VNG: schaf ‘Wmo-abo-tarief’ af voor huishoudelijke hulp
Het Wmo-abonnementstarief voor huishoudelijke hulp, hulpmiddelen en woningaanpassingen moet van tafel. Dat wil de Vereniging van Nederlandse Gemeenten (VNG). Voor deze Wmo-voorzieningen moet weer een inkomensafhankelijke eigen bijdrage worden ingevoerd.
Voor huishoudelijke hulp, hulpmiddelen en woningaanpassingen moet het Wmo-abonnementstarief van tafel. Voor deze Wmo-voorzieningen moet weer een inkomensafhankelijke eigen bijdrage worden ingevoerd.
Volledige compensatie
Dat wil gemeentekoepel VNG, schrijft zij aan de Tweede Kamer. Gemeenten moeten daarnaast vanaf komend jaar volledig worden gecompenseerd voor alle extra uitgaven die zij vanwege het Wmo-abonnementstarief maken. Het gaat daarbij om de groei van het aantal inwoners dat een beroep doet op de Wmo, als ook om de vergoeding van gederfde inkomsten voor gemeenten door het wegvallen van de inkomsten uit de voormalige inkomensafhankelijke eigen bijdrage.
Aanzuigende werking
Die volledige financiële compensatie moet van kracht blijven tot het abonnementstarief op de schop is genomen en de herziening aantoonbaar heeft geleid tot afname van de zogeheten aanzuigende werking. Het gaat om 260 miljoen euro extra per jaar bovenop het compensatiebedrag dat gemeenten nu krijgen, stelt de VNG in haar brief.
Hogere inkomens
Sinds de invoering van het Wmo-abonnementstarief betaalt iedereen een vaste eigen bijdrage voor een Wmo-voorziening van maximaal 19 euro per maand, ongeacht het inkomen. Sinds de invoering ervan in 2019 voor Wmo-maatwerkvoorzieningen en in 2020 voor algemene Wmo-voorzieningen kloppen vooral mensen uit hogere-inkomensgroepen bij gemeenten aan voor met name huishoudelijke hulp. Dat bleek ook uit de recent verschenen derde monitor abonnementstarief Wmo. ‘Elke monitor opnieuw manifesteert de groei zich bovenal in de hogere-inkomensgroepen en bij de huishoudelijke hulp en in mindere mate ook bij de hulpmiddelen en woningaanpassingen’, schrijft de VNG aan de Tweede Kamer.
Zorg onder druk
‘De omvang van de extra kosten over 2020 bedraagt 330 miljoen euro (100 miljoen euro inkomstenderving en 230 miljoen euro extra kostenstijging)’, schrijft de VNG. Gemeenten kunnen hier niet zelf op sturen, benadrukt zij. ‘Hierdoor komt het bieden van zorg en ondersteuning aan inwoners voor wie dat noodzakelijk is, in het hier en nu onder druk te staan. We zien dat de groep gemeenten die daarom extra beheersmaatregelen neemt om dat niet te laten gebeuren, elke dag groeit.’ Een aantal gemeenten weegt tegenwoordig het inkomen mee bij de beoordeling van een Wmo-aanvraag, anderen doen een moreel appel op inwoners om geen aanvraag in te dienen als ze de hulp makkelijk zelf kunnen betalen. Ook zijn er gemeenten die wachtlijsten hanteren en alleen bij urgente situaties hulpbehoevenden naar aanbieders doorverwezen.
Financiële draagkracht
Het Wmo-abonnementstarief moet hoognodig op de schop, vindt de VNG, die van meet af aan fel tegenstander is geweest van de invoering ervan. Een nieuw kabinet moet daar zo snel mogelijk aan de slag, en ‘serieus rekening houden’ met het voorstel van gemeenten. Dat voorstel behelst onder meer de invoering van een inkomensafhankelijke eigen bijdrage voor huishoudelijke hulp, hulpmiddelen en woningaanpassingen. Als dit een brug te ver is, zou financiële draagkracht een van de toetsingscriteria moeten worden bij de beoordeling van een aanvraag voor huishoudelijke hulp, hulpmiddelen en woningaanpassingen. De andere Wmo-voorzieningen die meer een zorgkarakter hebben, zoals dagbesteding en persoonlijke begeleiding, blijven in beide scenario’s van de VNG onder het abonnementstarief vallen.
Een VNG die niet de strijd met het Rijk aan willen gaan over de uitvoering van de WMO en de daarbij behorende financiële middelen, maar wel aan de knoppen willen draaien om een wettelijke regeling uit te hollen.
Een advies geven is tot daar aan toe en ja natuurlijk moet er een discussie plaats vinden over de financiering van de WMO. Maar dat is dan niet aan de Partijbonzen van de VNG. Die discussie hoort plaats te vinden in het landelijke parlement waar ooit de wettelijke regelingen zijn vastgesteld en ook kunnen worden aangepast.
Tot die tijd zou het de VNG sieren als men zich daar eens hard voor zou maken tegen over de vriendjes in Den Haag, om de onrechtmatige kortingen op budgetten die overgeheveld zijn van het Rijk naar de gemeentes uit te laten betalen. De ontstane tekorten zijn juist ontstaan omdat het rijk kennelijk van mening is dat de wettelijke kaders niet voor hen gelden.
Wetten aanpassen?
Ja natuurlijk als daar gronden voor zijn. Vooruitlopend op eventuele aanpassingen reeds gaan korten op budgetten welke aan de gemeenten worden toegewezen is gewoon ordinaire diefstal.
Met dieven ga je niet onderhandelen die pak je aan via de gerechtelijke kanalen. Deurwaardes inschakelen, beslag leggen op rekeningen. Dat zijn de instrumenten die je tot je beschikking hebt als uitvoerder van wetten.
Of is het inmiddels zover met Nederland dat we dit soort wettelijke middelen alleen inzetten als het gaat om minima? Accepteren we van het rijk dat er ronduit fraude wordt gepleegd en reserveren we de strakke handelswijze ten opzichte van mogelijke fraude plegers alleen als het "stempel toeslagaffaire" erop staat!
Hebben we andere regelingen voor het rijk dan voor onze burgers? En zijn de gemeenten dan de gene die de door het rijk aangerichte ellende wel mag gaan verhalen op de eigen burgers?
Ik hoop dat onze gemeente, LANDGRAAF, zich verre houd van dit soort praktijken.
Dat we een college hebben dat bereid is te knokken tegen dit soort onrecht aangedaan door het rijk, ondersteund door een VNG bestaande uit de tweede en derde garnituur van vastgeroeste, ons kent ons, politici behorende bij de zittende partijen, waarbij het te vriend houden van elkaar belangrijker lijkt te zijn dan het verdedigen van de rechtspositie van de gewone Burgers!