Oud-bokser veroordeeld voor mishandeling ambtenaren

Een ambtenaar van de gemeente Meierijstad is volledig arbeidsongeschikt geraakt na een mishandeling in november op het gemeentehuis. Een tweede ambtenaar, die haar collega probeerde te beschermen, werd daarbij ook geraakt. De 27-jarige verdachte is geen onbekende in Meierijstad. De fanatieke bokser pakte meerdere wereldtitels, maar beëindigde in 2022 vroegtijdig haar prof-carrière na een conflict met de Nederlandse Boksbond.

Zware mishandeling

Voorafgaand aan de behandeling van haar zaak oogt de verdachte nerveus, maar strijdbaar. Het gebeurde is ‘opgeblazen’ door de media, zegt ze. Van de zware mishandeling waarvan het OM haar beticht, is volgens haar geen sprake. De sociaal rechercheur die op een woensdag in november bewusteloos op de grond van het gemeentehuis belandde, heeft haar met een vinger in het gezicht gepord, vertelt de verdachte op het wachtbankje in de Bossche rechtbank. De oud-bokser zou, na meerdere verbale waarschuwingen, als reactie enkel haar arm hebben ‘weggetikt’.

Op zitting blijken er wat gaten in haar verhaal te zitten. Het gesprek, dat over mogelijke uitkeringsfraude ging, vond plaats in een beveiligde kamer, met een bureau dat als een scheiding over de hele breedte van de kamer liep. Even later brak de chaos uit. Op foto’s van de plaats delict is een omvergeworpen beker te zien, koffie stroomt over het bureau.

Hoe belandden de bokser en de slachtoffers uiteindelijk aan dezelfde kant van het kamerbrede bureau? De verdachte heeft geen idee. Volgens de ambtenaren is zij in een vlaag van woede over het bureau gesprongen. Na enkele ferme uithalen ging de sociaal rechercheur daarbij ‘knock-out’. ‘Lig je daar lekker, ik pak je nog wel’, zou de verdachte volgens een gealarmeerde ambtenaar hebben gezegd.

Opmerkelijk

De gemeente Meierijstad houdt zich opvallend afzijdig in de zaak en spreekt van een ‘incident’. Hoewel dit incident al op 1 november 2023 plaatsvond, kwam het maandag pas naar buiten. Het liefst had de gemeente Meierijstad er helemaal geen ruchtbaarheid aan gegeven, maar daar stak een kritische ambtenaar een stokje voor.

De gemeentemedewerker schrijft in een anonieme brief aan diverse Brabantse media, ingezien door Binnenlands Bestuur, dat het ‘opmerkelijk’ is dat de gemeente ervoor heeft gekozen om de gebeurtenis te verzwijgen. ‘Hoeveel incidenten moeten zich nog voordoen?’ vraagt de anonieme briefschrijver zich af. ‘Was er anders gehandeld wanneer er een wethouder of burgemeester was mishandeld?’

Privacy

Wat niet weet, dat niet deert, lijkt de gemeente te hebben gedacht. Volgens een woordvoerder van de gemeente was het niet nodig om ruchtbaarheid te geven aan de mishandeling, want ‘het incident vond in een besloten ruimte plaats, waardoor de media en het publiek hier niets van hebben meegekregen’.

Dat het geweldsincident stilgehouden is heeft in ieder geval niets te maken met het feit dat de verdachte een bekende figuur is binnen de gemeente, laat een woordvoerder weten. Op andere vragen weigert de gemeente in te gaan. ‘In het kader van de privacy’ doet zij geen mededelingen over de omstandigheden rondom de mishandeling.

Empathie

De sociaal rechercheur die in de ‘besloten ruimte’ bewusteloos geslagen werd, laat in de rechtszaal wel van zich horen. In haar slachtofferverklaring, voorgelezen door een advocaat, vertelt de sociaal rechercheur dat ze tijdens het gesprek veel medelijden had met de verdachte. De verdachte is laaggeletterd en heeft een naar verleden met de gemeente. Naast de ruzie over of er uitkeringsfraude zou zijn gepleegd, speelt er een conflict over een woonplaats op het woonwagenkamp, waar zij vandaan komt. Voor haar gevoel staat ze door haar achtergrond op achterstand bij de gemeente.

Door het beleid van de gemeente is er geen plek voor een woonwagen voor haar en moet ze in een ‘gewoon huisje’ wonen, vertelt ze zichtbaar geëmotioneerd. Tot 2018 streefden gemeenten ernaar om woonwagenkampen te laten ‘uitsterven’ door geen nieuwe woonwagens toe te laten. Nadat de Ombudsman en het College voor de Rechten van de Mens oordeelden dat dit discriminatie is, kwam er officieel een einde aan het uitsterfbeleid. Maar op veel plekken was het leed toen al geschied, en zijn er nauwelijks meer plekken voor woonwagens.

Geen incident

Toch besloot de sociaal rechercheur aangifte te doen van mishandeling. Naast een gekneusde kaak en een kapotte bril, liep ze een lichte hersenschudding op. Als gevolg daarvan kan ze slecht tegen prikkels en kan ze nog steeds niet aan het werk. Of en wanneer ze volledig zal herstellen, is onduidelijk.

Ook de rechter voelt niet alleen medeleven met de verdachte. Dat haar persoonlijke omstandigheden zwaar zijn, is wel duidelijk. Maar dat zelfs op de zitting er geen woord van medeleven met de ernstig getroffen ambtenaar af kan, neemt de rechter haar erg kwalijk. Anders dan de gemeente Meierijstad ziet hij het geweld niet als een ‘incident’. Ambtenaren worden steeds vaker met geweld bedreigd, benadrukt hij, het is een ‘maatschappelijk thema’.

Sociaal rechercheurs doen ‘belangrijk werk’ voor de maatschappij, aldus de rechter. Dat zij in de uitoefening van hun werk, nota bene op het gemeentehuis, slachtoffer zijn geworden van geweld, neemt hij dan ook hoog op. Hij legt een strengere straf op dan de officier van justitie heeft geëist: 150 uur taakstraf, en twee maanden voorwaardelijke celstraf.