Zorgkantoor Kafkasuïstiek
De transities brengen een hoop reorganisatie met zich mee, maar ook de kans voor gemeenten om een einde te maken aan bureaucratische, kafkaëske situaties.
Er is en zal de komende tijd nog veel te doen zijn over de aanstaande transitie jeugdzorg. Maar laten we niet uit het oog verliezen waarom het ook al weer allemaal te doen was. Ik schrijf regelmatig columns over Kafkaëske situaties die ik aantref in het huidige jeugdzorgstelsel. Daar kan door gemeenten een einde aan worden gemaakt na de transitie. Wat bijvoorbeeld te denken van twee onbegrijpelijke situaties waarin wij met Jeugdbescherming Regio Amsterdam onlangs verzeild raakten in relatie tot ons zorgkantoor.
In de eerste casus komt de plaatsing van een kwetsbare jongere op een plek waarvan alle betrokken van mening zijn dat dit de beste plek voor hem was op basis van een inhoudelijk al toegekende PGB in gevaar, omdat het zorgkantoor de PGB niet op de rekening van de moeder wil storten in verband met het feit dat zij in de schuldhulpverlening zit. Op zich een begrijpelijke reactie van het zorgkantoor, maar op ons aanbod om dan de PGB gelden door ons te laten beheren gaf het zorgkantoor niet thuis.
Regel 1 is namelijk dat PGB gelden alleen op de rekening van de ouder met gezag mogen worden gestort. Regel 2 is dat een ouder die in de schuldhulpverlening zit geen PGB gelden mag ontvangen. Het zorgkantoor is tot op heden niet bereid gebleken een uitzondering op de eerste regel te maken in het belang van de veilige ontwikkeling van de jongere in kwestie.
Het zorgkantoor deed nog wel de suggestie om de moeder dan maar uit het ouderlijk gezag te ontheffen. Een maatregel waarmee de Raad voor de Kinderbescherming en de Kinderrechter welhaast zeker nooit mee akkoord zouden gaan. De moeder werkte immers gewoon goed mee. Overigens blijkt uit jurisprudentie dat het zorgkantoor wel degelijk de mogelijkheid heeft om uitzonderingen te maken. Het probleem zit hem dus niet eens in de bureaucratische regels maar in het bureaucratische gedrag van het zorgkantoor.
In de tweede casus komt een 18 jarige top 600 jongere met een licht verstandelijke beperking in aanmerking voor een PGB. Op ons verzoek om die PGB niet op de rekening van de meerderjarige jongere te storten maar via de rekening van Jeugdbescherming Regio Amsterdam te laten verlopen, reageert het zorgkantoor opnieuw met een njet. De regels zouden dit wederom niet toelaten. Dat het wellicht erg onverstandig is om zoveel geld maandelijks op de rekening van een zeer kwetsbare jongere te storten blijkt in dit geval, in tegenstelling tot de vorige casus met de moeder in schuldhulpverlening, overigens geen reden om de PGB maar helemaal niet toe te kennen. Kunt u het nog volgen?
En dan te denken dat er hele verstandige plannen zijn om in het kader van het voorkomen van fraude in de toekomst PGB gelden niet meer op privé rekeningen te storten maar via de Sociale Verzekeringsbank te laten lopen en het Kafka gehalte van het gedrag van het zorgkantoor neemt belachelijke proporties aan. We laten het er uiteraard niet bij zitten en gaan net zo lang door totdat het zorgkantoor doet wat nodig is in het belang van kwetsbare jongeren in de knel. Maar we hunkeren ook naar de transitie in de hoop en verwachting dat gemeenten een einde maken aan deze onzin.
Reacties: 8
U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.
Kennelijk hoort daarbij ook het steeds weer uithalen naar andere organisaties en de strijd aangaan. In Amsterdam heeft dit gedrag van deze bestuurder ertoe geleid dat daar geen convenant van de grond komt met andere instellingen.
Maar er lijkt meer aan de hand. Want Erik Gerritsen heeft al bijna een jaar geleden zijn vertrek aangekondigd. Toch zit hij nog steeds bij JBRA. Kan het zijn dat Gerritsen intern en extern, binnen en buiten Amsterdam zoveel vijanden heeft gemaakt dat niemand hem wil hebben?