Afscheid

Wij columnisten besloten er flink tegen aan te gaan en alles wat met het openbaar bestuur te maken had uiterst kritisch te volgen. Het blad liep in die tijd als een tierelier. De economie boomde, op het overheidsapparaat werd niet bezuinigd en personeelsadvertenties waren niet aan te slepen. Zonder het te vragen kregen wij elk jaar een tientje opslag. Je had ook het gevoel dat het blad ertoe deed. Ik weet nog dat ik op straat door een Amsterdamse wethouder werd aangesproken op een stukje in BB. Hij was het er helemaal niet mee eens! Later, toen ik voor Buitenhof columns uitsprak, gebeurde mij hetzelfde met staatssecretarissen en ministers. Soms voelde het weleens of je via BB een beetje macht had. Maar tijden veranderen.

Van de twintig columnisten die op ons boottochtje mee hadden gevaren, begonnen er een paar af te vallen. Eerst natuurlijk Pim Fortuyn. ‘De goddelijke kale’, zoals Theo van Gogh hem noemde, werd vermoord. Dat leverde veel stof op. Daarna werd ook Theo van Gogh vermoord, wat nog meer stof opleverde voor BB. De overheid kwam door deze gebeurtenissen met de rug tegen de muur te staan. Er vonden omwentelingen plaats, die het politieke landschap radicaal veranderden.

Intussen kregen de bladen het steeds moeilijker door de opkomst van het internet. Maar het werd pas echt menens met de economische en de financiële crisis. Overheden moesten bezuinigen en als de grootste werkgever bezuinigt, zit stilstand in een klein hoekje. De personeelsadvertenties droogden op en van de twintig columnisten die in dat bootje op het IJ hadden gezeten, waren er ten slotte nog maar een handjevol over, onder wie mijn gewaardeerde collega Gerard van Westerloo.

Maar nu houden wij ook op, omdat BB in het nieuwe jaar nog slechts eenmaal in de 2 weken gaat verschijnen. Dan is er weinig plaats meer voor de kers op de taart.

Zelf heb ik nog opgezocht wat ik in de loop der jaren voor BB heb geschreven. Helaas bleken mijn stukjes niet meer op de BB-site te vinden. Ze zijn zoek, kreeg ik te horen, maar misschien worden ze ooit nog eens teruggevonden. Gelukkig heb ik ze allemaal nog in mijn eigen archief. Aan het schrijven van die columns heb ik altijd veel plezier beleefd, bijvoorbeeld aan die van 11 maart 2007, waarin ik voorspelde dat Piet Hein Donner de vicevoorzitter van de Raad van State zou worden. Het was me een genoegen en elders tot ziens!