Creatief met kleur

Dit alles wil nog niet zeggen dat discriminatie op de arbeidsmarkt niet voorkomt. Zeker voor lager opgeleide allochtonen zijn er aanwijzingen dat dit wel degelijk het geval is. Maar uit allerlei onderzoek blijkt ook dat discriminatie een veel minder belangrijke rol speelt als het om hoger opgeleide allochtonen gaat. En sinds het midden van de jaren negentig toetreding is de toetreding van allochtonen tot het hoger onderwijs verdubbeld. Dit doet echter niets af aan het feit dat de werkloosheid onder allochtonen - ook onder de hoger opgeleiden - beduidend hoger is dan onder autochtone Nederlanders met een soortgelijke opleiding, ook al laten recente cijfers van het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) zien dat er sprake is van een snelle daling.

Om die positieve ontwikkeling te versterken zijn anoniem solliciteren en het instellen van quota - met het risico dat kwaliteitseisen eroderen - minder geschikte middelen. In een verkleurende arbeidsmarkt is een goed doordacht en breed gedragen diversiteitsbeleid niet alleen een veel betere optie, maar ook een noodzaak. Het bedrijfsleven heeft al laten zien dat zo’n beleid vereist is om te overleven, maar ook dat het om financiële redenen profijtelijk is en de integratie ten goede komt. Het winstmotief mag dan voor de overheid minder urgent zijn, het maakt het diversiteitsbeleid niet minder legitiem. Een overheid die geen goede afspiegeling is van de bevolking die zij vertegenwoordigt, verliest het contact met de samenleving, boet aan geloofwaardigheid in en is verantwoordelijk voor de maatschappelijke ontwrichting die hier uiteindelijk het gevolg van is. De krappe arbeidsmarkt noodt tot meer slagvaardigheid en creativiteit dan menige overheid tot nu toe heeft getoond.

Barry van Heijningen