nog strengere regels zoals spreektijd of geplaceerde interupties. Als volwassen mensen kunnen deze volksvertegenwoordigers daar vast tegen.

John Bijl