De mensen zijn het belangrijkst

Na 30 jaar neemt docent Marco Kramer afscheid van Bestuursacademie Nederland. We nemen de tijd om terug te kijken, om te praten over de rol van de docent en om te reflecteren op de toekomst van de financiële professional in het publieke domein.

Na 30 jaar neemt docent Marco Kramer afscheid van Bestuursacademie Nederland. Nou ja, afscheid. Voorlopig blijft hij nog actief als invaller, maar fulltime lesgeven doet hij straks niet meer. We nemen de tijd om terug te kijken, om te praten over de rol van de docent en om te reflecteren op de toekomst van de financiële professional in het publieke domein. Dit doen wij in een dubbelinterview met Marco Kramer en beginnend docent Judith de Vor.

Van overheid naar lesgeven

Als kruidenierszoon is Marco Kramer het vak in gerold. “Mijn vader zat in de politiek en ik werd al op jonge leeftijd gevraagd om als ambtenaar te komen werken op het gemeentehuis. Zo ben ik gaandeweg in het openbaar bestuur beland. Dertig jaar geleden werd ik benaderd door de secretaris van Bestuursacademie Nederland om daar als docent aan de slag te gaan. Ik twijfelde wel even, want lesgeven had ik nog nooit gedaan. Maar ik heb er geen moment spijt van gehad.”
Ook Judith de Vor is al langere tijd actief in overheidsland. “Ik heb 12,5 jaar lang bij de gemeente Utrecht gewerkt. Ook zit ik inmiddels al 8 jaar in de gemeenteraad van Oudewater. Bij de gemeente Utrecht gaf ik regelmatig interne trainingen aan medewerkers, Raadsleden en collega’s.  Ik merkte al snel dat ik dat erg leuk vond. Daarom ben ik op een gegeven moment voor mezelf begonnen. Ik was toe aan wat nieuws. Via een vacature kwam ik bij de Bestuursacademie terecht.  Deze organisatie kende ik goed, omdat ik daar al eerder een opleiding tot controller had gevolgd. De perfecte combinatie dus.”

Grootste uitdaging

“Het is de uitdaging om juist ongemotiveerde studenten enthousiast te krijgen. Hoe meer weerstand, hoe meer je leert.  Daarom vind ik discussies altijd erg leuk. Ook vind ik het belangrijk om eerlijk te zijn en recht door zee. Als studenten niet willen, dan probeer ik ze een spiegel voor te houden. Dat doe ik bij mezelf ook.  Kijk altijd eerst naar jezelf, dan naar de ander. Je bent zelf verantwoordelijk.  Als je vooruit wilt, dan moet je er hard voor werken”, vertelt een bevlogen Marco Kramer.  “Ook als docent heb ik altijd mijn best gedaan en hard gewerkt. Dan zat ik weer om 03.00 uur ’s nachts examens na te kijken. Ik heb altijd erg veel tijd besteed aan mijn voorbereiding.  Ik wil van tevoren goed weten wat ik ga behandelen in mijn les. Natuurlijk kan ik daarvan afwijken, maar de basis van wat ik wil bespreken moet staan.”

De moderne professional

De impact van de digitalisering op het werkveld van de financiële professional is enorm. “En dat is goed”, zegt Judith de Vor. “Het vergemakkelijkt een heleboel taken. Je bent veel minder tijd kwijt met het uitzoeken van gegevens en je hebt beter zicht op het grote plaatje. Maar het gaat soms ook ten koste van kennis”. Dat laatste beaamt Marco Kramer: “Je merkt dat studenten steeds minder kennis hebben van wet- en regelgeving, dan tien jaar geleden. Daarom zijn onze trainingen en opleidingen ook zo relevant.  Het betekent niet dat studenten minder bevlogen zijn. Absoluut niet zelfs. Mijn lessen met jonge professionals beschouw ik als mijn leukste.”

De mensen zijn het belangrijkst

Beide docenten vertellen met veel enthousiasme over hun werk als docent. Het overdragen van kennis zien zij als een van hun belangrijkste taken. “Wet en regelgeving is de basis. Maar het gaat niet alleen om kennis. Vooral de koppeling naar de praktijk is erg belangrijk. Zo maak je de theorie ook leuk. Studenten moeten hun eigen werkervaring mee kunnen nemen en kunnen koppelen aan wat ze leren in de les”, aldus Marco Kramer.

Voor Judith de Vor draait het uiteindelijk om de mensen. “Mensen uitdagen, stimuleren en ondersteunen, zodat zij het beste uit zichzelf kunnen halen. Tijdens mijn lessen is er daarom altijd ruimte voor gesprek, het van elkaar leren. En de studenten leren niet alleen van mij, maar ik ook van hun. Zo blijf ik me verder ontwikkelen.” Dat laatste beaamt ook Marco Kramer: “Het leren van je studenten is erg belangrijk. Daarom heb ik altijd veel tijd en energie gestoken in het vragen om feedback. Dat is niet altijd leuk, maar wel leerzaam. Ook als docent moet je je soms kwetsbaar opstellen en vragen: wat kan ik anders doen? Wat had ik beter kunnen doen? Ik heb gemerkt dat studenten dit altijd heel erg waarderen.”