In de afgelopen weken heb ik en hebben mijn collega’s, verschillende gesprekken gevoerd met kandidaat wethouders. Dit tegen de achtergrond van de door de Minister van Binnenlandse Zaken en verschillende Commissarissen van de Koning geuite wens om voor het aantreden met nieuwe wethouders een keer stil te staan bij het fenomeen bestuurlijke integriteit.
Dit zijn geen integriteitstoetsen, zoals soms ten onrechte gedacht wordt, maar veeleer bewustwordingsgesprekken waarbij met een kandidaat-wethouder aan de hand van de hemzelf gegeven informatie over zijn hoofdbetrekking, zijn nevenbetrekking, zijn financiële positie, zijn maatschappelijke verankering in de gemeente waar hij wethouder wordt enzovoorts, mogelijke integriteitsvalkuilen besproken worden en stil gestaan wordt bij het feit dat de samenleving, de politiek, de hoogte van de lat van de bestuurlijke integriteit bepaalt. Dan komt aan orde dat de wethouders ervan bewust moeten zijn dat een scheiding tussen privé en bestuurlijk moeilijk aan te brengen is, dat de samenleving ook een oordeel heeft over het privéhandelen van een wethouder en dat men zich ervan bewust moet zijn dat discussie over belangenverstrengeling, waar mogelijk, voorkomen moet worden. Het eens even stilstaan bij de verantwoordelijkheden en de positie die men binnen de gemeente als bestuurder gaat innemen, wordt vrij algemeen als plezierig en zeker als bijzonder nuttig ervaren. De oproep van de Minister en Commissarissen lijkt dan ook daar, waar de gesprekken gevoerd worden, zijn doel niet te missen.
Plaats als eerste een reactie
U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.